BELLEN BLAZEN

BELLEN BLAZEN

 

Opengebarste tranen van zilver

Geluk in vochtige draden ingesponnen

En je weet het vervliegt

In schimmige lijnen langs de horizon

Die opeens naast je ploffen

Op je gaan liggen

Het is niet je huid die gestreeld wordt

Maar het water dat de hemel niet aankan