Erkenning -11
Bang voor de nacht
Voor de fakkel die raast
zonder oponthoud
en terug naar af
Ik blaas het vuur als vanouds
is er niemand tegen de kou
is er een lied
dat ik hoor bij het bladeren van het vuur
danst de fakkel voluit
als een stem zonder klank
Dit stille korps marcheert
door lege handen vol zweet
door lege straten gedwee
en hun lege huizen dalen af
zakken in hun eigen kerkers
tot de onderste steen
