Doden Sint Joseph op conto broeder
De dood van tientallen jongens in zwakzinnigeninstelling Sint Joseph in Heel wordt toegeschreven aan één man, broeder Andreas. De doden vielen tussen 1952-1954.
Volgens Paul Bots, Hans Goossen en Niki van der Naald (de Limburger / Limburgs Dagblad) kwam het allemaal neer op 1 broeder terwijl deze broeder des doods Andreas al in 1954 verantwoordelijk werd gehouden voor het hoge sterftecijfer.
Reactie MCU: Dan kan men beter concluderen dat het op het conto komt van de instelling, zeker wanneer de instellingsarts tekende voor een ‘natuurlijke dood’, en de leiding hem weggehaald heeft zonder opgaaf van reden. De archieven blijven vooralsnog gesloten voor de samenleving waarin de door Deetman genoemde feiten staan. De waarheidsruzie tussen media, OM en RKK imago belanghebbenden lijkt te stranden in een compromis tussen leven en dood. Ze, de gehandicapten, konden noch eten, noch slapen, en werden uit hun lijden verlost. Amen. Dan is het beter alles op het conto van 1 man te schuiven, hoeft OM en kerk zich geen zorgen meer te maken over de ware ellende op St Joseph, het bestuur, justitie, bisdom.
Ik vind de uitkomst van het onderzoek van het OM veel te weinig om zomaar Br Andreas De broeder des doods te noemen.
Hiermee word hij al veroordeelt en dat kan absoluut niet!!!!!
Hij was een man die in die tijd op een zeer zware plek stond en werkte.
Het zal best zo zijn dat hij fouten gemaakt heeft omdat hij niet beter wist en kon.
Echter ook dat weten we niet en zullen we ook nooit meer weten.
Het past ons nu om nu in deze tijd niet nog meer fouten te maken door personen misschien vals te beschuldigen.
Dus laten we liever zwijgen en de doden de rust gunnen…….
Tijdens het strafonderzoek naar de doden in Heel kreeg justitie geen toegang tot de zogenoemde ‘doodsbriefjes’ die het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) opslaat.
Heel
Door Paul Bots, Hans Goossen en Niki van der Naald
Op het A-gedeelte van zo’n briefje staat de door huisarts of lijkschouwer vermelde doodsoorzaak, bijvoorbeeld ‘hartfalen’. Op het B-gedeelte kunnen nadere medische verklaringen staan, bijvoorbeeld ‘patiënt heeft lange geschiedenis van hart- en vaatziekten’. Het OM mocht die B-gedeelten niet bekijken, terwijl deze “hadden kunnen bijdragen aan het achterhalen van de echte doodsoorzaak”. Duidelijk had kunnen worden of dokter Verstraelen de doodsverklaringen valselijk heeft opgesteld. Het OM in Roermond heeft naar aanleiding van ‘Heel’ het College van Procureurs-generaal gevraagd of de mogelijkheden in de Wet op het CBS verruimd kunnen worden. Minister Opstelten van Justitie zoekt dat nog uit.
en zo leven we nog lang en gelukkig…lange termijn doofpotten (reactie me, myself and I) Bert
Pas even op. De Broeder met het witte haar op de foto zou juist een heel goede Broeder zijn geweest voor de kinderen tot aan zijn dood!
De rechercheurs van Limburgs Dagblad (…en Deetman?) laten een van de belangrijkste vragen schijnbaar ongeroerd:
Konden deze moorden zo dicht onder de ro(o)k van het bisdom Roermond, überhaupt onopgemerkt gebeuren?
Waarom heeft de RKK ook hier niets ondernomen en alles onder de deksel gehouden?
De titel “broeder des doos” lijkt me ook in dit geval typerend.
Steeds weer hetzelfde verhaal, er wordt één dader gezocht en aan hem/haar is dan alles toe te schrijven.
De systematische doding van gehandicapten kon destijds niet zonder medeweten van de verantwoordelijken gebeuren!
De RKK, die met deze omstandigheden zonder twijfel bekend waren, zwijgt in alle talen?
„Wo kein Kläger, da kein Richter“!
Deze kwalijke gebeurtenissen hadden dus vermoedelijk plaats onder het toeziend (??) oog van de geliefde Vader Bisschop Lemmens, die, naar het nu lijkt,en naar goede rk traditie, liever wegkeek dan stevig optrad tegen deze broeders uit de eigen familie.