Vandaag ellendige berichten uit London waar het bestuur van het district Lambeth “onvoorwaardelijke excuses” heeft aangeboden voor de ernstige misstanden in vijf kindertehuizen in hun gemeente, van de jaren 60 tot de jaren 90.
Meer dan 700 kinderen die onder hun verantwoordelijkheid vielen, werden seksueel misbruikt en verwaarloosd, onder wie “een onevenredig groot aantal” kinderen met een niet-westerse of multi-etnische achtergrond. Een soort toeslagen affaire maar dan nog vreselijker en inhumaner.
Kinderen die hun mond opendeden werden genegeerd en kregen straf, wat is het verschil met het seksueel geweld rond het Deetman onderzoek in 2010. Persoonlijk heb ik met Deetman gesproken net na zijn aanvaarding van het voorzitterschap van de naar hem genoemde commissie. Ik was als enige vertegenwoordiger van MCU / slachtoffers aanwezig in de Tweede kamer. De consequenties van het geweld wilde Deetman aanvankelijk niet onderzoeken maar van dag 1 hebben wij aangedrongen op onderzoek naar geweld want het versterkte de wil van de broeders om te doen waar ze zin in hadden. Bovendien hanteerden ze eigen wetten doch de relatie tussen geweld en misbruik moet blijvend op de agenda.
“De kinderen werden door het personeel consequent behandeld alsof ze waardeloos waren. (…) Als gevolg daarvan konden personen die een risico vormden voor kinderen, infiltreren in kindertehuizen en pleegzorg, met verwoestende, levenslange gevolgen voor hun slachtoffers.”
(BS) Dat vertelde ik dhr. Deetman ook, nog een ander (blind) slachtoffer later aanwezig bij de presentatie, beweerde dat het incidenten waren, ik gaf gelijk repliek “het is structureel meneer Deetman, en als u dit serieus wilt onderzoeken dan zet uw oogkleppen af want zie: nog steeds gruwelijke onthullingen (uit diezelfde periode) waar steeds meer deskundigen beamen dat het levenslange gevolgen heeft.
Er heerste een doofpotcultuur onder zowel de verzorgers als raadsleden, concludeert de commissie. (….) Dat leidde ertoe dat misbruikers ongestraft hun gang konden gaan. Van de 705 klachten die gedurende die veertig jaar door voormalige bewoners in drie van de tehuizen zijn ingediend, heeft er slechts één een berisping van een personeelslid opgeleverd door het lokale bestuur.
(BS) Nou, dat is al heel wat want in Nederland hebben wij 10.000 tot 20.000 slachtoffers maar geen dader te bekennen. Tegenover Femke Halsema maakte ik in 2010 voor een televisie programma (Knevel en v/d Brink) al duidelijk dat het systeem dit geweld en misbruik toeliet door de quasi scheiding van kerk en staat. Ze kunnen gewoon hun gang gaan en dat deden ze. Nederland London, Vaticaanstad, Limburg, de wereld ze keken allemaal de andere kant uit.
Sterfgeval
In een van de tehuizen, Shirley Oaks, zijn meer dan 500 beschuldigingen geuit tegen totaal 177 medewerkers. Destijds hadden die beschuldigingen voor de verzorgers nauwelijks consequenties, staat in het rapport. Kinderen die hun mond opendeden, werden genegeerd of zelfs gestraft. Het tehuis is in 1983 gesloten (ongeveer dat het internaat Bleijerheide dichtging met veel geld verdwenen de arme broeders naar Ohio, USA).
Kinderen, zelfs jonger dan vijf jaar, werden systemisch blootgesteld aan seksueel misbruik
Een jongen die in 1977 beschuldigingen van misbruik had geuit tegen zijn begeleider, werd kort daarop dood aangetroffen in de badkamer van dat tehuis. Naar zijn dood is nooit degelijk onderzoek gedaan. De onderzoekers hebben de politie gevraagd dat dossier te heropenen. In een ander verzorgingshuis werden kinderen, zelfs die jonger dan vijf jaar “systemisch blootgesteld aan seksueel misbruik”, stelt het rapport.
Sandra Fearron woonde met haar broers en zussen tussen 1964 en 1969 in het kindertehuis van Shirley Oaks. Ze vertelde aan de BBC dat het misbruik twee jaar lang elke week doorging, totdat ze een schoolverpleegster vertelde wat er gebeurde.
Kinderen brachten tijd door met vrijwilligers, “ooms” en “tantes”, die nooit waren doorgelicht. Een van die vrijwilligers was Geoffrey Clarke. Hij had vanaf het begin van de jaren 70 in Shirley Oaks ongehinderde toegang tot kinderen. In 1998 werd hij veroordeeld voor het seksueel misbruik van drie kinderen, maar inmiddels hebben minstens veertig oud-bewoners beschuldigingen tegen hem geuit.
De onderzoekscommissie heeft aanbevelingen gedaan om de misstanden te voorkomen, zoals het verbeteren van het werven, opleiden en doorlichten van het personeel. Het bestuur van Lambeth zegt die aanbevelingen over te nemen, nadat er “duidelijk is gefaald”. Slachtoffers krijgen een schadevergoeding.
Verbeteringen
Ook de lokale politie verontschuldigt zich voor het “in de steek laten van de kinderen die onder hun verantwoordelijkheid vielen.” De politie heeft de werkwijze omtrent klachten over seksueel misbruik veranderd, aldus een politiewoordvoerder. Agenten worden beter getraind en er wordt meer samengewerkt met deskundigen. “Het is duidelijk dat we op verschillende momenten kansen hebben gemist om daders te identificeren en verder te onderzoeken…..