Tot 1 mei kan nog een klacht worden ingediend
2015-03-17 Gezamenlijk bericht Kerk en slachtoffergroepen
het probleem met deze klachten kun je vergelijken met backpackers die de zwijgcultuur met zich meedragen, de afstanden die deze slachtoffers de afgelopen decennia hebben afgelegd zijn immens. Tich maal het rondje om de kerk, lange afstand schoenen versleten vanwege alle beklimmingen van bergen, de Tour, de Alpe D’uez, zoals ons bestuurslid Leo Bel steeds memoreert, dan de ronde van Italië nog, de ronde van Spanje en dit allemaal zonder een handje doping om uiteindelijk te getuigen voor het onafhankelijk kerkelijk gezag.
Of deze mensen nu wel of geen klacht hebben ingediend, nu het op een einddatum aankomt en de voorzieningsrechter de verjaring onchristelijk heeft ingeluid, zijn er nog tal van mensen die hun twijfel, angsten, woede niet meer in toom kunnen houden. Zij switchen van enorme boosheid plus een klacht indienen, en /of weigeren voor de onafhankelijke kerkelijke rechtbank te verschijnen om alleen achter te bijven met hun emoties, dan wel in psychische problemen komen.
Wat willen deze mensen nog van ons? Wij steunen ze bij hun klacht maar
kunnen gezien de tijdsdruk, de aard van de emotionele, maatschappelijke, sociale problematiek, kunnen wij niet weer de mantel(zorgen) dragen, die mantel past ons niet wanneer dit conflict zoals boven beschreven, boven ieders hoofd blijft hangen, ook als wij het slachtoffer spoorboekje bij de hand nemen, de trein puft door. We gaan geen pogingen ondernemen om het onderstel te vervangen terwijl de trein rijdt. Wij dragen de verantwoordelijkheid om deze mensen bij hun grote twijfel te begeleiden en te adviseren maar we realiseren ons dat na 1 mei, de sluitingsdatum de mea culpa boemerang bij de slachtofferorganisaties terecht kan komen.
Resumé: Als we adviseren ‘dien een klacht in‘ en de aard van de psychische problematiek wordt te intens, langdurig (zoals we weten bij het indienen van een klacht) dan ontbreekt iedere begeleiding en hulp.
Zeggen wij: ‘als u het niet aankunt‘, laat het rusten…let it be, dan ontzeggen we deze mensen erkenning en compensatie.
Iedereen beslist uiteraard zelf maar wat zou u doen?