Heb niet zo heel lang moeten nadenken over de relatie pedo-broeders en het het rooms-katholieke bedrijf (want dat is het tenslotte: het rijk van deze aarde).
Het is een groot narcistisch bolwerk waar wij als kinderen enorm zijn tegengehouden en misleid, laten we het misbruik nu even buiten beschouwing.
‘Narcistische mishandeling komt niet alleen voor in een gezin of relatie, maar ook op het werk en in een religieuze of spirituele omgeving. De twee grootste groepen slachtoffers zijn echter mensen die als kind opgroeiden onder een narcist of psychopaat, en de mensen die als volwassene een relatie kregen met zo iemand. Wat we zien is dat veel slachtoffers tot beide groepen behoren; eerst maakten ze het als kind mee, om vervolgens met een vergelijkbare partner opnieuw in een mishandelende relatie te komen.’
Het probleem psychologisch te begrijpen vergt uithoudingsvermogen daar je identiteit vervlogen is onder religieuze en verloochening-aspecten en je volledig gestuurd wordt door dit agressieve monster dat je mentaal helemaal opslokt.
De narcistische ouder ziet zijn kinderen als verlengstuk van zichzelf, kinderen worden emotioneel gegijzeld. Hun Zelf krijgt geen kans om zich normaal te ontwikkelen. De identiteit wordt als het ware afgenomen. Daardoor is het herstel voor deze groep mensen vaak veel moeizamer dan bij mensen die als volwassene slachtoffer werden: mensen die opgroeien onder een narcist kunnen op weinig terugvallen. Iemand die wel (enigszins) zijn/haar Zelf heeft kunnen ontwikkelen en in een latere fase deze problematiek tegenkomt, heeft meer basis om te kunnen herstellen.
‘Je Zelf is er nog wel, ergens, diep verborgen. Het gaat er om de verbinding te herstellen en het Zelf uit te breiden,’ zegt een slachtoffer moedeloos. De narcistische partner ziet de ander ook als een verlengstuk van zichzelf. Een narcist of psychopaat leeft immers vooral op de energie van anderen, die ander moet dus ‘beschikbaar’ zijn. Bij aanvang van de relatie, tunet de narcist of psychopaat heel goed in op de behoefte van de ander: ‘Je wordt op een voetstuk gezet, verteld een slachtoffer. Je hebt je nog nooit zo gezien en gehoord gevoeld en je geeft je over aan deze soulmate. Dan word je als het ware als een cocon ingepakt (en je hebt niet door wat er gebeurt). Ben je eenmaal binnengehaald, dan verandert de tactiek. Je wordt in verwarring gebracht en verliest je houvast. Je gaat je steeds meer op hem/haar richten, zodat de narcist/psychopaat zijn eigen chronische leegte niet hoeft te voelen en continu een energietoevoer van buitenaf heeft. Je wordt gemanipuleerd en gediskwalificeerd. Als je in de spiegel kijkt zie jij wat de ander wil dat je ziet: een onvolwaardig iemand, die zichzelf moet verbeteren.’
Op internaat gebeurt hetzelfde onder het mom van God en het geloof, en met geweld gaat dit monster tekeer. Bertje moet leren zich direct te onderwerpen. Geplaatst op de verjaardag van mijn moeder. Een narcist, die van narcisten hield. (niet mijn vader).