Concrete reflectie punten voor het volk van God
Het blijft een never-ending story waar keer op keer nieuwe memo’s en richtingen worden aangegeven waar de kerk al decennia proberen volk en media te misleiden. Nu zou de paus het woord ‘concreet’ hebben gebruikt en iedereen valt van zijn stoel. Het zou alleen de paus moeten zijn, die van zijn ‘heilige’ stoel zou moeten vallen. Er is geen andere oplossing dan dat Franciscus zegt: mea culpa, ik kan het probleem niet oplossen en treed terug.
Maar dan krijg je het zelfde als met de recente zelfmoord van pedo Epstein. Het gedraai blijft na alle hocus pocus zoals ook Deetman alle aandacht voor de slachtoffers had doch geen dader achter celmuren verdween. Epstein probeert te voorkomen dat vele figuren met hem worden meegesleurd. Hoe deze soap zich verder ontwikkelt houden wij u van op de hoogte maar als ik kijk naar onze Mea Culpa United ‘artikel 12’ procedure uit 2012 zoals die door de Tweede kamer nota bene is geïnitieerd en vervolgens door Limburgse OvJ / OM in de doofpot wordt geduwd, dan moet u heel veel geduld hebben.
Het contrast tussen binnen en buiten is donderdag groot tijdens de eerste dag van de vierdaagse conventie over seksueel misbruik in de kerk. Binnen de muren van Vaticaanstad is er berouw, reflectie, maar ook een voorzichtig optimisme waarneembaar. Buiten de muren overheerst de woede.
Belangrijker nog: het was de eerste keer dat paus Franciscus het woord ‘concreet’ in de mond nam terwijl hij sprak over maatregelen tegen kindermisbruik. ‘Het volk van God kijkt met ons mee en verwacht meer dan simpele veroordelingen. Het wil concrete en efficiënte maatregelen’, zei hij donderdagochtend tijdens zijn openingstoespraak. Daarmee leek hij direct te reageren op het voornaamste punt van kritiek dat de afgelopen tijd klonk: er zijn veel woorden, maar weinig daden.
Sterker nog: paus Franciscus liet donderdag ‘21 reflectiepunten’ uitdelen aan de aanwezige bisschoppen. Franciscus hoopt dat zij zijn punten van reflectie straks bij thuiskomst in hun bisdom gebruiken om gepaste protocollen op te stellen. Bijvoorbeeld over wat te doen in het geval van misbruik (punt 1), hoe slachtoffers te begeleiden en te beschermen tijdens hun herstel (punt 8), het verhogen van de huwelijksleeftijd in hun bisdom naar 16 jaar (punt 12) en het eenvoudiger maken om misbruik aan te geven (punt 21). Als de reflectie punten nog niet in het bewustzijn van de kerk zijn doorgedrongen dan vrees ik het ergste…één grote narcistische bende, zonder spijt of zelf-kritiek / bewustzijn. (quote Bert Smeets mea culpa).
‘De 21 punten die de Heilige Vader ons vanochtend gaf, zijn erg belangrijk’, zegt een van de vier organisatoren van de top, de Maltese aartsbisschop Charles Scicluna. ‘Het zijn geen orders van bovenaf. Ze dienen als routeboek voor een toekomst die wij allemaal erg serieus nemen. We gaan deze 21 punten de komende dagen met elkaar bespreken en ik weet zeker dat ze onderdeel zullen gaan uitmaken van het toekomstig beleid in de bisdommen. Ze zijn erg concreet.’
‘Helemaal niet concreet’
‘Ze zijn helemaal niet concreet’, klinkt het buiten uit de mond van Peter Isely, een van de vele misbruikslachtoffers die deze week naar Rome is getogen om zijn verhaal, samen met dat van lotgenoten op het Sint-Pietersplein met de wereld te delen. ‘Waar staat bijvoorbeeld dat een bisschop die het misbruik van een priester heeft verzwegen, uit zijn ambt moet worden ontzet?’, wijst hij naar het A4’tje met de 21 punten. ‘Dat staat nergens! En waar staat dat een priester die zelf heeft misbruikt uit zijn ambt moet worden ontzet? Helemaal nergens!’
Isely trilt van woede terwijl hij praat, en de woede trilt door naar de groep misbruikslachtoffers die zich achter hem heeft verzameld. Ze houden een spandoek omhoog met daarop een gigantische hoeveelheid vlaggen van landen waar ooit seksueel misbruik plaats heeft gehad door een priester. ‘Ze weten ervan daarbinnen’, wijst hij over zijn schouder naar de koepel van de Sint-Pietersbasiliek. ‘Er liggen daar bergen informatie met bewijs van de allerergste misdaden die er bestaan. Er is geen enkele organisatie ter wereld die meer informatie bezit over pedofilie dan deze organisatie achter ons. En wat doen ze met die informatie? Wat doen ze als ze weten dat een priester een kind verkracht? Geven ze die informatie aan de politie? Nee, dit doen ze er mee’, zwaait hij met zijn blaadje. ‘Ze maken een routeboek met 21 punten. We hebben het hier over de verkrachting van kinderen en zij maken een routeboek!’
Geruggesteund door onze….OM lakeien!