Categorie: MEA CULPA

Homoseksuele katholieke priester doorbreekt de stilte over Kerk machtsmisbruik.

Richard Wagner, Ph.D., is de enige katholieke priester in de wereld met een doctoraat in de menselijke seksualiteit. Hij is een homoseksuele man en de auteur van het baanbrekende werk – Gay catholic priest, een studie van cognitieve en affectieve dissonantie. De media vuurstorm die uitbrak na de bekendmaking ervan en het verzet binnen zijn religieuze gemeenschap vanwege haar bekendmaking vernietigde uiteindelijk zijn publiek priesterschap.

Nu Richard spreekt zich weer uit. Zijn laatste boek, geheimhouding, sofisterij EN HOMO SEX IN DE KATHOLIEKE KERK, de systematische vernietiging van een oblaat priesterschap, biedt een intieme en verontrustende blik in de ongepaste innerlijke werking van de katholieke kerk. Het is een verhaal van hoe men in de kerk omgaat met menings verschillen, en in welke lengtes het zal gaan om het zwijgen aan de klokkenluider(s) op te leggen. Het speelt zich af op de hoogste niveaus van het Vaticaan bureaucratie, geheime documenten, incompetentie, canonieke corruptie, en geïnstitutionaliseerde homofobie op een epische schaal.

Richard’s verhaal onthult Kerk corruptie, criminaliteit en misbruik van macht die ooit werd gehuld in het geheim om detectie te vermijden. Zijn verhaal is van een religieuze instelling die zelfs zijn kern principes zal schenden om haar imago te beschermen. Met andere woorden, dit is een verhaal van een kerk van binnen uit.

Tegelijkertijd zal Richard’s verhaal een onvoorstelbaar schandaal ontvouwen, waarbij honderden katholieke priesters over de hele wereld zijn betrokken. Kardinalen, bisschoppen en provinciaals schuifelen wereldwijd stiekem pedofiele priesters van de ene plaats delict naar de andere. Plus zijn ze betrokken bij een massaal verdoezelen van hun eigen misdaden en die van hun geestelijke broeders.

Richard heeft eerste hand kennis van deze geestelijken misbruik. Hij werd herhaaldelijk seksueel misbruikt door zijn superieur als 14 jarige jongen in een oblaat seminarie in het zuiden van Illinois.

Het wordt weergegeven als in een gevelreclame op de site van het bisdom….Duitse priesters verzetten zich tegen onderzoek naar seksueel misbruik!

Een groep vooral behoudende rooms-katholieke priesters in Duitsland verzet zich tegen een onderzoek naar seksueel misbruik van minderjarigen binnen hun kerk. Zij vinden het onjuist dat de bisschoppen kerkelijke dossiers aan een niet-kerkelijk onderzoeksinstituut ter beschikking stellen.

Dat heeft het weekblad Der Spiegel zaterdag gemeld. De bisschoppen willen een wetenschappelijk en onafhankelijk onderzoek naar het misbruik houden. Zij hebben het Criminologisch Onderzoeksinstituut Nedersaksen daartoe opdracht gegeven. Dat krijgt van negen bisdommen alle relevante dossiers van 1945 tot 2010. Van de overige 18 bisdommen gaan dossiers uit de jaren 2000 tot 2010 naar het instituut.

Het Netwerk van katholieke priesters, dat ongeveer 500 leden zou tellen, vindt dat het „juridisch en menselijk hoogst bedenkelijke optreden” van de bisschoppen tegen de kerkelijke privacyregels indruist. Het vindt dat er alles aan moet worden gedaan het misbruik op te sporen en te voorkomen, maar de privacy van alle priesters mag niet op deze wijze worden aangetast, aldus de opstandige priesters.

En wat betreft de waarheid? Mag die wel worden onderzocht, gerespecteerd, benoemd? Het lijkt nieuws maar is het niet. Dit opleven van de doofpot is als een dolksteek in de rug van de slachtoffers / overlevers. Het RK onderzoek van de Cie. Deetman is bezig alles in kaart te brengen, en daar verschijnen priesters met hun eigen kerkelijke privacy regels. De pen in de inkt van de rechten van de slachtoffers moet nog gedept worden en in het midden van al deze onthullingen staan deze priesters op! Wie roept ze tot de orde?

Hebben we Il papa gehoord of Wiertz, onze bisschop? De behoudende krachten in de kerk leven op bij dit soort berichten. Het ‘oude Europa’ onder gezag en invloed van het Vaticaan blijft in de hersens van deze club priesters (en wie weet hoeveel stille sympathisanten ze tellen) boven de wereldse wet staan, en onderaan zitten de gelovigen te hopen op een Mea Culpa.

 

De archieven worden ondertussen zowel in Nederland als in Duitsland bij particulieren ondergebracht. Mochten ze toch aan de oppervlakte komen dan snel in een bestelbusje laden en rijden maar. De PR machine van deze behoudende krachten vallen terug op privacy daar hun heilige boodschap een beetje uitgewerkt is en niet bepaald een groot doel voor ogen heeft sinds het seksuele misbruik en fysiek / psychisch geweld aan de orde blijft. Privacy? Wel alles van de slachtoffers willen weten, maar zelf? Verloochen u zelf toch! Wat is het standpunt van de bisschop in deze? Zet het in dezelfde neon letters op zijn site: Verzet priesters steunen of kleine molenstenen bij de doofpot aandragen…(is hij het er toch stiekem mee eens)? Stan, ben je al terug van vakantie? We missen je commentaar.

Oh ja, Stan (woordvoerder bisdom voor diegene die hem niet in beeld hebben) kun je onze bisschop vragen of iedereen nou gescreend wordt? Je weet wel deken van Galen is een crèche begonnen, kan iedereen zich daar zomaar aanmelden? Doet van Galen de brainwash screening? Geen Robert M toestanden, dat willen ze in de ‘staat’ kinderopvang niet meer. En het kerkelijk kinderopvang beleid? (ervaring gewenst??)

 

Het psychisch geweld komt nog minder aan bod dan het fysieke geweld. Er kleeft al snel zelfbeklag aanvast en het is natuurlijk minder sensationeel dan al die seksuele hyper vergrijpen door ascetische types. Maar niet alleen de asceten hoor ook de Dionysische levenstijl doet een aardig duitje in en uit het zakje. Wist u dat er per jaar ruim 18 miljard aan kinderpornografie wordt uitgegeven. Daar kunnen veel kinderen mee gevoed worden en onderwijs krijgen over de hele wereld. Psychisch geweld, puur egoïstisch misbruik wanneer je kinderen als handelswaar ziet, consumeert en / of door verkoopt.

Onze slogan blijft: Als de kinderen een toekomst hebben, neem ze dan ook niet het verleden af.

Deetman verwierp, in den beginne onderzoek seksueel misbruik, om te kijken naar het fysieke geweld vanwege de discussies over de ‘corrigerende tik’. Ik had kunnen opstaan bij zijn eerste persconferentie, en hem een ‘corrigerende tik’ willen geven, in het bijzijn van tientallen camera’s. Het werd daarbij ook nog eens life uitgezonden. ‘Jammer’ denk ik nu, een corrigerende tik, het had goed gekunt. Het had het aspect van de fysieke straffen, structureel toegepast op scholen internaten, op de agenda gezet. Ik was de Che Guevarra der lage landen geworden, en de beelden waren de wereld rond gegaan vanwege hevige protesten tegen de RK kerk. Nu vind ik die protesten eigenlijk allemaal erg timide en braafjes. Teveel ronde tafel gesprekken, polder geklaag, en al te boterzacht lamenteren over erkenning is zeer bedenkelijk. Nu streven wij allemaal voor erkenning, maar dit zal de kerk niet doen omdat de schadeclaims, bij erkenning, niet te overzien zijn. Alles beter te kanaliseren in de Lindenbergh categorieën dan steeds de beurs te moeten trekken, zo hebben ze bij KNR en bisschoppen gedacht. Wij, overlevers, zouden iets meer moeten ondernemen om de geestelijke barricaden te slechten die ons in het gareel houden en veel duidelijkere standpunten naar voren te brengen. Een soort manifest:

1

Het canonieke recht is onwettig, niet meer van deze tijd en oorzaak van de doofpot naar misbruik. Dit kerkelijk onrecht-systeem dient te worden verboden.

2

Er dient een onafhankelijk buitenparlementair onderzoek te komen naar alle facetten van RK bemoeienis. De kerk controleerde onderwijs, gezondheidszorg (de afstandsbaby’s) en verkreeg veel onroerend goed door haar centrale machtpositie in de maatschappij. Hierin moet het OM bewijzen verzamelen. Aan het hoofd een seksuologe (Goedele)

3

Feestdagen zullen eerlijker verdeeld moeten worden onder alle geloofsrichtingen; ook atheïsten (dag van het ongelofelijke ofwel een ongelofelijke dag). Kerstmis handhaven door Goofy en Micky, borderliner Donald even stil laten wezen om twaalf uur.

4

Leegstaande kerken ombouwen tot nieuwe spirituele centra waar huwelijken voor en door iedereen gesloten kunnen worden.

5

De Maagd Maria als vrouw voorstellen. God als maagd! Kortom vrijheid van godsdienst in het onderwijs afschaffen; wel voorlichting geven in alle religies en de evolutie theorie inplaats van de zes dagen dat God de wereld schiep. De zevende dag Zondag: overal vrijmarkten

6

Eer uw vader en moeder slechts wanneer het in overeenstemming is met eer en geweten.

7

Stel een rechtsbijstandverzekering in voor iedereen die te maken heeft met dom politiek en religieus geweld; een schadefonds dat uit vrijwillige bijdrage (een soort giro 555) kan worden bekostigd.

8

De aloude boerenhulp dient te worden gestimuleerd; iedereen een volkstuintje!

9

Bisschoppen of Pauzen die zich vergrijpen aan kinderen moeten niet in kloosters worden ondergebracht maar in duivelse hechtenis worden genomen. Vaticaan is een onwettige staat / dictatuur.

10 And last but not least; gaat heen en verbreed u zelf. Bezet een kerkplein!

 

De hele maand Augustus willen we aandacht besteden aan geweld in pastorale relaties. Het seksuele aspect is de hoofdkraker in onderzoek Cie. Deetman. Wij willen alle geweld niet vergeten door de mantel der rooms-katholieke liefde over welk onderzoek dan ook wordt uitgeworpen. In deze maand Augustus gaan we zo breed mogelijk op alle aspecten van geweld in. De Heilige Keizerlijke Orde van de Ridders van Augustus wil de traditie van het oude Rome handhaven. Wij willen de Mea Culpa traditie handhaven deze ridders op hun sporen te wijzen en ze deze maand Augustus in het zonnetje te zetten. Het is te warm om te vechten (of te deprimerend, regenachtig) dus tijd voor een grondige evaluatie. Voer voor godsdienst psychologen en andere waanzinnigen.

Mijn vader geboren in 1930 is op zijn 2e jaar zijn moeder verloren aan longontsteking. Hij werd met zijn zusje in het R.K. weeshuis Groenestein in den haag geplaatst. Zijn vader was bouwvakker en kon niet voor zijn 2 kinderen zorgen. Hij heeft er tot zijn 10e gezeten en werd toen weer in huis gehaald omdat zijn vader hertrouwde. Nooit vertelde mijn vader de details over het sexuele misbruik. Hij heeft het wel aan mijn moeder laten weten. Ook heeft hij weerzinwekkende verhalen verteld over de straffen die ze daar toe paste. Voor straf uren met je knieeen in houten klompen zitten met je armen omhoog. Lijfstraffen, braaksel eten en meer wat er hier ook al verteld is. Wat mij ook is bijgebleven is dat hij verteld had dat aan elk einde van de week, De jongens op een rij moesten gaan staan en hun onderbroek tonen. Als deze na een week dragen vuil was dan kreeg je slaag. Rond zijn 18e is hij op de motor terug gegaan om wraak te nemen. (waarom het niet doorgegaan is weet ik niet) Mijn vader had zo’n schaamtegevoel over zijn lijf, dat ik de beste man nog nooit van mijn leven in een korte broek, laat staan in een onderbroek heb gezien. Wel zag ik zijn stil verdriet… Een bijzondere band met zijn zus, die hetzelfde meemaakte met de nonnen. Nooit werd erover gesproken, maar je zag hun pijn bijna letterlijk. Het enige wat ze hadden was elkaar. Nu nog denk ik, zal ik het bekend maken…. Hij wilde en kon er zelf niet over spreken.

De broeders waren in het algemeen homoseksueel. Op iedere afdeling was er een aparte kamer voor de broeder, dan nam hij een van zijn vriendjes mee naar toe. In iedere groep waren er wel vier tot vijf jongens die dat deden. Ze bleven dan een half uur tot een uur daar, daarna kwamen de jongens stiekem naar buiten geslopen. De broeder liep gewoon naar buiten, zonder blikken of blozen. Wij wisten tenslotte allemaal wat zich daar afspeelde. De vriendjes bleven ook altijd in de buurt van de broeder want ze hadden vreselijke angst voor ons. De jongens ddie daar aan meededen, hadden een streepje voor. Over seksueel misbruik gepraat, op een dag moest ik ook mee naar het beruchte kamertje, met meneer Karel. Hij was geen broeder maar een leider. Hij was nog erger dan de broeders. In ieder geval moest ik mee daar moest ik hem in de broek voelen aan zijn geslachtsdelen, toen kustte hij mij. Maar ik vond dat zo vies, toen spuugde ik hem in zijn gezicht. Hij sloeg mij toen waar hij me raken kon. Daarna gooide hij mij de kamer uit, met mijn hoofd tegen een stoel. Ik had een gat in mijn hoofd, maar hij heeft mij nooit meer meegenomen voor de seks, dus daar was ik vanaf. Vervolgens gebeurde het volgende, dat mijn hele leven veranderde. We sliepem met 24 man op de slaapzaal, op een moment komt de broeder en je mocht niet praten op de slaapzaal. Naast mij waren jongens zachtjes aan het praten maar de broeder dacht dat ik dat was. Hij sloeg mij met een klap in de hoek, ik was woedend want ik had niks gedaan. In de hoek waar ik lag stond een koperen leiding die heb ik gepakt en hem ermee op zijn hoofd geslagen. Hij had een groot gat in zijn hoofd. Toen ben ik doorgegaan met slaan, totdat de andere jongens mij van hem af trokken, daarna moest ik bij de overste komen. Ik kreeg een week celstraf op water en brood, ik had de hele week niks gegeten uit woede. Daarna werd ik overgeplaatst naar Roermond naar het St. Joseph-internaat omdat ik volgens hun onhandelbaar was. Toen heb ik mij voorgenomen mij nooit meer te laten slaan, maar in Roermond was het weer hetzelfde. (Den Haag, Groenestein).

Naar aanleiding van jouw laatste stuk op de blog voel ik me toch verantwoordelijk om gehoor te geven aan jouw verzoek. “Behalve” dan de feiten die er reeds gebeurd zijn op de slaapzaal en de ziekenzaal krijg ik nu het gevoel van agressie tegen mijn integriteit en het feit dat een volwassen man aan me heeft gezeten. En dan komt er ook nog bij dat wij extreem gewelddadig behandeld zijn in de eetzaal door ene Hr. Berns die destijds deel uitmaakte van de groep van nieuwe begeleiders van elke klas. Het moet in het schooljaar 1971-1972 zijn geweest dat de broeders deze sadist hebben geintroduceerd. Geweldadig behandeld met sleutelbossen door desbetreffende leider, maar dan niet om deuren te openen maar om hoofden te “openen”. (Jongenspensionaat arme brüder Franciscus te Bleijerheide)

 

De hele maand Augustus willen we aandacht besteden aan geweld in pastorale relaties. Het seksuele aspect blijft in onderzoek Cie. Deetman boven aan de agenda staan maar in onze agenda is het niet en nooit van de baan geweest. Wij concentreren ons een maand lang puur op het geweld en wat dit met je doet.

Kindermisbruik en mishandelingen veroorzaken een oneindig groot en langdurig leed voor kinderen. De negatieve effecten duren voor de slachtoffers vaak levenslang, drukken een negatief stempel op hun leefomgeving en op hun eigen kinderen. 
Daar bij komt nog dat a.g.v deze verwaarlozing slachtoffers vaak ook daders worden, met als oorzaak: onverwerkte en genegeerde trauma’s. 
Kindermisbruik, mishandeling is verwaarlozing en kan leiden tot: ernstige gedragsafwijkingen, trauma’s en een verminderde hersengroei* bij die kinderen. *Aldus o.a. neuroloog dr Swaab en is daarom strafbaar.

We roepen iedereen op een bijdrage te leveren door over de relatie geweld-persoonlijke en sociale ontwikkeling een verhaal te schrijven dat wij vervolgens op dit veel gelezen blog plaatsen. We nemen als voorbeeld enkele anekdotes uit ons dossier.

(brief in MCU archief:) broeder Valentinus maakte zich ook schuldig aan zeer ernstige fysieke mishandeling, dat mag nu ook wel eens gezegd worden. Ik ben zelf door hem wel eens in elkaar geschopt op de wc nadat hij me daar betrapte op stiekem roken, ik was 12 of 13. Maar ik heb hem eens de jongen die naast mij op de slaapzaal lag (ik weet zijn voor- en achternaam nog precies) zo ernstig in elkaar zien slaan dat die jongen de hele nacht heeft liggen jammeren van de pijn. De hele slaapzaal heeft het gehoord en ik heb het ook gezien. Valentinus beukte met zijn rechterhand zo hard hij kon, zeker 15 keer op de jongen in. De hele nacht lag iedereen doodstil in zijn bed en hoorde je het gejammer van de jongen. De volgende dag liep Valentinus met zijn rechterarm in een mitella, en ’s avonds op de slaapzaal waarschuwde hij ons: “Ik heb ook nog een linkerhand”. (uit Engelen dossier, Bleijerheide)

Mijn ellende heeft plaatsgevonden toen ik 4 jaar was (1955) bij Pastoor B in V en de gevolgen ervan mijn hele leven lang en nu nog dagelijks. Ik durf het nog steeds aan niemand te vertellen.

Wat ik wel aan den lijve ondervonden heb is mishandeling van broeder Roland Heeren nadat hij te horen had gekegen dat ik het pensionaat zou verlaten halverwege het schooljaar. Dit naar aanleiding van een test die een leraar van de Philips van Horne Scholengemeenschap voor mij had aangevraagd en waaruit bleek dat ik beter zou presteren als ik thuis zou wonen. Enkele dagen voor ik Sint Louis zou verlaten(waar ik overigens zelf niets van wist tot vlak voor het moment dat mijn ouders me kwamen ophalen)liep ik s’avonds een klaslokaal binnen waar wat jongens aan het hobbyen waren en waar Roland ook aanwezig was. Zonder enige aanleiding begint hij me door het klaslokaal te schoppen en te slaan. Een grote vent tegen een kind. Ik wist niet wat me overkwam en was achteraf al blij dat ik het “overleefd” had zoals hij door bleef gaan. Ik heb hier nooit iets van tegen mijn ouders verteld. Die klootzak was waarschijnlijk zo gefrustreerd om wat voor reden dan ook, zag het misschien als falen van zijn kant dat ik Sint Louis ging verlaten en moest dat even botvieren op mij.

Op de eerste klas hadden wij een juffrouw, de andere klassen hadden een meester. Als men denkt dat die beter waren dan de broeders, nou dan heeft men het mis. In de eerste klas bijvoorbeeld, als je iets deed wat niet mocht, dan moest je voor de klas komen, en je hand uitsteken. Dan sloeg ze je met een Spaans rietje een keer of tien op je vlakke hand tot bloedens toe. Mij is dat natuurlijk vaker gebeurd, maar ik trok dan mijn hand terug. Dan werd ze zo kwaad en dan sloeg ze in het wilde weg naar mij. Ze raakt je dan waar ze maar raken kon, of nu in je gezicht, je rug of je achterste was, dat maakte niet uit. Ik sloeg dan terug, hoe meer ik terug sloeg hoe harder zij sloeg. Als je slechte punten had op school dan moest je van de broeders een maand lang alleen afwassen. Ze kwamen dan controleren en als ze het niet goed vonden, dan moest je weer opnieuw beginnen soms tot twee keer toe. Ik was toen ongeveer tien jaar oud (Den Haag, Groenestein).