“Ik ben bang dat anno 2011 de daders nog altijd sterker staan dan de slachtoffers.”

Dominee Alexander Veerman

Echter….. bij slecht nieuws hoort goed nieuws…Joep Dohmen NRC bericht…

De rechtbank Utrecht heeft een beroep op verjaring door de Rooms-Katholieke Kerk afgewezen in een zaak rond seksueel misbruik. Volgens de rechtbank heeft de Kerk “een bijzondere positie” in de samenleving.

“Dit is een lichtpuntje voor misbruikslachtoffers die de Kerk civielrechtelijk aansprakelijk willen stellen”, zegt Martin de Witte, advocaat van het slachtoffer dat naar de rechtbank stapte. Tot nu werd aangenomen dat civiele claims weinig kans maken omdat misbruik van vaak tientallen jaren geleden toch verjaard is.

De bijzondere positie van de kerk wordt eindelijk, in omgekeerde volgorde, terecht naar verwezen…de ‘natuurlijke verbintenis’ die de kerk tot de dood en bij Petrus in het hiernamaals in haar moraalleer verkondigd, zullen eindelijk eens in woord en daad moeten worden waargemaakt in het hier en NU…genoeg getraineerd (MCU).

Vorig jaar 9 Juli 2010 heeft mea Culpa al over de afstandsbaby’s geschreven, bij herhaling hebben wij op deze ongekende geschiedenis van het Roomse medeleven gewezen. We hebben tal van gesprekken gevoerd met de media maar ze willen, kunnen of durven het niet aan. Net zoals aan het begin van de onthullingen in RK internaten loopt Duitsland hier weer voorop. In Spanje en Australië zijn al onderzoeken gaande naar het verdwijnen, het al dan niet gedwongen afstaan, kortom de handel in baby’s, en nonnen die er stinkend rijk van zijn geworden. Wij hebben gegevens en statistieken over deze adoptie-maffia vele malen gepubliceerd.

 

In Nederland werd een ongehuwde moeder begin jaren zestig als een ‘gevallen’ meisje beschouwd. Amper vijftien jaar later werd gesproken van ‘bewust ongehuwde moeders’. In die tussentijd stonden vele duizenden vrouwen en meisjes, met de nodige dwang, hun pasgeboren kind af. De jongste meisjes waren dertien en veertien jarigen, waarvan op dat moment de emotionele ontwikkeling nog niet volgroeid was.

In de tien jaar tussen 1960 en 1970 stonden ongeveer 25 duizend vrouwen en meisjes in Nederland hun baby af voor adoptie. De adoptiewet van 1956 schiep de mogelijkheid. Vooruitstrevende psychiaters als Dr. C. Trimbos en H. Heijmans bepleitten het afstand doen als een ‘keuze’ voor de ongehuwd zwangere vrouw, die zij beschreven als ‘gestoord’. De meeste tehuizen werden geleid door religieuzen die een dergelijk duidelijke richtlijn met twee handen aangrepen en met de nodige dwang uitvoerden.

Er viel NIETS te kiezen.

➢ Deze meisjes werden zwanger door onwetendheid over seksualiteit. ➢ Een grote groep is misbruikt en zwanger geworden. ➢ Een grote groep is in Rooms Katholieke tehuizen terechtgekomen. ➢ Een grote groep heeft onder dwang van ouders en nonnen hun kind afgestaan. ➢ De meeste meisjes hebben nooit beseft, dat het papiertje dat getekend moest worden, de band tussen moeder en kind voorgoed verbrak ➢ Een grote groep heeft na “het afstand doen” de band met hun ouders en andere familieleden niet meer, of niet voldoende, kunnen herstellen. ➢ Vrijwel allemaal hebben ze levenslang moeten zwijgen over deze schande die ze “ zelf veroorzaakt hebben”. ➢ Vrijwel allemaal hebben ze een toekomst gekregen waarin het rouwproces, over het verlies van hun kind, continu wordt uitgesteld. Daarvoor in de plaats komen bij een grote groep meisjes depressies, psychische problemen, relatie- en verslavingsproblematiek om de hoek kijken. ➢ Een grote groep vrouwen is al jarenlang aan het zoeken naar hun dossier en kind! ➢ Geheimhouding, isolement en stilzwijgen is voorgoed met hun toekomst verweven. Gezinnen worden gesticht op basis van geheimhouding over de geboorte van het oudste kind jaren eerder. ➢ Enige vorm van nazorg is door de religieuzen in de tehuizen nooit geboden. ➢ Ondersteuning en nazorg zijn ook door de kinderbescherming in de Rooms Katholieke tehuizen onvoldoende geboden.

Dan Heel en andere internaten waar het niet veel beter was…de NRC Joep Dohmen en Wereldomroep Robert Checal zijn het ‘Luminal spoor’ gevolgd dat zich niet beperkt tot het experimenteren met gedrag en effect van deze middelen maar schrijven in hun artikel ‘zalig zijn de armen van geest’ dat hersenonderzoek deel was van de ontwikkelingen in de katholieke wetenschap. Zo’n 180 zwaar verstandelijk gehandicapten – onder wie minderjarigen – kregen injectienaalden in hun ruggenmerg en vloeistof en lucht in hun hersenen om röntgenfoto’s van de hersenschors te kunnen maken. De foto’s waren nodig voor hersenonderzoek dat daar in alle stilte werd uitgevoerd. De patienten bleven naderhand dagenlang ziek. Ouders wisten van niets. (Ook ik kreeg ruggenmerg spuit in 1972 onderzoek ziekenhuis Welterhof; onderzoek naar hippies.

De heisa die ontstond, zo melde de NRC, was om de put te dempen om meer betrokkenen uit de wind te houden. Naar goed katholiek gebruik.

Nu, geen hetze tegen katholieken, dat ligt een beschavingsniveau lager, maar de waarheid die wij allen komen te weten bij het Deetman rapport zal al die voorgaande onderzoeken van de kerk moeten terechtwijzen. Van ‘Tussen caritas en psychiatrie’ van Annemieke Kleijn die niet verder vroeg naar seksueel misbruik; Ex caritate (uit liefde) door Annelies van Heijst & Marjet Derks & Marit Monteiro is een studie/ samenvatting van het ideaal dat nonnen bezielde. Diep onder de indruk van de manier waarop zusters in de ziekenzorg, het onderwijs en de missie stonden, staat hierin beschreven. Maar hun aanpak riep ook kritiek op en hen is liefdeloosheid verweten. Deze omvangrijke maar goed leesbare studie gaat over zowel de binnen- als de buitenkant van dit type religieus leven. Het belicht de kerkelijke en maatschappelijke inbedding en beeldvorming in kunst en media, en gaat over kloosterlijke gebruiken, spiritualiteit en religieus idealisme bla bla. Het is de eerste integrale geschiedenis van de ruim negentig verschillende zustercongregaties in Nederland en enkele seculiere instituten. Ook hier geen vragen naar seksuele beleving, hulpmiddelen, relaties, eventueel misbruik. Nee, seks is not done in de buurt van de Heer.

En dan de politiek, de Tweede kamer heeft zich via hoorzittingen geïnteresseerd in de problematiek van machtsmisbruik RK leiders, slechts enkele kamervragen PvdA, voorstellen tot onafhankelijk onderzoek Groen Links is het niet gekomen. Controle the bastards was eerder het uitgangspunt. Nu weten we dat je normaal moet doen in de Tweede kamer, er is geen geld de banken worden leeggeroofd door het eigen personeel (omvangrijke vastgoedfraudeproces rond Philips Pensioenfonds en Rabo Vastgoedgroep (voorheen Bouwfonds), de integriteit is immers in het geding van de economische top volgens het OM (en dat na Lehman brothers) en zoals we begonnen, zo eindigen we ook…de lucht moet gezuiverd er is maar een oplossing…laten wij samen afdalen in de Griekse onderwereld, de bovenwereld is verziekt.

De zaak Heel. Uiteraard zijn we dan wel niet direct bij Heel betrokken maar wel indirect daar patronen en paralellen te vinden zijn in alle RK instellingen waar dezelfde cultuur en leerstellingen heersten. Ook hebben wij vorig jaar al artikelen en verhalen geplaatst over Heel, Sint Joep. Mea Culpa is woordvoerder van deze mensen.

Deze week is een aanklacht ingediend bij het OM, Roermond door JW wegens seksueel misbruik op St Joseph te Heel. JW vertelt ons dat broeder Ivo Ramakers in de kelders van St Joseph internaat jongens misbruikte.

Ook wisten meerdere groepsleiders van dit misbruik af. Klachten hierover gingen ook naar de kinderbescherming in Roermond die er niets meededen. Broeder Ivo wuifde kritiek weg nadat opmerkingen werden gemaakt over het verwaarloosde onderkomen en verzorging van pupillen op St Joseph. ‘Als er iets gebeurt zijn het toch maar weeskinderen’.

Buiten het feit dat verstandelijk gehandicapten een hele week werkten voor Philips (kerstverlichting) voor een reep chocola, kende St Joseph structureel pressie van bovenaf voor de groepsleiders, personeel, en met name dr. Verstralen die onjuiste informatie geeft bij opgeven sterfgevallen. ‘Hou er over op. Ik heb er zo verschrikkelijk mee gezeten’! Dit verhaal van dr. Verstralen vertelt directeur Eijsink aan meester Windt, bestuur Daelzicht en president van de Roermondse rechtbank die er ook niets mee doet. Er wordt niets en nooit iets onderzocht, of het blijft binnenskamers (veroordeling pater Tillemans 1967).

Vele jaren later is er nog niet veel verandert op St Joep. JW werkt eind zestiger, begin zeventiger jaren op St Joseph en wordt zelf ook enkele malen midden in de nacht betast, maar hij weert zich en vertelt dit aan broeder Ivo die op zijn beurt JW vertelt: ‘als je weg wilt…geen probleem’. Ook komen er zelfmoorden voor, toestand is vele malen erger dan de buitenwereld ervaart.

Dan is er nog pater Pim. Pater Pim werkt rond begin zeventiger jaren in Heel, te St Joep onder broeder Ivo. Pater Pim neemt kinderen mee naar zijn huis in Roermond. Van Vrijdagavond tot Zondagochtend, net voor de mis begint brengt hij ze weer terug. De kinderen zijn vreselijk overstuur als ze terugkomen. Dagen duurt het voor ze weer hanteerbaar worden. Een bekende familie uit Heel vraagt aan de desbetreffende verzorger (JW) hoe oud hij is en de man blijkt kwaad omdat hij denkt dat hij- JW- een van zijn kinderen misbruikt. Dan gaat JW zelf op onderzoek en vraagt de kinderen naar wat er gebeurt bij pater Pim. PN een van de pupillen vertelt dat pater Pim hem verkracht en misbruikt. Dit wordt later bevestigd door een andere groepsleider uit het nabij gelegen D. Dan is er nog een autistisch jongetje JK (11 jaar) waar een andere groepsleider DP kont van doet bij JW. Dit autistisch jongetje wordt ook door Pater Pim misbruikt.

Inmiddels weten we wie pater Pim is. Pater Pim vertelt tegen een journalist dat hij niets weet / herinnert over Heel. Tegen een andere journalist erkend hij dat hij het verstandelijk gehandicapt jongetje PN goed kent. Over misbruik weet hij niets, ‘die kinderen verzinnen immers van alles’.

 

Wat een druk, druk programma op de Duitse TV, Bondsdag, missen met knallen ver op de achtergrond (de paus maakt het goed!!!). Ik las dat de paus na de mis nog een ontmoeting had met rechters van het Constitutionele Hof. Aan het begin van de avond vertrok de paus weer naar het Vaticaan, ‘die heimat des Feuerlöschers’. Ratzinger alias Benedictus is zich al een beetje aan het voorbereiden voor de procedures die zullen volgen want niemand kan onaantastbaar zijn in deze wereld. De paus wil ook ‘minder wereld en meer geloof’. Dan is het wel belangrijk dat het geloofsvuur wordt overgedragen, en dat is in deze wereld een groot probleem als je je als vreemde gedraagt, opvattingen hebt die het in de middeleeuwen misschien scoorden, maar nu volledig de boot missen. Je kunt niet tegen de wereld zijn, wel tegen de maatschappij zoals mensen die willen inrichten, maar de wereld moet aanbeden, verdedigd, omarmd, gekust en bemind worden.

Luther is opeens een gepassioneerd mens, volgens Il papa tegen de protestanten in Erfurt. Eens kijken wat hij van onze gepassioneerde acties vind om het Vaticaan ter veranwoording te roepen in deze wereld. Sommige katholieken vinden dat je HET aan God moet overlaten, al is dat de God waarvan zij denken dat hij aan hun kant staat. Zouden de rechters daar ook zo over denken, is ‘der heilige vater’ niet helemaal zeker van zijn zaak dat hij ze even hoffelijk bezoekje brengt. Heeft hij zich als Duits staatsburger laten uitschrijven? Benedictus nr 16 wil een nog sterkere scheiding van kerk en staat? Ja, ze willen niets veranderen, hun regels en wetten moeten in stand worden gehouden door enerzijds een lichte afwijzing van de wereld te suggereren want zij zullen hun bezit en macht nooit opgeven en tevens meer afstand van wereldse zaken. Hun bemoeienis met het onderwijs zoals recentelijk in de staat New York over seksuele voorlichting op een Christelijke school, blijft een issue voor katholieken. Blijkbaar blijft de angst voor seks een manier om hun eigen seksuele abberaties buiten beeld te houden. En Jezus hield die niet van seks? Is nooit puber geweest, verliefd…ach…doe normaal man Jezus hield best wel van seks.

Afstand nemen, neem afstand van de misdienaars rite. Waarom moeten er steeds jongetjes met priesters mee sjouwen. Als ex-misdienaar bracht je de man een wit doekje, dat legde je over zijn arm, dan een drankje (wijn), niet bepaald onwerelds om in de ochtend al met een lekker wijntje te beginnen. Dus als de kerk de jeugd wilt bereiken, zie de misdienaars van nu.

 

Kortom de reis naar Duitsland was een schot voor de boeg, om een signaal af te geven. De kerk is van zins een terugtrekkende beweging te maken, haar organisatie op orde brengen, deze trip was puur om maatschappelijke steun te genereren en oude Roomse wetten in ere te herstellen.

Der Vorsitzende des Zentralkomitees der Deutschen Katholiken, Alois Glück, sagte zu der Rede, “Entweltlichung” der Kirche heiße nicht Rückzug aus der Welt. Die Kirche müsse immer wieder auf allen Ebenen darüber nachdenken, ob sie sich zu sehr an die “Bedingungen des Lebens in unserer Kultur” gewöhnt habe. “Kirche muss immer eine Herausforderung bleiben”, sagte Glück in der ARD.

De enige werkelijke uitdaging is het leven zelf. Het leven is de beste leermeester en geen van boven opgelegde leerstellingen. De voorwaarde voor het leven worden pas een uitdaging wanneer die zonder voorwaardes worden aangegaan.

Deze week is een aanklacht ingediend bij het OM, Roermond door JW wegens seksueel misbruik op St Joseph te Heel. JW vertelt ons dat broeder Ivo Ramakers in de kelders van St Joseph internaat jongens misbruikte.

Ook wisten meerdere groepsleiders van dit misbruik af. Klachten hierover gingen ook naar de kinderbescherming in Roermond die er niets meededen. Broeder Ivo wuifde kritiek weg nadat opmerkingen werden gemaakt over het verwaarloosde onderkomen en verzorging van pupillen op St Joseph. ‘Als er iets gebeurt zijn het toch maar weeskinderen’. Buiten het feit dat verstandelijk gehandicapten een hele week werkten voor Philips (kerstverlichting) voor een reep chocola, kende St Joseph structureel pressie van bovenaf voor de groepsleiders, personeel, en met name dr. Verstralen die onjuiste informatie geeft bij opgeven sterfgevallen. ‘Hou er over op. Ik heb er zo verschrikkelijk mee gezeten’! Dit verhaal van dr. Verstralen vertelt directeur Eijsink aan meester Windt, bestuur Daelzicht en president van de Roermondse rechtbank die er ook niets mee doet. Er wordt niets en nooit iets onderzocht, of het blijft binnenskamers (veroordeling pater Tillemans 1967).

Vele jaren later is er nog niet veel verandert op St Joep. JW werkt eind zestiger, begin zeventiger jaren op St Joseph en wordt zelf ook enkele malen midden in de nacht betast, maar hij weert zich en vertelt dit aan broeder Ivo die op zijn beurt JW vertelt: ‘als je weg wilt…geen probleem’.

Dan is er nog pater Pim. Pater Pim werkt rond begin zeventiger jaren in Heel, te St Joep onder broeder Ivo. Pater Pim neemt kinderen mee naar zijn huis in Roermond. Van Vrijdagavond tot Zondagochtend, net voor de mis begint brengt hij ze weer terug. De kinderen zijn vreselijk overstuur als ze terugkomen. Dagen duurt het voor ze weer hanteerbaar worden. Een bekende familie uit Heel vraagt aan de desbetreffende verzorger (JW) hoe oud hij is en de man blijkt kwaad omdat hij denkt dat hij- JW- een van zijn kinderen misbruikt. Dan gaat JW zelf op onderzoek en vraagt de kinderen naar wat er gebeurt bij pater Pim. PN een van de pupillen vertelt dat pater Pim hem verkracht en misbruikt. Dit wordt later bevestigd door een andere groepsleider uit het nabij gelegen D. Dan is er nog een autistisch jongetje JK (11 jaar) waar een andere groepsleider DP kont van doet bij JW. Dit autistisch jongetje wordt ook door Pater Pim misbruikt…wordt vervolgd. Mea Culpa

PS Paus Benedictus predikte tijdens mis in Duitsland, dat er goede en slechte vissen zijn. Maar ze ruiken allemaal het zelfde Il papa, en zijn bovendien van dezelfde soort.

Een Heel Algemene beschouwing

 

 

In de strijd om headlines en / of issues in het journaal te krijgen ligt er een nieuw voorstel van de PVV voor een minarettenverbod, doch de hamvraag over de scheiding tussen kerk en staat is natuurlijk de vrijheid van godsdienst in het onderwijs. Als je flink, een man, en wat dies meer al moet zijn om in de Tweede kamer enige postuur te hebben, kom dan met een echt revolutionair voorstel, en los het probleem van duizenden jaren religieuze oorlogen op. Val kinderen in godsnaam niet meer lastig met welk Godsbeeld dan ook. Geen brainwash-religie onderwijs, laat komende generaties alle godsdiensten bestuderen, er kennis van nemen maar laat de macht van de religie buiten het onderwijs. Bouw kerken, minaretten, kapellen, kloosters zoveel als nodig zijn, maar verschoon kinderen van de ideologisering van godsdienst. De politieke verhoudingen zullen van de een op de andere dag omslaan. Het poedeltjes gedrag wie nou wie gedoogd en op welk schootje de politici plaatsnemen, interessert zo wie zo geen hond, zal het politieke landschap op zijn kop zetten. We zullen zien wie nog met wie wil samenwerken, en het record van Belgie met gemak verbreken. Nederland zonder regering…puf!

Het CDA trekt de heilige stekker eruit, mevr. Sap zet zichzelf onder stroom met haar stekkerdoos, christelijke partijen zullen hun visie op de samenleving anders moeten verpakken, en de opruiende PVV hoeft geen schadeclaims te betalen aan de staat vanwege hevige rellen, auto’s, huizen die in brand zijn gevlogen vanwege uitlokking en het minarettenverbod. De schade in het hoofd is altijd groter wanneer de verkeerde denkbeelden worden aangereikt, dat zou een politicus zich moeten realiseren wanneer de echte problemen niet aangepakt worden. Een geblondeerde, witte samenleving, spic en span in orde, met of zonder Arabische nachten of wild west line-dance area, zeurt toch ook niemand over. Meneer pastoor die de mis doet en buiten tegen een boerka oploopt, een soort wandelende biechtstoel, zal zich achter zijn oren krabben maar de samenleving veranderd altijd, in Oost, west, noord en zuid…voor de komende generaties.

Alleen Bodar keert terug naar twintig jaar geleden toen hij zijn praatprogramma ‘Eeuwigh gaat voor Oogenblick’, presenteerde…oh fijn hoor…voor een Oog en blikje, intiem. Morgen berichten we over pater P die uit Heel kindjes meenam naar huis, en dat konden ze allemaal met kinderen doen!