persmededeling
Het semper per idem-principe: Kom eens naar mijn kamer en we lossen het op! 
De commentaar van de advocaat van de Belgische bisschoppen Quirynen over het feit dat een 20 tal Nederlandse slachtoffers van seksueel misbruik een financiële vergoeding krijgen voor het geleden misbruik bij de Nederlandse Salesianen doet heel wat Belgische slachtoffers de wenkbrauwen fronsen. Volgens Quirynen zouden de Belgische bisschoppen en oversten in alle stilte diezelfde weg bewandelen.
Als Werkgroep Mensenrechten in de Kerk moeten wij bekennen dat van enige schadevergoeding van de ongeveer 500 mensen die met hun dossier in contact getreden zijn met onze werkgroep, er niet een bij is waarin zo’n bemiddeling met een bisschop of overste de laatste jaren tot enig resultaat heeft geleid. Ofwel weten we het niet. Ofwel bestaat het gewoon niet. Ofwel heeft Quirynen het nog over een tiental oude dossiers uit de eerste periode van de commissie Halsberghe van voor 2005.
Als Werkgroep Mensenrechten in de Kerk kunnen wij bevestigen dat in geen enkel dossier van seksueel misbruik in de Kerk recentelijk enige bisschop of overste, noch een van hun advocaten, stappen heeft gezet naar slachtoffers van misbruik dat resulteerde in een financiële vergoeding. Hier en daar is er wel een enkele bisschop of overste, die een luisterend oor heeft voor een slachtoffer maar daarmee houdt het voor wat België betreft ook op.
Wij vermoeden dat Quirynen, als advocaat van de Belgische bisschoppen, probeert de slachtoffers zoveel mogelijk af te raden de gerechtelijke wegen te volgen zoals daar zijn de slachtoffers die zich hebben aangesloten bij de groepsvordering van het advocatenkantoor Vansteenbrugge of via het onderzoeksteam van de Federale Politie te Brussel en het Brussels parket. Zo hopen ze ook slachtoffers zoveel als mogelijk af te raden hun hoop te stellen op de opvolgingscommissie van de parlementaire commissie, gekend als de ‘arbitragecommissie’. Zo zijn de slachtoffers opnieuw overgeleverd aan wat vroeger altijd al heeft bestaan: “Kom eens naar mijn kamer en we lossen het onder ons in alle stilte op”. Van enige openbare en systematische aanpak van de Belgische bisschoppen en oversten hebben de slachtoffers, wiens aanklachten en coördinaten wel degelijk bekend zijn bij de bisschoppen en oversten, nog niets gehoord.
Rik Devillé