Joseph Goebbels, Bleijerheide en de zelfontkenning,  verwaarlozing; een psychoanalytische reconstructie

Ergens tussen 1917 en 1921 tijdens de eerste wereldoorlog werd Goebbels afgekeurd ivb met een misvormd rechter been. Dit korte been en zijn lengte (1.65) voelde als een kreupele en verzon Goebbels een compensatie voor zijn gestumpel door zich voor te doen als oorlogsveteraan van de eerste wereldoorlog. Schrumpfgermane of gepest als Humpelstilzchen“. In werkelijkheid zat hij als soldaat op een kantoor van Juni 1917 tot October 1917 in Rheydt’s “Patriotische Hilfe”.

Niet veel later deed hij zijn intrede bei die brüder Franciscus in Bleijerheide (net over de grens bij Kerkrade, Nederland dat formeel buiten de oorlog bleef).

De kleine Goebbels moest naar de arme broeders van St. Franciscus waar hij in korte tijd bekend stond als een intellectueel begaafde leerling, maar kwam al snel in conflict met de docenten van de Franciscaanse gemeenschap. Er is niet veel bekend van zijn tijd op dit internaat maar hij deed zijn uiterste best boven anderen uit te steken. Hij studeerde voor zijn middelbare school literatuur en filosofie in Bonn, Würzburg, Freiburg en Heidelberg, onder andere door Goebbels vereerde joodse literatuurwetenschapper prof. Friedrich Gundolf, en studeerde in 1921 uit de Ruprecht-Karls Universiteit met een proefschrift over Wilhelm von Schütz, met de ondersteuning van de joodse professor Max Baron van de Berg.

Het wegsturen naar Bleijerheide door met name zijn moeder heeft veel kwaad bloed gezet bij de jonge Goebbels. De moederliefde hield opeens op en werd overgedragen aan mannen in bruine pijen die hun eigen kloosterregels aan de leerlingen oplegden. Het afstoten door de moeder is voor een kind een emotioneel zware opgave en als hij / zij daarin niet ondersteunt wordt, is een innerlijke zelfmoord voorhanden en zijn de onzichtbare messteken in zijn ziel onvermijdelijk. Zijn verdriet en zijn kwaadheid heeft hij nooit kunnen verwerken daar hij zichzelf intellectueel dwong zijn minderwaardigheid te verbloemen. De taal van de broeders paste niet bij Guppie omdat hij zich verzette tegen hun rol als surrogaat ouders. De broeders hadden geen enkel begrip voor al te opstandige kinderen, en dus voelde Goebbels zich niet begrepen en moest hij een manier vinden om anderen te overtuigen nam zijn intellectuele bagage toe in Bleijerheide, maar emotioneel werd hem niets geleerd, alleen verder afgenomen.

Goebbels had en heeft nog familie in de oude Mijnstreek rond Kerkrade, Bleijerheide, en ondergetekende heeft een familielid van Goebbels goed gekend. In Waubach waar ondergetekende vandaan komt, woonde de moeder van Goebbels en het nest Goebbels heb ik nog mogen ruiken. Toeval? Wie zal het zeggen. In ieder geval uit haar mond heb ik het een en ander kunnen achterhalen.

Een van ons…een psychologische reconstructie vanuit perspectief Bleijerheide en de rol van de moeders

De moeder van Goebbels was blij met een kreupel kind, iets wat Joseph niet kon behappen.

In de Goebbels familie bestond een gouden regel…vrouwen laten geen affectie blijken. Je onderwerpt je aan de regels van huis en maatschappij en die zijn niet gebaat bij een slappe opvoeding. Affectie en gevoel zijn aparte zaken, die regelen wij niet, die worden voor ons geregeld (door God; wie anders). De familie was streng katholiek en dat miste zijn uitwerking niet. Het katholieke devies luidde dan ook onderdruk ieder spel rond seksualiteit; te beginnen met het voorspel. Contact krijgen met een Goebbelse is uit den boze, zelfs als je een Goebbelse seksueel intimideert, zo was hun lichaamstaal, zul je verdoemd worden en nimmer plezier aan seks beleven. Een definitieve, levenslange quarantaine voor al het vleselijke.

Het gevolg van zulke lege, op niets gebaseerde verhoudingen raakt men volledig gefixeerd op elkaar; de moeder zou dit alles in goede banen moeten leiden maar kan dit niet vanwege de strenge gezagsverhoudingen in het gezin! Zij kan het antwoord geven maar negeert de vraag achteloos. Mijn rol in dit verhaal begon net toen ik van internaat kwam en mijn eigen complexe, afgesloten ‘ikje’ het moest opnemen tegen de grote maatschappij die als nieuw voor mij was. Als je jaren op internaat Bleijerheide heb gezeten met de poort dicht en muren om je heen kom je buiten alsof er een groot gat in je leven is ontstaan. Je springt er weliswaar in omdat je alles, maar dan ook alles wilt vergeten wat zich op internaat heeft afgespeeld. Ik moet dertien of al veertien zijn geweest toen ik verliefd werd op een Goebbelse in de eerste zomervakantie na internaat. Ik kan u verzekeren, dat is geen goed begin van je puberteit. Een ramp eerder om iedere prikkeling, bloedrode opstuwingen en zwart-wit opwindingen in je geslachtsdelen bij voorbaat heilloos ten onder ziet gaan. Slapen in huis, samen met een Goebbelse, is of je dag en nacht blootgesteld wordt aan een spookhuis in trillende en jeremiërende vervoering. Je waagt het niet om je gevoelsleven iedere dag bloot te stellen aan een guillotine achtige blik van de Goebbelse die moorden in lust goedkeurt. Zij, Godin van het duistere licht, treedt binnen wanneer ze wil en rukt de blote ziel uit je fantasievolle inborst. En dan ben je, niet wetend dat de cultuur in het nest Goebbels, bloedige sporen heeft in het derde rijk en dat oom Joseph Goebbels ooit een directe naaste en vertrouweling was van Adolf Hitler. Ai puberteit, heb mededogen!

Bleijerheide en de zelfverloochening; een psychoanalytische reconstructie

Joseph Goebbels, broeder Servatius, Bert Smeets, Adolf Hitler, Bleijerheide en de zelfverloochening; een psychoanalytische reconstructie

(foto boven)Johanna Maria Magdalena Ritschel; vrouw Joseph Goebbels die ook Hitler schaakte. (foto links broeder Leonardus met the Players)

Wat heeft Hitler met de opvoedingsmethode in Bleijerheide te maken of beter het verband tussen de moeders en liefdes van zowel Goebbels als Adolf Hitler en die van ondergetekende bij het begin van zijn puberteit.

Voor sommige mensen bestaan geen losse verbanden of ze moeten van begin tot einde logisch en rationeel in elkaar passen. Ze noemen ‘toevallig’ wanneer iets gebeurd dat ze niet kunnen verklaren, maar ook wanneer dingen niet te verklaren zijn, worden ze niet toevallig ‘gelezen’ omdat het bovennatuurlijk belevingsniveau is uitgeschakeld, of afgeschermd. Bijvoorbeeld in de non-verbale wereld herkennen mensen elkaars problemen zonder ook maar een woord met elkaar gesproken te hebben (althans dit gebeurde binnen de muren van Bleijerheide en met de triomferende wil van ieder die zijn gevoelsleven uitschakelt).

Hoe Adolfs liefdesbombardement Goebbels trof.

Op 20 april 1889 beviel Klara Plzlh van haar vierde kind Adolf. Hij werd gezond geboren en gedoopt als rooms-katholiek. Hitler’s vader was 52 jaar oud. Gedurende zijn vroege dagen, vreesde jonge Adolf’s moeder hem te verliezen daar zij drie eerdere kinderen had verloren en besteedde veel zorg en genegenheid voor Adolf. Zijn vader was druk bezig en besteedde veel tijd aan zijn grootste hobby, het houden van bijen.

Baby Adolf had de bijnaam, Adi. Toen hij bijna vijf was in 1893 beviel zijn moeder van een broer, Edmund. In 1896 kwam zuster Paula. Vader Alois Hitler stierf in 1903 zijn moeder trok een weduwepensioen. Later toen Adi opgroeide hoefde hij niet te werken en bracht zijn tijd door met dagdromen, tekeningen maken, en het lezen van boeken. In 1907 overleed zijn moeder en leefde Adolf van het pensioen van zijn vader, dat nu aan hem werd toegewezen. Hij ontweek de registratie voor de Oostenrijkse militaire dienst, maar sloot zich aan bij het Duitse leger voor de Eerste Wereldoorlog begon.

Hitler schaamde zich diep voor zijn familie. In Mein Kamph wordt zijn familie amper genoemd. Toen hij jaren later als fuhrer zijn land Oostenrijk binnenviel vernietigde hij het kerkhof in de stad waar zijn grootmoeder werd begraven. Haar graf werd gesloopt. Het enige familielid waar hij echt van hield, zei Hitler, was zijn moeder Klara. Ze verzorgde hem en na haar dood (ze stierf aan kanker) hing er een foto van haar portret in zijn woning.

Hitler’s liefdesleven

Op zijn negenendertig werd Hitler verliefd op zijn twintig jaar oude halve nicht, Geli, de dochter van zijn half-zuster die naar zijn huis in de bergen verkaste om het huishouden te doen. Hitler nam Geli overal met hem mee, naar vergaderingen, diners, overal, maar veel mensen maakten bezwaar tegen deze liefde, maar Geli vond de aandacht die ze kreeg terecht, om het simpele feit dat ze eigenlijk van hem hield. De schaamte die Hitler ondervond over zijn familie in Mein Kampf is het enige ware gevecht wat hij aan moest gaan en dat was de incestueuze verwikkeling met dit moeder figuur dat hem bleef achtervolgen als onderwater schaduw. De twee groeiden uit elkaar naarmate Adoflje meer bezitterige en controlling kantjes begon te vertonen. Beiden waren zeer jaloers op elkaar. Hun ruzies werden gewelddadiger en na drie jaar heftige romantiek kwam er een einde aan de relatie. Op 17 september 1931 waren Hitler en zijn jonge nichtje verwikkeld in een laatste gevecht. Buren herinneren heen en weer geschreeuw en een heetgebakerde Hitler verliet Geli in een vlaag van waanzin. De volgende ochtend werd Geli dood aangetroffen in hun appartement. Na onderzoek werd gezegd dat ze zelfmoord had gepleegd. Hitler was er kapot van en maandenlang ontroostbaar. Hij werd zelfs vegetariër. Ook van Geli hing een portret in zijn kamer tot de dag dat hij stierf. Nooit meer is Adolf verliefd geworden zoals hij hield van Geli Raubal.

Terug naar Bleijerheide en de intellectuele Joseph Goebbels die weigerde zijn gevoelsleven een kans te geven omdat hij daar niet in kon geloven. Een verband tussen deze zelfverloochening van Goebbels en de verloochening van de Franciscanen die hem dit alibi verschaften om zijn moeder te vergeten. Als kreupele, geliefde moederszoon vond hij zichzelf afstotend en dit onverdraagelijke idee, deze zelf-afwijzing kreeg een glorieuze bestemming toen hij Hitler leerde kennen. Nu vond hij een lotgenoot die boven zichzelf uitsteeg en niet langer dreigde onder te gaan of verzwelgen te worden door dit moedercomplex. Een metgezel, lotgenoot die eindelijk in de totale liefde kon geloven. Hitler ondervond moederliefde die bang was haar zoon te verliezen, daar drie kinderen al vroeg stierven. Goebbels kreeg erkenning als kreupele en hij dit hoogmoedig afwees. Beide vonden elkaar in een bruin uniform, met als hoogste goed katholieke gehoorzaamheid. Een verband dat onzichtbaar mee marcheert in de levens van beide heren die de vernietigingsdrang in zichzelf hadden opgesloten wanneer de eigenliefde dreigde onder te gaan, kwam de kreupele Joseph en de angstige Adolf in opstand, beide gevangen in een vreemde gewetensnood. De liefdes waren eender, ze moesten van een kant voldoen aan dit angstige ideaal dat ze nodig hadden om te schitteren en aan de andere kant?? Ware liefde is leeg en wil niet gezien worden!

Terug naar Bleijerheide. Wie kan zich nog de scheld en schop partijen van broeder Servatius herinneren. Dreigende toespraken, stotterend, schreeuwend werd heimwee uit je geslagen en de liefde voor God, gold evenzeer als liefde voor de broeders. Pas nadat iedereen stil werd, bedaarde hij en legde slagerszoon Servatius zijn hand op zijn borst en dan keken we schichtig op naar deze hand waar een vinger ontbrak. Je keek ernaar of de ontbrekende vinger ergens naar wilt wijzen maar niets ziet, geen vader, geen moeder alleen de liefde voor de broeder!

Er is maar een troost en dat is je eigen kroost. Joseph Goebbels maakte een eind aan zijn leven en zijn hele gezin, kinderen, incluis moeder de geliefde.

 

 

 

 

O Mensch! Gib acht!

Was spricht, die tiefe Mitternacht?

“Ich schlief, ich schlief

Aus tiefem Traum bin ich erwacht

Die Welt ist tief,

Und tiefer als der Tag gedacht.

Tief ist ihr Weh

Lust tiefer noch als Herzeleid

Weh spricht: Vergeh!

Doch alle Lust will Ewigkeit

Will tiefe, tiefe Ewigkeit!”

Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844-1900)

Vorig jaar rond deze tijd publiceerden wij het volgende:

De bisschoppen krijgen de tijd om 1 jaar over de maatregelen na te denken. Slachtoffers krijgen nog een jaar victimisatie aan hun broek. Familie leden kunnen zich opmaken voor een lang rondje mantelzorg.

Het Vaticaan is al een hele tijd bezig met onderzoeken, vertragen en vooruitschuiven van de wereldwijde misbruikproblematiek want hoeveel slachtoffers uit de tijd dat het misbruik op zijn hoogtepunt was, kunnen vooruitzien naar een verlossend woord of verbetering van hun positie? Onlangs heeft een slachtoffer nog naar gegevens gevraagd bij de de zusters Augustinessen van st. Monica, de nonnen. Aanvankelijk werd zij eloquent behandelt, maar rigoreus afgewimpeld toen de archieven er toch weer niet bleken te zijn.

Dit laatste betreft Anita Bosch-Wiss die 1 jaar later te horen kreeg dat er wel archieven bestonden, zie DE ZUSTERS VAN DE LIEFDE

Canoniek-Light

Het Vaticaan publiceerde (17 mei 2011) een brief aan bisschoppen in de hele wereld over kindermisbruik. De geestelijken krijgen richtlijnen hoe ze moeten omgaan met pedofilie zaken.

Enkele kernbegrippen: SLACHTOFFERS CENTRAAL!!!

De aandacht voor de slachtoffers van misbruik dient voorop te staan. Er moet worden geluisterd naar hun verhalen en naar die van hun familie. Ook moet er een grote bereidheid zijn slachtoffers te voorzien van de nodige spirituele en psychologische bijstand.

Christus, heeft iemand van de slachtoffers een priester aan de deur gezien het afgelopen jaar? Wat maakt het nu dat zij, de slachtoffers, meer hulp krijgen dan bijvoorbeeld pastoor SS die op kosten van het bisdom intensief begeleidt is, in therapie ging en vervolgens de armenkas leegroofde. Ik heb met bisschop Wiertz gesproken en hem verteld van de manipulaties van broeder Jacobus, een van de vele ‘geestelijken’ die overplaatsing aan zijn bruine broek ten deel viel, moest de bisschop een klein lachje onderdrukken. Hij, de bisschop moet zelf ondervraagd worden. Of de kerk niet altijd al banden met de overheid heeft gehad, veel staatsdienaren hebben tal van zaken geseponeerd. Het aloude katholieke netwerk is actief als nooit tevoren. Er is best plaatst voor de KVP oude stijl want zo zijn we het gewend in het zuiden.

Opvallend is de herhaalde nadruk in de brief op het beschermen van de privacy van alle betrokkenen: beschuldigde en slachtoffers. Want dit hoeft allemaal niet in de openbaarheid, zo komen we in hetzelfde hokje te zitten daders en slachtoffers.

Met andere woorden…zwijgen en koppen dicht! Dit quasi-sensitieve privacy beleid is een variatie op de canonieke regels van de biecht. Alleen zij mogen het weten, tussen vier muren, of achter gordijntjes in een donker hoekje van de kerk. Kortom: jullie krijgen een compensatie, passen canoniek-light toe om de macht en richtlijnen zelf te bepalen cq te behouden. Amnesty berispte onlangs het Vaticaan voor het niet beschermen van kinderen, dit blijkt opnieuw de intentie met deze richtlijnen. De kerk wil hun daders zo lang mogelijk en efficiënter kunnen beschermen.

Vaticaan houdt regie: De bewegingsvrijheid van de bisschoppen kent ook grenzen. Mochten ze in een bepaald land besluiten dat ieder geval van misbruik sowieso bij justitie moet worden aangegeven, dan kunnen ze dat toch niet als bindende richtlijn invoeren, waarschuwt Lombardi. Want alle plannen van aanpak moeten volgend jaar eerst terug naar Rome om te worden bijgeslepen en goedgekeurd.

Ze blijven de baas!

Kinderen in jeugdtehuizen en pleeggezinnen worden drie tot vier keer vaker seksueel misbruikt dan jongeren die thuis wonen.

Misbruik in de jeugdzorg kwam tussen 2008 en 2010 ‘schokkend vaak’ voor, concluderen wetenschappers van de Universiteit Leiden volgens de Volkskrant in een nog niet openbaar onderzoek in opdracht van de commissie-Samson.

Uit huis geplaatste jongeren met een licht verstandelijke beperking worden volgens de onderzoekers zelfs tien keer vaker misbruikt.

reactie: Samson gaat aantonen dat misbruik meer buiten de poorten, parochies en internaten voorkwam dan in al die aangeklaagde RKK instellingen. Schokkend en vaak dat is wat geconstateerd wordt door de Volkskrant in een nog niet openbaar rapport van Samson, waarom dan toch dit lek, deze lekkage? Moet ook hier het dak gerepareerd worden? Het zijn toch niet dezelfde dakdekkers die opdracht hebben gegeven voor dit externe onderzoek. We mogen trots zijn dat we collectief onze stem verheven hebben in 2010 maar in de jaren 2008 tot 2010 kwam het , ik herhaal het rapport, schokkend vaak voor. Waar we niet trots op kunnen zijn is de versplintering waar Mea Culpa als eerste actieve slachtoffer organisatie de straat op is gegaan en voor duizenden mensen die met misbruik te maken hebben de kar trok; we riepen op tot een boycot van Deetman. Nu, na alle commissies is er het meldpunt RKK dat alles in een canonieke class-action controleert en allianties smeed met slachtofferorganisaties, behalve met Mea Culpa natuurlijk. Bij ons valt niks te smeden.

Doch is het niet vreemd dat wij in dit land dit misbruik onderzoeken maar niemand veroordeelt wordt, of aangeklaagd. Dat 10.000 tot 20.0000 misbruik slachtoffers zijn geconstateerd en NIETS GEBEURT. IN DIT LAND KUN JE ALLES ONDERZOEKEN MAAR VERANDEREN ho maar!

In Heel waar de verstandelijk gehandicapten niet alleen seksueel misbruikt werden waren zij ook onderdeel van een repressief systeem. Dwangarbeid, een hele week werken voor Philips voor een reep chocola, opsluiting en vernederingen. Er werden mensen aangesteld die veroordeeld waren voor misbruik, dus de hele samenleving stak met huid en haar in het web van deze machtsinstituties. De kerk, het OM, de notabelen, de broer van Simonis allemaal zaten ze er met dikke klodders zelfzucht in. Zonder macht geen seks door deze slecht onderkende infantiele, seksuele gevoelens bij mensen. Senator Brongersma declameerde dat in ieder mens een kindervriend leeft, in ieder mens en in bepaalde mensen iets meer dan in anderen. De angst om dit soort gevoelens te koesteren maakt van onze samenleving een eng, puriteins bolwerk van hypocrisie.

Verder staat in het artikel van de Volkskrant: Het taboe dat op misbruik rust is groot. Zelfs in anonieme vraaglijsten durft de helft van de misbruikten niet aan te geven wie de dader is. Degenen die wel antwoordden, noemen medewerkers van de instelling, pleegouders en groepsgenoten.

De commissie-Samson onderzoekt het misbruik van minderjarigen die door de overheid in instellingen of pleeggezinnen zijn geplaatst. Dat doet de commissie in navolging van de commissie-Deetman, die het misbruik binnen de katholieke kerk onderzocht.

Reactie: Vertrouw Deetman 2.0 en Samson niet zolang ze haar bevinding niet kortsluit met het OM; het leidt tot niets en de meisjes hadden wij al in 2010 op de kaart gezet door de MAGDALENA MANIFESTATIE te willen organiseren die nu notabene door dezelfde figuren die zich toen tegen deze MAGDALENA MANIFESTATIE  keerden, samen met Deetman de kwestie zouden gaan oplossen natuurlijk zonder ons. Isoleren die mea culpianen.

Geloof Deetman niet, hij heeft sommige vrouwen niet eens terug geschreven die zeer ernstig misbruik hebben meegemaakt (brief voorgelezen tijdens laatste hoorzitting Den Haag). Hij onderzoekt ‘de meisjes’, maar zou dit onderzoek moeten weigeren omdat met zijn eerder onderzoek niets gebeurt. Het blijft een onvoltooid, onvolledig dik boekwerk, en het treurt bij de presentatie over ‘wat is er aan de hand’. Wat er aan de hand is??? Is meneer Deetman wanhopig geworden? Ik herhaal, er gebeurt NIETS. De manipulaties, de machtsconcentraties gaan door en men speelt hier het buitenspel systeem zonder grensrechter. Klokk wil andermaal zelf  scoren met misbruikslachtoffers, die blijkbaar het patent op meningen en conclusies opeisen, blijft echter onderdeel van de controle die de kerk uitoefent achter de schermen.

Geloofwaardigheid is verder weg dan ooit, een rechtvaardige strijd wordt afgezwakt, versplintert, en terwijl het bewijs niet geleverd kan worden is er de kille realiteit dat van al die godvergeten RKK instellingen niemand de moed heeft gehad om met MCU, met ieder van ons contact op te nemen. De huichelaars wenden zich tot twee, door ons zeer gewaardeerde personen in de organisatie, maar voor de rest…doodzwijgen en isoleren. En  de vraag van Deetman ‘wat is er aan de hand’, blijkt een farce, een doldwaze komedie, die je niet zou mogen stellen als je  opdracht heb voor een onderzoek.Amen.

 

Het verweerschrift

Zaterdag via mijn advocaat het verweerschrift van de zusters Augustinessen van st. Monica ontvangen, de wereld op zijn kop!! Maar dat was te verwachten. Ook IK heb goede herinneringen aan een bepaalde zuster van deze orde. Zij was daar moeder overste en vriendin van mijn moeder, zij kende elkaar uit Utrecht (mijn geboortestad) van de Poortstraat.

Na een hoop ellende thuis was mijn moeder zo lief om haar te vragen mij op te willen nemen in hun orde voor een opleiding kinderverzorging in het klooster te Sittard, en natuurlijk dat deed zij maar al te graag.

Na eerst een tijdlang hard werken (en dat was zeker niet aan mijn opleiding) van zes uur s’ morgens tot elf uur s’ avonds werd ik uiteindelijk ziek, ik woog nog maar 43 kilo, en had bloed in mijn ontlasting. Ik heb vier weken plat gelegen als een ZOMBIE daar in Sittard. Moeder overste was zo lief om af en toe even langs te komen, zij nam dan de koorts bij mij op, echter niet “ daar waar het hoort” . Het opnemen van de koorts geschiede met haar vingers waarbij ze bij zichzelf ook haar “ temperatuur” opnam.

Telkens vroeg ze of ik in wilde treden, eerst novice, dan mocht ik in het begin mijn eigen kleding aanhouden echt heeeel lief, eindelijk iemand die mij waardeerde, respect voor mij had.

Uiteindelijk ben ik zelf strompelend de gang opgelopen om naar huis te bellen, op de vraag of de lieve zusters mijn ouders al hadden ingelicht over mijn ziek zijn kreeg ik telkens te horen dat zij niet te bereiken waren.

Ik kreeg mijn liefhebbende moeder aan de lijn, na twee dagen kon ik doodziek mee met een busje nonnen en een flesje 7-up naar Hilversum, daar hebben mijn ouders mij opgehaald, nog bedankt zusters, na een lang gesprek met een franse non moest ik beloven om terug te komen en mocht ik uiteindelijk weg.

Thuis gekomen kwam de huisarts, eerst aansterken was zijn devies, ook hier ging het misbruik gewoon door ECHTER door het misbruik van de moeder overste kon ik nog wel wat hebben, ik dacht dat het zo hoorde!!!

Ik ben haar echt dankbaar voor de leerzame en fijne tijd die ik bij de zusters Augustinessen van st. Monica heb mogen doorbrengen

DE ZUSTERS VAN DE LIEFDE

Ik ga gewoon door,IK GEEF NOOIT OP, ben vanzelfsprekend bereid mee te werken aan het komende onderzoek over “ meisjes en vrouwen” .

Wordt vervolgd, reken maar!!.

Anita Bosch-Wiss

Rhenen

 

 

 

 

 

 

 

 

München-president Uli Hoeness van Bayern vraagt UEFA-voorzitter Michel Platini in niet mis te verstane bewoordingen  ​om zich te positioneren tegen het autoritaire regime in Oekraïne. Het land host gezamenlijk met Polen over een paar weken het Europese kampioenschap voetbal. “Ik hoop van harte dat  Michel Platini zijn mening uit”, zei Hoeness in een interview met der Spiegel.

Wij bij MCU begrijpen dat veel mensen moe zijn van de strijd tegen het huichelachtige bolwerk van de RKK die nog geen dader heeft veroordeelt in de onthullingen seksueel misbruik. 10.000 tot 20.000 en het lijkt of er niks aan de hand is, zo gaat de kerk om met haar geschiedenis…zwijgzaam en in alle nederigheid maar daden? Nu met de voetbal uren in het vooruitzicht kunnen we de hoofdbreken thema’s van katholieke makelij even naast ons neerleggen. Panem et circenses ofwel brood en spelen, laat de gladiatoren uitrukken het volk dient zich te ontspannen.

Nu zit in de Oekraïne een mevrouw, Julia Timoshenko, in de gevangenis, nog niet zo lang geleden was zij president van de Oekraïne, nu beschuldigt van machtsmisbruik. Wat zijn de verschillen met andere toernooien, in andere landen, op andere tijden? In 1978 werd in Argentinie onder luid protest ‘Nederlands hoop in bange dagen’, de politieke gevangenen aan de kaak gesteld…wij zwegen en waren jaren later toen Maxima onze prins schaakte ‘gevoelig’ voor de martelingen in dat land.  Argentijnse dictator Jorge Videla heeft in 1978 een deal heeft gesloten met de toenmalige Peruaanse president Francisco Bermudez om een wedstrijd te kopen. Nu, ondanks een prachtige koninginnedag alvast een voorschotje op de zomer, laat het een mooi kampioenschap worden met eerlijke verdeling van de prijzen. Laat de kerk niet ontsnappen aan haar taak zich te melden in de rechtstaat, hoewel onwaarschijnlijker dan dat de nieuwe kampioen die deze zomer in de Oekraine schittert, er ook maar een politieke gevangene vrijkomt……en de Uli Hoeness der Nederlanden zal zich over een paar jaar melden. Gevoelig!

Kan niet die mooie kop van Julia op ons shirt, of daaronder…mits wij scoren??????????