Verborgen verdriet

VruchtbaarheidsprocessieOpen communicatie kan vertrouwen herstellen

Als werkgroep Mensenrechten in de Kerk, en in naam van de meer dan 850 slachtoffers van seksueel misbruik in de kerk, wiens dossier van seksueel misbruik  ‘wijondersteunen’ willen wij in naam van deze slachtoffers onze stem laten horen bij wat wij vandaag in de media vernamen aangaande de aanstelling van een pastoor in Middelkerke. Dergelijke nieuwsfeiten komen hard aan bij slachtoffers van seksueel misbruik.

Wij willen de Belgische bisschoppen herinneren aan hun afspraken ter zake. Deze hebben zij geformuleerd in hun nieuwe richtlijnen van juni 2012, verschenen in brochurevorm onder de titel “Verborgen Verdriet” en wij hopen dat zij in hun dagelijks beleid ter zake deze ook toepassen. Wij citeren:

“De ervaring leert dat bij daders van seksueel misbruik de kans tot hervallen groot is, ondanks therapie of begeleiding. Daarom kan een dader van seksueel misbruik in geen geval nog worden ingezet  in een pastoraal werkveld met kinderen of jongeren.” (blz. 39)

“Bij een nieuwe opdracht moeten de verantwoordelijken van de nieuwe werkomgeving correct geïnformeerd worden over de antecedenten van de betrokkene. Deze communicatie gebeurt met medeweten van en in overleg met de betrokkene. Er moeten duidelijke afspraken gemaakt worden rond supervisie en begeleiding in de nieuwe werksituatie.” (blz. 40)

“Ook voor de leefsituatie en het domicilie van de betrokkene moeten nieuwe afspraken gemaakt worden. Niet alleen voor de werkomgeving maar ook voor de persoonlijke leefomgeving moeten veiligheidsmaatregelen opgelegd worden.” (blz. 40)

“Afhankelijk van de situatie wordt met de dader een contract opgemaakt, waarin arme broederbijvoorbeeld bepaald kan worden dat hij niet mag deelnemen aan activiteiten voor kinderen en jongeren, dat hij nooit alleen mag zijn met kinderen en jongeren, dat hij op permanente basis begeleiding en supervisie moet aanvaarden, dat hij niet de pastorale eindverantwoordelijke kan zijn, dat hij niet mag voorgaan in religieuze vieringen waar zijn optreden kan ergeren of kwetsen”. (blz. 40)

Wij herinneren, als werkgroep Mensenrechten in de Kerk de bisschoppen er aan zich te houden aan hun afspraken van 2012. Bovendien werkten de Belgische Bisschoppen in hun recentelijk beleidslijnen plan van 2 juni 2014 “Van Taboe naar Preventie, Beleidslijnen ter preventie van seksueel misbruik en grensoverschrijdend gedrag in pastorale relaties met kinderen en jongeren” deze basis beleidslijn van 2012 nog meer gedetailleerd uit. Vanuit deze nieuwe regels kan geloofwaardigheid worden hersteld. Wanneer bisschoppen priesters met een ‘misbruikverleden’ terug in het pastorale veld toch werkzaam willen laten zijn, lijkt het ons aangewezen dat zij open communiceren naar de plaatselijke gemeenschap zodat deze van nabij kan opvolgen of de genomen maatregelen wel degelijk en controleerbaar uitgevoerd worden. Alleen een open communicatie kan slachtoffers van seksueel misbruik vertrouwen geven.

Voor de werkgroep Mensenrechten in de Kerk

Rik Devillé