Er doet zich weer een groot schandaal achter de schermen van de compensatie commissie voor.
Ik heb het causaal verband uiterst pijnlijk laten indexeren door een 60 jarige erkende psychotherapeute. (wordt waarschijnlijk volgens de nog immer geheime nieuwe richtlijnen niet als volwaardig geaccepteerd)
Ook een verklaring van het causaal verband, welke volgens de bevindingen van mijn huisarts, in mijn dossier laten bijvoegen.
Mijn advocaat mr. mevrouw V wil logischerwijs wachten op die nieuwe nog raadselachtige richtlijnen van de compensatie commissie met het insturen van mijn schadevergoedingseis, haar begeleidend betoog en met die 2 deskundige verklaringen, teneinde deze slopende zaak nog voor mijn hier allemaal door vervroegde dood af te ronden. Echter….
Zij heeft 4 (!!!!!) maanden geleden te horen gekregen, dat de compensatie commissie bezig was met nieuwe richtlijnen voor de vaststelling van de diverse schadevergoedingen.
Mijn advocaat wilde dus wachten met haar juridisch betoog om dat betoog af te stemmen op die nieuwe richtlijnen. Lijkt mij zeer plausibel.
Ik belde haar op om te vragen hoe het nou eindelijk – na die 4 maanden wachten – zit met die richtlijnen. Of zij die ontvangen had?
“Neen” was haar antwoord.
Ik belde daarop een bekende medewerker van de C.C. om hem te vragen, wat hij hier nu zelf van vond, om zo lang ons, slachtoffers, in deze steeds niet af te sluiten nachtmerrie-misère te laten voortleven. Dag en nacht en inmiddels al vanaf februari 2010!
Hij adviseerde mij mijn advocaat aan te sporen nu zo gauw mogelijk dat dossier met mijn causaal verband gegevens en eis aan hem toe te sturen.
Daarop lk legde hem uit, dat dit pas gaat gebeuren wanneer mijn advocaat uw nieuwe richtlijnen binnen heeft. Die zou de commissie toch in 1 middag samengesteld moeten hebben?!!!
Hij antwoordde daarop, dat die richtlijnen “nóg” niet klaar waren. Tevens voegde hij eraan toe, dat wanneer mijn schadevergoedingseis eenmaal bij hen binnen zou zijn, wordt ie opgestuurd naar de dader zijn plaatsvervanger, in mijn geval naar broeder van Dam. Hij zou dan weer binnen 6 weken daarop moeten reageren. Van Dam kan dan volgens het C.C. lid ook nog eens enkele malen 6 weken uitstel vragen voor zijn reactie.
Dit is zeer unfair play! Géén inzage geven van die richtlijnen, maar wél die richtlijnen hanteren bij de toekenning van de schadevergoeding. Mijn advocaat is althans tegen mij zeer verontwaardigd over deze (hun) gang van zaken.
Ondertussen zit ik zonder enig aanbod van een, door van Dam betaalde, verwerkingstherapie en kan ik door die 2,5 jarige spanning van deze hele rot geschiedenis mijn werk niet meer uitvoeren. Ik functioneer als mediator nu niet zolang ik achter deze zwartste bladzijdes van mijn leven geen punt kan zetten. Ik voel het leven langzaam mij verlaten door de spanning en al dat onrecht. Kortom, de C.C. laten ons ouder en ouder worden, in een zenuwgestel slopende sfeer van onzekerheid en angst voor met name hun, nog door mij te verwachten, oneerlijkheden na de aanvankelijk absolute ontkenning van broeder van Dam van hetgeen ik met zijn broeder Gabriël had meegemaakt. Want ik ben deze 2,5 jaar 25 (!!!) jaar ouder geworden, volgens mijn goede vrienden, die mijn verhaal daarachter niet weten. Bij mijn overlijden (en ieder ander slachtoffer) hoeven zij nog maar 50% uit te betalen van het bedrag waar ik c.q. wij recht op zou(den) heb(ben).
Dat speelt zich allemaal af, zonder hun gewetens blikken of blozen, onder het kruis van Jezus. Gedirigeerd door Rome? Wat zou de ware Jezus hiervan vinden?
Hoe kunnen we, na zulke ervaringen, ons nog thuis voelen bij deze kerk van Gods liefde? Dat is blijkbaar voor hén geen enkel probleem.
Het is omdat ik niet geheel met mijn vertrouwde religie en kerk wil breken, waarom ik nog steeds niet ben ingegaan op het nog immer geldende nationale mediapodium welk mij is aangeboden. Hoelang ik dit zo nog volhoud is onzeker.
W. D.
Ik heb het causaal verband uiterst pijnlijk laten indexeren door een 60 jarige erkende psychotherapeute. (wordt waarschijnlijk volgens de nog immer geheime nieuwe richtlijnen niet als volwaardig geaccepteerd)
Ook een verklaring van het causaal verband, welke volgens de bevindingen van mijn huisarts, in mijn dossier laten bijvoegen.
Mijn advocaat mr. mevrouw V wil logischerwijs wachten op die nieuwe nog raadselachtige richtlijnen van de compensatie commissie met het insturen van mijn schadevergoedingseis, haar begeleidend betoog en met die 2 deskundige verklaringen, teneinde deze slopende zaak nog voor mijn hier allemaal door vervroegde dood af te ronden. Echter….
Zij heeft 4 (!!!!!) maanden geleden te horen gekregen, dat de compensatie commissie bezig was met nieuwe richtlijnen voor de vaststelling van de diverse schadevergoedingen.
Mijn advocaat wilde dus wachten met haar juridisch betoog om dat betoog af te stemmen op die nieuwe richtlijnen. Lijkt mij zeer plausibel.
Ik belde haar op om te vragen hoe het nou eindelijk – na die 4 maanden wachten – zit met die richtlijnen. Of zij die ontvangen had?
“Neen” was haar antwoord.
Ik belde daarop een bekende medewerker van de C.C. om hem te vragen, wat hij hier nu zelf van vond, om zo lang ons, slachtoffers, in deze steeds niet af te sluiten nachtmerrie-misère te laten voortleven. Dag en nacht en inmiddels al vanaf februari 2010!
Hij adviseerde mij mijn advocaat aan te sporen nu zo gauw mogelijk dat dossier met mijn causaal verband gegevens en eis aan hem toe te sturen.
Daarop lk legde hem uit, dat dit pas gaat gebeuren wanneer mijn advocaat uw nieuwe richtlijnen binnen heeft. Die zou de commissie toch in 1 middag samengesteld moeten hebben?!!!
Hij antwoordde daarop, dat die richtlijnen “nóg” niet klaar waren. Tevens voegde hij eraan toe, dat wanneer mijn schadevergoedingseis eenmaal bij hen binnen zou zijn, wordt ie opgestuurd naar de dader zijn plaatsvervanger, in mijn geval naar broeder van Dam. Hij zou dan weer binnen 6 weken daarop moeten reageren. Van Dam kan dan volgens het C.C. lid ook nog eens enkele malen 6 weken uitstel vragen voor zijn reactie.
Dit is zeer unfair play! Géén inzage geven van die richtlijnen, maar wél die richtlijnen hanteren bij de toekenning van de schadevergoeding. Mijn advocaat is althans tegen mij zeer verontwaardigd over deze (hun) gang van zaken.
Ondertussen zit ik zonder enig aanbod van een, door van Dam betaalde, verwerkingstherapie en kan ik door die 2,5 jarige spanning van deze hele rot geschiedenis mijn werk niet meer uitvoeren. Ik functioneer als mediator nu niet zolang ik achter deze zwartste bladzijdes van mijn leven geen punt kan zetten. Ik voel het leven langzaam mij verlaten door de spanning en al dat onrecht. Kortom, de C.C. laten ons ouder en ouder worden, in een zenuwgestel slopende sfeer van onzekerheid en angst voor met name hun, nog door mij te verwachten, oneerlijkheden na de aanvankelijk absolute ontkenning van broeder van Dam van hetgeen ik met zijn broeder Gabriël had meegemaakt. Want ik ben deze 2,5 jaar 25 (!!!) jaar ouder geworden, volgens mijn goede vrienden, die mijn verhaal daarachter niet weten. Bij mijn overlijden (en ieder ander slachtoffer) hoeven zij nog maar 50% uit te betalen van het bedrag waar ik c.q. wij recht op zou(den) heb(ben).
Dat speelt zich allemaal af, zonder hun gewetens blikken of blozen, onder het kruis van Jezus. Gedirigeerd door Rome? Wat zou de ware Jezus hiervan vinden?
Hoe kunnen we, na zulke ervaringen, ons nog thuis voelen bij deze kerk van Gods liefde? Dat is blijkbaar voor hén geen enkel probleem.
Het is omdat ik niet geheel met mijn vertrouwde religie en kerk wil breken, waarom ik nog steeds niet ben ingegaan op het nog immer geldende nationale mediapodium welk mij is aangeboden. Hoelang ik dit zo nog volhoud is onzeker.
W. D.
Dit artikel stond gisterenavond nog op het blog van Klokk! Nu is het daar verdwenen?!?!
Keuze maken wordt regelmatig dan tot een farce, als er in de zaak waarom het gaat, helemaal geen keuze te maken valt!
Jo, bedoel je zoals bij de geboorte van een kind?
Beste Crispina,
als man kan ik dit slechts heel beperkt beantwoorden.
Bij de geboorte van een kind sta je als man terzijde, in ieder opzicht.
Daar is geen keuze in.
Maar vertel ons welke keuzes jij (uit je telefoontje met “dat meldpunt”) in het verschiet hebt! Of hebt?
vele groeten,
Jo
Heel concreet: ik heb vandaag gebeld met dat Meldpunt. Precies omdat ik al vrij lang – in ieder geval al sinds die oproep van Deetman – mijzelf knap ingewikkelde vragen heb moeten stellen en heb gesteld over mijn keuzes.
Waarbij naar mijn idee hoe langer hoe meer de zaken zijn omgedraaid.
Sinds 19 maart 2010 , de brief van Benedictus XVI over het misbruik, de Mensenrechten en in het bijzonder de Kinderrechten zijn al wat ouder
is de vraag niet meer of die Cie’s het misbruik erkennen, maar omgekeerd: (wie of) wat erken jij?
Uit ervaring -van vandaag met dat meldpunt – kan ik je dan ook verzekeren dat ik op mijn (toenemende) onmogelijkheid om gebruik te maken van die Cie. Stevens zinnige adviezen heb gekregen, en mijn eigen volgende stappen wel weer vind.
En da’s wel nodig ook, een of andere slimmerik – met hotemetoten strik en functioneel op de hoogte van zowel mijn kinderbeschermingsverleden, zelfs de reden waarom – het ontbreken van weduwnaarspensioen in die tijd zowel als mijn seksueel misbruikt zijn in het verleden – deel uitmakend van die publieke opinie had gisteren de euvele opinie om op mijn opmerking (er is heeft binnen de kerk wel meer seksueel misbruik plaats gehad dan slechts de platte pedo priester) te concluderen dat ik verkracht werd door mijn vader !!
Het was een goede aanmoediging om maar ’s wat meer haast te zetten met de voor mij benodigde antwoorden op mijn keuzes, (vandaar dat telefoontje)
Publieke opinie?
Ik heb mijn een paar zinnige antwoorden, niet voor het eerst, gekregen bij dat meldpunt tbv. mijn eigen opinie en mijn eigen keuzes.
Nogmaals het allerbeste in het vinden van de jouwe!
Politiek kan alleen met de wet in de hand van dienst zijn.
Echter hier gaat het om de goede wil van een berouwvolle Rooms Katholieke kerk naar haar slachtoffers.
Door de strafrechtelijke verjaring zijn wij weer alleen afhankelijk van hun institutionele systeem, juist dát systeem welk ons in ons verleden zoveel leed berokkend heeft. Zij folteren ons nu weer met vragen als het causaal verband te moeten bewijzen !!! en daarna de tijd waarin zij ons in de martelkamer der onzekerheid laten wegkwijnen. Zonder dat zij zich afvragen of hun handelwijze nog iets met hun geloof in Jezus te maken heeft. Ik wed dat Hij de regisseur(s) van de Compensatie Commissie uit hun tempel zou slaan. Gods liefde bij hen nergens meer te vinden! Dit zijn hun ware psychische martelpraktijken toegepast op oude slachtoffers, in de herfst van hun verziekte leven, slachtoffers
van hun falende systeem onder hun fraaie geruststellende Latijnse spreuken als:
“custodi innocentiam,
en castitas ni floreat institutum pereat”.
Hier kán de politiek weinig aan doen.
Het enige wat nog helpt is de publieke opinie.
Daarvoor zal dan mijn boek het antwoord worden op hun afwerking van hun schade in mijn leven aangericht door een van hun vele misdadigers.
Niemand van ons is “weer afhankelijk van hun institutionele systeem” dat ons in het verleden zoveel leed berokkend heeft.
Net zo min als je je hoeft te laten folteren !!
Of jij causale verbanden wilt weten (en aan wie je die eventueel wenst te bewijzen) is je vrije keuze als volwassene.
Da’s de keuze vrijheid die we als afhankelijke kinderen niet hadden.
Vergis je niet in die publieke opinie. Want het is diezelfde publieke opinie en het bespelen daarvan die dat historisch kindermisbruik (van die kerk(en) )mogelijk heeft gemaakt c.q. de doofpotten mogelijk heeft gemaakt en politie heeft gestemd.
Goed te horen dat je aan het schrijven bent. Zet het resultaat aub vooral voor iedereen bereikbaar op het internet.
Ik wens je alle goeds en heel veel kracht wijsheid en vooral moed maar ook rust bij het ongetwijfeld pijnlijke schrijven ervan.
Toch fijn dat je weet dat de politiek er boven op zit, toch?