Mam word ik gehaald ja of neen

Ik zie nu hoeveel emoties betreffende Bleijerheide, ik niet heb verwerkt. En die zaten erg diep, lijfelijk schokte het naar boven bij de crematie, daarbij kwam  de brief die ik gisteren op blog heb geplaatst met de zin ‘mam word ik gehaald ja of neen‘, en het feit dat ik samen met mijn zoon Ramon de laatste waren die afscheid namen van haar..brak me. Ik begon zowaar te hyperventileren, het kwam opeens los. Er waren twee ceremonies 1 in de kerk, daar werd ik koud van met veel katholieke ritus, wat volgens Paulus Jezus 2000 jaar geleden tegen de Korinthiërs had getuigd, hoe de vader, de zoon en de heilige geest, de vrouw of dochter buiten sluiten in Gods mysteriën, de kale gregoriaanse nep echo’s, het oude licht van God, dit alles kwam mij niet meer helder voor dan een vage herinnering. De aardige pastoor keek met schuin oog naar mij, zat ook aan de buitenkant, niet zoals het hoort naast mijn zus en broer maar het hoefde ook niet, ik wilde haar eren of ik nou vooraan of opzij zat, deed er niet toe. Moeder had in haar testament opgenomen…geen toespraak…dus niemand kon een kwaad woord over haar zeggen. Bij de crematie hebben we het heft een beetje in eigen hand genomen met mooie muziek van Mozart, Ave Maria, Bach dubbel vioolconcert kon ik de tranen al niet houden. Dan liep ik als laatste langs de kist..daaaaaaaaaaaaaag mam, ‘mam word ik gehaald ja of neen’, en herinnerde mij de brieven die ik meegenomen heb uit haar flat, documenten, foto’s, krantenknipsels, de hele familie geschiedenis en alles wat is blijven liggen bruiste, dreef naar mijn keel, mijn God eindelijk kwam het verlaten jongetje naar boven, het rende met zijn kindervoetjes het internaatsplein op, langs de muren met prikkeldraad, de Bleijerheide angst, alle ellende kwam eruit, mijn hele lijf schokte, eindelijk was ik eens niet flink!

Uiteraard is deze week een en al verwerking en dank nogmaals allen voor de reacties. Ik wil hier voor de Bleijerheide ‘engelen jongens’ het totaal plaatje wederom eens laten zien want zij mogen alleen de seksuele vergrijpen voor de commissie blootleggen, de trauma’s die eraan vastzitten, het geweld, de angst en de psychische manipulaties wordt niet naar gekeken. Wij zullen deze strijd tot het einde voeren, zelfs de ‘ontheffingsbrief’ die bij Koppen in het dossier zat, informatie gelekt door die fraaie, menslievende pastoor, zit me heel hoog want het is de reden dat ik met mijn moeder voor de zoveelste maal een heftig conflict kreeg, we elkaar dit jaar niet meer hebben gezien. Ik mocht haar ‘in the end’ aanschouwen in haar kist, ik ben ontzettend pissed door die klootzak Schafraad, hij staat boven de wet, hij, alleen hij, de martelaar narcist laat geen middel onbetuigd om klagers te kleineren door anderen brieven te laten schrijven die overigens aan kardinaal Eijk, bisschop Wiertz werden doorgestuurd…ik zal het de halfdove commissie meegeven, en nu verder…

Wat trof ik nog meer aan. Crimineel, oplichter overste Adelbertus gaf ons nog af en toe een stenciltje mee naar huis:

.

Dat is in die zelfde periode dat Adelbertus, later veroordeel voor oplichting, zich verdedigde tegen de exclusiviteit van de aula die door den ganzen omgeving in 1962 bewonderd werd.

‘Vooral in de sector levensmiddelen”??? huichelt de eerwaarde terwijl ze tonnen in hun eigen zakken staken, en in Maastrichtse hoertjes.

.

Rust zacht mama!