Het onderzoek naar broeder Solanus lijkt steeds meer op een waanvoorstelling, een verknipte, theatrale soap. De gebeurtenissen betreffen twee nieuwe klachten tegen voormalig pastoor van de Koepelkerk, te Maastricht. Het bestaat uit 1) niet ondertekende verklaring, 2) ‘gemanipuleerde’ verklaring, sjoemel archieven (heel veel foto’s zijn niet opgenomen in St Agatha en zijn na inzage, inmiddels vernietigd) en met veel vooringenomenheid onderzoek van mr. Schepen / Liesbeth Sanders blijkt onomstotelijk dat de naam van de piano broeder vermoedelijk is genoemd op de vergadering van MCU te Utrecht. Vermoedelijk want juridisch adviseur mr. Weller weet van de juiste gang van zaken nadat hij twee foto’s heeft opgestuurd voor eventuele herkenning van deze jonge broeder al piano spelend op het plein tussen de internaat jongetjes. En Ben J. herkende zonder enige twijfel de aangeklaagde pastoor. Ben J. vertelde tussen neus en lippen op de bovengenoemde vergadering MCU over een jonge piano broeder die hem meerdere malen betast zou hebben. Niemand noemde de naam Schafraad (alias broeder Eimard / Dino), hoewel duidelijk dat het maar twee broeders konden zijn in de periode dat Ben J. op het arme broeders Franciscanen internaat verbleef. Een oude broeder (Lambertus Freitag en een jonge broeder broeder Eimard), beide hadden de taak in muziek lessen te onderwijzen. Wij vroegen ons af waarom Ben J. niet eerder deze klacht had neergelegd. Hij vertelde ons dat dit voorval naar de achtergrond was gedrongen tegen de veel ingrijpender, ernstige klachten die Ben J. had meegemaakt op het bewuste pedo broeders internaat. In het rapport echter suggereert Schepen dat MCU de naam Schafraad prijs gaf tijdens deze vergadering, wij wezen hem de weg, dus beïnvloeding. In deze herzieningszaak worden de verhoren-verklaringen subtiel op een onheuse manier tussen andere ‘feiten’ vervlochten en ik zal u vertellen waarom. Het rapport vermeld niets over een ander onderdeel van de hoorzitting met ondergetekende. Zowel Schepen als Liesbeth Sanders veronderstelden dat Jan V. (een van de twee nieuwe klachten) in 2015 was overleden??? Door dit niet te vermelden in het rapport, dit feit dat zij onjuiste informatie hadden, zegt veel over dit rapport; het is onvolledig, partijdig en camoufleert haar vooringenomenheid. Niet in 2015 was Jan V. overleden maar in 2013. Een groot deel van de hoorzitting was de interview bias, de vraagstelling gebaseerd op deze onjuiste informatie. En waar komt die vandaan? Beide gingen ervan uit dat ik met opzet zorgde dat er geen handtekening onder de belastende verklaring van Jan V. kwam te staan. Met andere woorden ik smeerde Schafraad een klacht aan. Een zeer ernstige schwalbe, fopduik in het geestelijk leven van deze aangeklaagde voor veel parochianen en L1 media te Limburg…een martelaar. Maar wie luisde wie er in. Ik Schafraad of Schepen ondergetekende. Zag de scheids het goed, liet hij zich vallen of werd hij ten val gebracht? ‘Liesbeth heb jij de datum van het overlijden van Jan V. ‘, vroeg Schepen in paniek. Liesbeth dook in het stapeltje papieren voor zich. Niets, er lag niets. Wie maakte deze schwalbe edelachtbare. Wie luisde wie in deze val. Het antwoord vind u hieronder.
Over ‘vermoedens’ gesproken laten we de ‘vermoedens’ van de tegenpartij eens onder ogen zien. Is de naam van Solanus door ons bedacht, hebben wij dit ingevuld, ingefluisterd? Deze broeder die niemand kent, zelfs ingewijde Jos Schmidt kende deze broeder aanvankelijk niet (Je heb mij gevraagd of ik in mijn kostschooltijd een broeder meegemaakt of gekend heb met de naam Solanus.
Hierbij verklaar dat ik een broeder Solanus in welke activiteit dan ook niet heb meegemaakt, en heb,
voor zover mijn herinnering gaat, die naam toen nooit gehoord.
Van Br. Solanus, pianoleraar, hoorde ik voor het eerst op woensdag 25 februari 2015, en werd aangewezen door Pastoor Jan schafraad, bij het samen bekijken van foto’s van Bleijerheide in het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven in St, Agatha. Ik was daar op verzoek van het Erfgoedcentrum om bij de gearchiveerde foto’s, namen van overleden broeders te plaatsten.
Ik had Pastoor Jan Schafraad gevraagd om mij daarbij te assisteren).
Solanus zou piano les hebben geven in de periode 57-58 en niet Schafraad, een persoonsverwisseling door hemzelf opgevoerd. Vermoedelijk is Solanus dus genoemd door 
Kim-yung uit het Oosten en zijn met emeritaat liegende cliënt. Een fantoom broeder? Een jong spook uit het geestelijk bestaan van de vluchtende congregatie der arme broeders Franciscus? Hoe lang wacht dit rapport op een zinnig onderzoek naar broeder Solanus. Deze zaak dient al van begin 2015, precies een jaar geleden. Traineren is een tactiek om de tegenstanders uit te putten om ze te beroven van hun verhaal en integriteit. Er zou in het sociaal historisch centrum Maastricht een verzoek zijn gedaan bij navraag is daar niets binnen gekomen. Ze spelen als vanouds mooi weer, komen met triviale invullingen (hoe redelijk jong zag Solaus uit) ‘feiten’ waarmee je de trappen naar de hemelpoort niet mee wil dweilen. Het rapport is een slap pleidooi voor vrijspraak voor de levende, nog piano spelende geestelijke. Een ding mag duidelijk zijn: ‘levende daders komen niet in beeld‘, worden afgeschermd door het meldpunt, loopt als rode draad door de hele procedure. Bewust beleid om grotere schadeclaims te voorkomen en dat uiteindelijk het eigen onderzoek naar het lekkend dak van de kerk een groot gat blijkt te zijn, en om Simonis niet voor lul te zetten met zijn Duitse wijsheid….wir haben es nicht gewusst.