Verwaarloosde psyche

Lees  het eens anders: Nederland heeft steken laten vallen bij de bescherming van kinderen tegen seksueel misbruik en is daarvoor aansprakelijk. 

Dat oordeel heeft het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) dinsdag geveld in de zaak die slachtoffer Louise O’Keeffe tegen de Ierse regering had aangespannen. Dublin moet O’Keeffe dertigduizend euro schadevergoeding betalen.  De 48-jarige O’Keeffe had er recht op dat zij voor een ‘onmenselijke en vernederende behandeling’ zou worden behoed, vindt het EHRM. De Ierse werd op 9-jarige leeftijd in de klas misbruikt door een leraar van haar rooms-katholieke school. Ze daagde de staat voor de rechter omdat die volgens haar had verzuimd maatregelen te nemen om het ‘stelselmatige misbruik’ op de Dunderrow-school in de jaren zeventig tegen te gaan.

Het hof in Straatsburg gaf haar gelijk. Het vonnis maakt mogelijk de weg vrij voor honderden andere Ierse (Nederlandse) misbruikslachtoffers om schadeloosstelling van de overheid te eisen.

(MCU) Vernederingen, opsluitingen, geweld, misbruik en tal van seponeringen vielen daders uit de klerikale hoek ten deel, aan kinderen werd niet gedacht.  In 1959 werd broeder Johannes veroordeelt (Meerssenhoven), later werd bekend dat hij tenminste 1 jongen seksueel had misbruikt in St. Joseph, Heel (bekend van het dodelijk luminal gebruik zwakzinnigen). In 1960 werd broeder Paulus veroordeelt voor misbruik ( ruim twee jaar in het gevang) dit in Pancratius directe omgeving St. Joseph, Roermond. Van 1932 tot 1946 werden in St. Joseph meer dan 1000 kinderen uit ontwrichte gezinnen verpleegd. Broeder Pancratius, oorspronkelijk Bleijerheide, had belangrijke posities waar in ieder geval deze drie broeders een opmerkelijke rol speelden. Pancratius, zorgde voor nieuwe, frisse aanvoer van kinderen in tal van internaten, ook bij de Franciscanessen in Overbunde waar ik zelf ook nog gezeten heb. Pancratius kreeg ruim de gelegenheid door zijn ‘wetenschappelijke’ visie op ‘de verwaarloosde psyche van het kind’ veel kinderen te plaatsen. Het maakte toen grote indruk er bestaan 120 uitgetikte kenmerken van de persoonlijkheid van het kind door broeder Pancratius opgesteld. Het maakte van hem een deskundige en genoot steeds meer aanzien in en rond overheidsinstellingen/ geld stromen.

Pancratius schreef richtlijnen voor de jeugdleiders, hij zette de padvinderij in Roermond op, regelde de evacuatie van de jongens naar Friesland, werkzaam bij politiek (?) delinquente jeugd Gemminich, directeur de Bosbeek, Heemstede, lieten verstandelijk gehandicapten voor een reep chocola op Meersenhoven werken, en er bestond een dierbare briefwisseling met een oudleerling van St. Joseph, Pater Piet Penning de Vries. Ook veel verstandelijk gehandicapten van Heel werkten voor een reep chocola voor Philips.

In het recentelijk Cie archiefonderzoek Handelwijze OM bij seksueel misbruik van minderjarigen in de Rooms katholieke kerk door van Boven (oud-algemeen rijksarchievaris) en Koster (voormalig vice-president strafkamer Hoge raad) staan een paar opmerkelijke conclusies met een, moreel niet te accepteren, beslissing namelijk:

Dat die er in een nóg eerdere periode wel geweest zijn, moet niet worden uitgesloten gezien een verhaal dat ik gedurende mijn onderzoek van diverse kanten, steeds in ongeveer dezelfde bewoordingen, heb vernomen. Een verhaal, waarin de laatste Procureur-Generaal die in Den Bosch is benoemd, door de waarnemer tot dan toe, wordt geconfronteerd met een kastje waarin zedenzaken tegen RK geestelijken zouden liggen. Hij bekijkt die zaken die uit de jaren 50 en 60 stammen en merkt op dat daar nu, het is 1997, niets meer mee valt te doen en geeft opdracht ze weer op te bergen. Dat is gebeurd en ik heb vastgesteld dat die dossiers later op grond van de Wet politiegegevens vernietigd zijn. Kennelijk leefde de Hoofdofficier te Maastricht nog in deze sferen, toen hij in 1981 tegen een officier (die de derde zaak die uit de gesprekken naar voren kwam op haar bord kreeg) zei: “Geef maar hier, deze zaken doet de kerk zelf af”.

(rapport OM Boven / Koster) Aan de hand van de casuïstiek hebben wij kunnen constateren dat tussen het OM en de kerkelijke leiding een goed overleg bestond wanneer een geestelijke verdacht werd van seksueel misbruik van minderjarigen. De Kerk had er belang bij dat de zaak zoveel mogelijk buiten de publiciteit werd gehouden vanwege mogelijke reputatie schade voor de Kerk. Het OM wilde daaraan vaak wel tegemoet komen en vroeg op zijn beurt van de Kerk maatregelen te nemen om recidive te voorkomen….Het OM heeft de kerk niet aangesproken op haar stilzwijgen, schrijft het rapport…dus zoals ik al in 2010 bij Knevel en van den Brink tegen Femke Halsema riep nadat ze zei dat ‘we hier scheiding van kerk en staat hebben’, dus reageerde ik…’oh ze kunnen gewoon hun gang gaan’? Femke zweeg.