In de steek gelaten

Paus vraagt om vergeving: we hebben slachtoffers in de steek gelaten….zou je denken na vijftig, zestig jaar zwijgcultuur?

Paus Franciscus heeft in een brief alle katholieken gevraagd het misbruik binnen de katholieke kerk te erkennen. Hij hekelt het seksueel misbruik door geestelijken en het systematisch toedekken van “wreedheden”.

De brief van de paus komt op een moment dat de kerk wereldwijd is verwikkeld in meerdere misbruikschandalen. Zo is vorige week een rapport gepresenteerd waarin staat dat de afgelopen tientallen jaren in de Amerikaanse staat Pennsylvania ruim duizend kinderen zijn misbruikt door ongeveer driehonderd priesters.

Het Vaticaan wilde eerst geen commentaar geven op het rapport, maar reageerde later met “schaamte en verdriet” op de zaak. In de brief gaat Franciscus nogmaals in op het schandaal. “We hebben ons gerealiseerd dat deze wonden nooit verdwijnen en dat ze ons verplichten deze wreedheden krachtig te veroordelen.”

Communie Bleijerheide

Reputatie boven kinderen

In de brief vraagt Franciscus vergeving voor het leed dat slachtoffers is aangedaan. “Volledig bewust van de omvang en de ernst van de schade die aan zoveel levens is aangedaan, erkennen we met schaamte en berouw dat we als kerkelijke gemeenschap niet waren waar we hadden moeten zijn, dat we niet op tijd hebben gehandeld. We hebben geen zorg gedragen voor de kleintjes, we hebben ze in de steek gelaten.”

Het erkennen van de waarheid is volgens Franciscus niet genoeg (!!??) Hij roept op tot boetedoening en vraagt gelovigen te vasten en te bidden. Ook schrijft hij dat gerechtelijke maatregelen die mogelijk nodig zijn, moeten worden gesteund.

“Terugkijkend, zal geen enkele poging om om vergiffenis te vragen en de schade te herstellen voldoende zijn. Kijkend naar het heden en de toekomst, moet alles worden gedaan om een cultuur te creëren waarin dergelijke situaties worden vermeden, maar ook om de mogelijkheid van verdoezeling en bestendiging tegen te gaan.”

Vanochtend werd ik geïnterviewd voor radio 1. Daar maakte ik duidelijk dat in Nederland, ondanks initiatief Tweede kamer geen artikel 12 procedure komt voor het internaat waar ik verbleef tussen 1961 en 1964. Achttien broeders Franciscanen maakten zich schuldig aan misbruik; een grote meerderheid van het personeel, de staf vergreep zich in sterke of mindere mate aan kinderen en de andere broeders of waren stekeblind of wilde het niet zien. Als er zo’n grote waarde wordt toegekend aan de feiten laat ze eindelijk dan die feiten onder de Christelijke loep nemen en geen sentimentele praatjes vanuit het Vaticaan over boetedoening, ze straffen zichzelf (???) maar blijven zich wel boven de wet plaatsen.