Gisteravond de boeiende docu gezien van de Britse historicus John Dickie ‘Behind the Altar’, hoe het komt dat de grote schoonmaak die Paus Franciscus bij zijn aantreden beloofde nog altijd niet heeft plaatsgevonden. Dickie weet goed de weg in Italië en het Vaticaan (net als ik in 1985 in Bleijerheide internaat de LP Pop Against Pope aanbood, kwam makkelijk binnen op het internaat waar ik zelf gezeten had; maar geen bekentenissen op tape of andere getuigenissen van deze broeders franciscanen), eerder maakte Dickie de films Holy Money en The Pope and the Mafia. Voor Behind the Altar reist hij van Italië naar Frankrijk, de VS en naar het geboorteland van Paus Franciscus: Argentinië. Hij probeert vast te stellen wat de laatste drie Pausen aan de kwestie van het kindermisbruik hebben gedaan.
NOG STEEDS GEEN GROTE SCHOONMAAK
Interessant is de kwestie van DE PRIESTER DIE NAAR HET DOVENINSTITUUT IN ARGENTINIË werd ‘verbannen’, in canonieke termen heet dat ‘overplaatsing’. Documentaire maker Dickie zag hierin een link met de Paus, die immers hard wilde optreden, deze overplaatsing laat zien dat de kerk ook met Franciscus een grote manipulatieve organisatie is, die niet leert van haar fouten / geschiedenis. We gaven paus Franciscus krediet en steunden hem in zijn streven naar ‘de weg naar verzoening’, maar het blijkt een maskering van feiten en wendingen die je alleen van het Vaticaan kunt verwachten.
Bisschoppen die straffen ontlopen door het beschermen van priesters zijn een schoffering voor de slachtoffers…en dat is al een hele tijd zo..en blijft het maar voortduren????!!!!!