De definitie van geweld wil de RKK, ondanks de VN internationale onderzoeken, rapporten geen betekenis geven aan opsluitingen, vuistslagen op hoofd, ledematen, natrappen, klassikaal straffen, het dwingen van je eigen braaksel opeten en alle andere vormen van pesten, kleineren, vastbinden meewegen in haar Rooms katholieke kijk op geweld..
Helaas moeten we constateren dat we allemaal te maken hebben met woede, dreiging van geweld, de burn-outs die links en rechts opdoemen na de vele herbelevingen in de procedures, gesprekken met juristen, de kerk, de media. Ik heb daar inmiddels vaker en heel nadrukkelijk op gewezen, erbij vermeld dat woede zich op alles kan richten of naar ons, naar zichzelf, naar de buren, vrouw, kinderen, het gezin, de commissie(s). Ik heb op deze woede / geweld gewezen daar ik wel degelijk signalen krijg dat deze woede niet te controleren is. Ik heb in ieder geval bij heel wat mensen de afgelopen jaren het anger-management zien verdampen, deels ben ik er zelf ook aan onderhevig.
Ik denk, daarmee wil ik ons niet structureel-dwangmatig slachtofferen, dat wij (de slachtoffergroepen als Klokk, MCU) er dubbel mee te maken hebben omdat wij zowel met de problematiek van anderen, als onze eigen problematiek moeten dealen en verwerken.
.
Ik wil dit signaal afgeven omdat ik soms het idee heb dat wij in de kamer, contactgroep, meldpunt, B&T, in de gesprekken met kardinaal Eijk, bisdommen, zij geen idee hebben wat er bij mensen speelt dat de procedure klachtmelding RKK bijzonder zwaar is, zoals dhr. Stevens dit afgelopen Hoorzitting Ronde tafel Tweede kamer erkende maar in de praktijk wordt dit trauma kindje ondergeschoven, alsof pas op het einde het olifantje tevoorschijn komt, en dan blaast die het verhaaltje liefelijk uit. Juristen erkennen deze woede overigens wel degelijk.
.
In het afhandelen van de geweldproblematiek zoals die voorgesteld is door Deetman in de Afstemmings- en terugkoppelingsoverleg regeling hulp, erkenning en genoegdoening, zijn er in ieder geval enkele mensen blij dat er iets van erkenning komt maarrrrrr…..de 
belangrijkste conclusie van dhr. Deetman dat er in geen enkele archief een feitelijk spoor is aangetroffen herleidbaar tot fysiek of psychisch geweld, zegt alles over de praktijken van kloosterordes die natuurlijk geen lijst van onteringen en afransel partijen in hun logboek noteerden….’zo vandaag weer heerlijk een paar knapen in elkaar gerost‘! Wij weten wel beter, de isolaties zijn niet te zien, zullen nooit te zien zijn maar de angst, de eenzaamheid is van deze mensen af te lezen. Kortom als er geen definitie is, geen feitelijke sporen terwijl iedereen erkend dat ‘geweld normaal was in die tijd’ (of geweld nu abnormaal is) is er alleen waarheid en erkenning te krijgen, vind ik, bij een parlementaire enquête.
belangrijkste conclusie van dhr. Deetman dat er in geen enkele archief een feitelijk spoor is aangetroffen herleidbaar tot fysiek of psychisch geweld, zegt alles over de praktijken van kloosterordes die natuurlijk geen lijst van onteringen en afransel partijen in hun logboek noteerden….’zo vandaag weer heerlijk een paar knapen in elkaar gerost‘! Wij weten wel beter, de isolaties zijn niet te zien, zullen nooit te zien zijn maar de angst, de eenzaamheid is van deze mensen af te lezen. Kortom als er geen definitie is, geen feitelijke sporen terwijl iedereen erkend dat ‘geweld normaal was in die tijd’ (of geweld nu abnormaal is) is er alleen waarheid en erkenning te krijgen, vind ik, bij een parlementaire enquête.Getuigen voor de rechtstaat, de enige werkelijke, authentieke overlevering die de sporen uit het verleden niet langer kan ontkennen of wissen.