Maatschappelijke ladder

Misbruikzaken tegen rooms-katholieke geestelijken werden vaak milder afgedaan dan bij andere verdachten. Dat zegt een commissie die het optreden van het Openbaar Ministerie bij seksueel misbruik in de jaren 1945-1980 heeft onderzocht.

Volgens de onderzoekers is het OM in het algemeen niet in gebreke gebleven bij de aanpak van misbruikzaken binnen de Rooms-Katholieke Kerk. Er zijn geen aanwijzingen dat er afspraken tussen de kerk en het OM bestonden over de afhandeling van zaken.

Overleg

Maar wel is gebleken dat er in de praktijk overleg was tussen het OM en de kerkelijke leiding, zegt de commissie. Volgens de onderzoekers werden misbruikzaken tegen geestelijken vaker dan bij niet-geestelijken gunstig afgehandeld. De commissie denkt dat de verschillen er niet zozeer mee te maken hebben dat de verdachte geestelijke was, maar dat ze te verklaren zijn uit zijn positie op de maatschappelijke ladder.

De commissie heeft enkele geruchtmakende zaken grondig geanalyseerd. Volgens de onderzoekers is in een enkel geval een genomen beslissing van het OM achteraf niet te begrijpen.

(MCU) Welke? Niet te begrijpen? Verklaar u nader! Er zijn geen aanwijzingen dat er afspraken tussen kerk en OM bestonden maar er was wel overleg!!!??? Ook lees ik: ‘in het algemeen niet in gebreke gebleven’, okay, en in het bijzonder? De commissie is speaking in tonques omdat ‘de maatschappelijke ladder’ tal van zaken versluierde, terwijl in het Deetman rapport opmerkelijke feiten staan: 

Dat was onder meer het geval met een pastoor in Midden-Limburg, over wie vele klachten over seksueel misbruik waren binnengekomen bij de desbetreffende deken. Deze informeerde het bisdom niet, maar wist wel te bewerkstelligen dat de pastoor naar een naburig dorp werd overgeplaatst. Daar ging hij weer in de fout, maar dit keer werd door de vader van het slachtoffer aangifte gedaan bij de politie. Daags voordat hij zich moest melden bij de politie pleegde hij vermoedelijk zelfmoord door met zijn auto tegen een boom te rijden. Het bisdom wist van niets. De bisschop ging zelfs voor in de begrafenis. Indien een zaak strafrechtelijk vervolgd werd door het Openbaar Ministerie zocht in de tijd van de bisschoppen Lemmens en Moors de vicaris-generaal (Van Odijk) contact met de burgerlijke autoriteiten en probeerde de zaak intern af te handelen. Het Openbaar Ministerie was daarin vaak welwillend, op voorwaarde dat het bisdom afdoende maatregelen trof, zoals het onder psychiatrische behandeling stellen van de verdachte, het overplaatsen van de persoon naar een andere werkplek, waar het gevaar van recidive gering was. Belangrijke voorwaarden waren ook dat het slachtoffer niet persisteerde in een aanklacht en dat de zaak nog niet in de openbaarheid was gekomen. (Deetman-Pagina 270)

(MCU) Zolang het maar niet in de openbaarheid komt, is men gerust bij de bisdommen. De commissie onderzoekt van 1945-1980?? Dato Steenhuis onderzoekt na 1980, en zo krijgen we toch zeker een commissie die deze commissies onderzoekt want we worden toch heen en weer geharkt of de onkruidbestrijding 50 jaar na dato even de boel komt opschonen. Die hele poppenkast waar 10.000 tot 20.000 slachtoffers de vergetelheid worden ingeduwd of het niks is. Heeft de commissie een aanbeveling gedaan dit in de geschiedenis boeken op te nemen? Niemand, geen koning(in), president of geestelijke autoriteit die dit een schande noemt, uit zichzelf in het openbaar…op de kansel of op het bordes van de Dam. Ik ben even geen onderdaan majesteit maar stop met zwaaien, geef eens een ander teken. De zorg voor daders stonden toen centraal, het enige wat verandert is dat hij / zij de daders nu zijn overgeplaatst naar de anonimiteit. Het toontje bij Nieuwsuur was wederom mild, net als toen bij Steenhuis, de toon van de onderzoekers verraadt de maatschappelijke ladder of beter de angst om naar beneden te vallen. Niet onnodig in diskrediet brengen was en is het motto, Gods toorn zal over u neerdalen.