Russen staan steeds negatiever tegenover het Westen.
Propaganda voor alle niet traditionele relaties tegenover kinderen is verboden, is overigens deels volgens Europese richtlijn. Hier zit niet alleen Poetin (Kremlin) achter maar de orthodoxe kerk die haar invloed op het maatschappelijk leven al eeuwen bestendigt. Een grote meerderheid wil niet de –bling bling kitsch onechtheid– uit het westen. Ze willen geen nichterige veren kont feesten op boten of zwarte pieten, dat hoort niet bij hun cultuur, past niet bij de eeuwenoude Russische ziel. Rusland zal voor zichzelf uitzoeken waar hun plaats is in een moderne maatschappij maar het zal zichzelf blijven. De afgelopen jaren dat ik in Rusland kwam merkte ik een geleidelijke afwijzing van de ‘westerse bling bling’ waardes vanwege het simpele feit dat hun oude cultuur -ziel- niet door geld en seks- het leven wilt laten bepalen. Rusland heeft haar eigen tradities, gebruiken, rituelen, feestdagen en collectieve geheugen wat betreft hun diepe ervaringen met oorlog en vrede (Tolstoi).
De verkramping die men vanuit het westen op het Russische roulette leven wil projecteren doet me denken aan een heimelijke terugkeer naar de koude oorlog. Toeval is dat ik zonder culturele organisaties op persoonlijke grond een samenwerking ben aangegaan met de Russiche groep Ey Uchnjem, al eind negentiger jaren. Deze band is de afgelopen 15 jaar alleen maar gegroeid. Door vele optredens en bezoeken in Russische dorpen en steden heb ik veel mensen ontmoet en leren kennen. Ik zat met de groep in ‘Stalinistisch’ busje dat kraakte en kierde. De kou kwam van alle kanten binnenwaaien, reden uren op Russische wegen die tussen hoge sneeuwresten, vele gaten moest ontwijken, je gaat er wodka van drinken. Een koude oorlog is vanuit de Russen ten opzichte van mij (of al mijn landgenoten) nooit sprake geweest. Er heeft zich ooit één probleem voorgedaan in een dorp waar een van onze muzikanten een datsja (дача) aan het bouwen was. Hout werd uit het bos gesprokkeld en ik werd uitgenodigd
door buurman achter in de straat die een banja (баня) “bad” achter zijn geiten / kippen hok had. Daar kreeg je de rituele behandeling van veniks (bezem) een bundel (vaak berken) twijgen met bladeren, waarmee men zich op de rug slaat of laat slaan om bloedcirculatie te verbeteren. Dit deed de man dermate hard dat ik even dacht terug op internaat te zijn, hij mepte met de venik als een bezetene. Ik had na één beurt wel genoeg van deze man en keerden desondanks gebroederlijk door de Russische nacht terug naar de datsja van Nicolai om volgens traditie wodka te drinken. Daar begon de man over ‘Golanski’ Nederland waar nogal veel drugs en zwarten leefden. ‘Als in dit dorp een zwarte man wilt leven wordt die vermoord’, riep hij dronken. Ik heb de man toen gezegd dat hij gek was ‘ja riba ja riba’ toegevoegd dat we allemaal uit de zee zijn gekropen, oorspronkelijk vissen waren en dat hij zich niet zo druk moest maken. Nou, dat deed ie dus wel en toen hebben we ‘feestje’ afgebroken, hebben op veranda enkele ‘kalasjnikov’ schoten in de lucht gelost en hoorden de man in de verte nog schelden vanachter zijn huis. Nadat de honden (sabacka) uitgeblaft waren werd het stil, doodstil. Echt Russisch.
Er werd daarna nauwelijks nog gesproken over incident maar het werd niet als racistisch beschouwd daar op het platteland de mensen, de boerenbevolking geen zwarten kennen. Het is uiteraard anders in St. Petersburg / Moskou maar daar in het verre, uitgestrekte Russische land had men nog nooit een idioot (ik dus) uit het westen gezien die midden in de winter een performance kwam geven. Ik heb in concertzalen gestaan waar nog nooit een westerling had opgetreden. Het hele dorp / stadje (Dno) zat van jong tot oud in de zaal, vol aandacht luisterde iedereen naar je pjesna (песня) (lied), een waarde die men in het westen verleerd heeft. Nee, ik begrijp de koude oorlogstaal niet als je je niet kunt (wilt) verplaatsen in de natuur / aard van de Russische cultuur. Je wilt samenwerken maar ze moeten voornamelijk ons nadoen of begrijpen en wij lachen om hun hang naar tradities, die gebaseerd is op een grote, lange geschiedenis die ze eren, ook als die gruwelijk was, zal men het blijven herdenken. In FFA (Fishing for Amber) docu heb ik gefilmd in klooster te Pechory waar Iwan de Verschrikkelijke mensen boven op een berg onthoofden en hun koppen naar beneden liet rollen. Dan hebben we het over de 16 eeuw! Dat willen Russen niet vergeten, hun perceptie is daarmee anders dan de Nederlandse geschiedenis die men het liefst verborgen houdt (Indonesië). Het onderzoek naar seksueel geweld door de RKK is hier een recent voorbeeld van. Men wilt het niet weten omdat men het ‘nicht gewusst’ heeft. Men wilt het in fases, in stukken onderzoeken, de waarheid is ergens iets in het midden?? De Rus heeft genoeg van de betutteling en droomboekjes uit Holland, blijkbaar moeten de tulpen het nu ook ontgelden maar wat ik ervaren heb aan vriendschap, maaltijden genoten, gehoord heb aan koren, orkesten, orthodoxe missen met twee koren (een geestelijk koor en een boerenkoor op twee verschillende oksalen) is onvergetelijk. Laten wij eens -bling dingen- doen die onvergetelijk zijn.
Russen zijn emotioneler in hun doen en laten, en roepen al snel de termen die nu in anti-westerse stemming opgang vinden zoals Zjirinovski die hard uithaalde naar Nederland. Hij riep onder meer op tot een boycot van Nederlandse producten.
”Hun kaas en tulpen zijn verrot, we moeten ervoor zorgen dat hier geen Heineken-bier meer komt”, zei hij vrijdag in de Doema. ”In Nederland zijn alleen maar drugsverslaafden, prostituees en seksuele minderheden.”
Helaas dit soort geluiden krijgen de boventoon terwijl de gemiddelde Rus geen oorlog maar vrede wil. Echter de arrogantie waarmee wij een droomboek willen presenteren is gênant. Ik zie meer Russen dromen dan Nederlanders angstig over de dijken staren. Russen houden van skaski’s (dromen), hun brute, geweldadige geschiedenis vertelt men al eeuwen in sprookjes die alle ellende proberen samen te vatten, om er mee te leven. De Russsische sprookjes zijn eerlijk, en net zo gewelddadig. Ik heb ooit Anya, dochter van Kochanovski gevraagd waarom de Rus deze treurigheid koestert? ‘Het is ons eigen‘, antwoordde Anja!
De romantische en tevens vlees en bloed existentie van de Russen spreekt mij zeer aan, wij zijn daar tegenover lege poppen die dagelijks opgesmukt, glazig in de ego vitrines kijken. De meeste van ons zijn door de individuatie / emancipatie zonder familie banden, vrienden komen te zitten. Een Rus is niets zonder vrienden of familie. Als ik in Rusland ben wordt ik gelijk opgenomen in de groep, hier krijg je na 25 jaar rock and roll / documentaires / 1000 liederen / gedichten / mea culpa…geen erkenning, nog steeds hoor je nergens bij. Steek je je kop uit zoals met Mea Culpa dan wordt je in je eigen stad niet één keer aangesproken. Je bent een vreemde en je blijft een vreemde.
De westerse bling bling– waar alles kan en niemand de moed heeft ergens tegen op te treden, daar ergeren Russen zich aan. De pedo partij stelde Poetin zelf al als voorbeeld maar ook hier zijn criminelen, 10.000 tot 20.000 slachtoffers seksueel geweld en geen dader te bekennen. Dan als in Nederland vrouwen op straat worden uitgescholden wanneer ze te korte rokjes dragen of homo’s uit huizen worden gejend doen wij daar snel de multi-culturele-politiek-correcte zandzak over….bij ons gaat alles goed!
Dan kunnen wij ook iets van Rusland leren?
Zal de Rus ons eens komen leren wat vriendschap is. Dat je je vrienden niet laat vallen, je opkomt voor je vrienden (tavarischi) je vrienden niet inruilt voor slappe netwerken. Vrienden, die je laten vallen nadat je een, twee of zeven jaar aan een project hebt gewerkt, en geen persoonlijk briefje / belletje voor over heb, laten ze ons maar weer eens leren wat vriendschap is.
In de Europese Unie leven ongeveer 880.000 mensen als slaven. Meer dan een kwart van hen wordt seksueel uitgebuit.
Dat blijkt uit cijfers van het Europees Parlement waarover het Duitse weekblad Der Spiegel zondag berichtte.
De georganiseerde misdaad verdient met de mensenhandel jaarlijks ongeveer 25 miljard euro. Het rapport is gemaakt door de CRIM-commissie van het Europees Parlement. Die doet onderzoek naar georganiseerde misdaad, witwaspraktijken en corruptie in Europa. Dan stelt D66-Europarlementariër Sophie in ’t Veld diezelfde dag:
Rusland is terug naar de tijden van de communistische dictatuur en Europa laat het gewoon gebeuren.
Einde quote het hitsen van D’66 die smoel proberen te krijgen. Europa, het grote voorbeeld maar volgens deze politica die op iedere stoel de nodige pirouettes kan draaien schroeft zij de koude oorlog stemming met ‘het communisme gevaar’ nog verder op; In ’t Veld: “moeten wij in gesprek blijven om te zorgen dat Rusland terugkomt op de weg naar democratie, maar het is onaanvaardbaar dat één van de leden van de Raad van Europa de regels aan zijn laars lapt als het gaat om mensenrechten. Het wordt daarom tijd dat Rusland wordt geschorst als lid van de Raad van Europa.” Ja, Europa schrap jezelf ook maar van de lijst want als voorbeeld kan je niet meer dienen.
http://www.youtube.com/watch?v=3MsDqA5Ojuk