We zaten achter dikke muren opgesloten. Wij hebben de fout gemaakt, hoewel we er toch op gewezen hebben, op de kennis en verantwoordelijkheid van de broeders zelf. Hun rol stond buiten de discussie!!??
De congregatie wist van niks. Van alle broeders en nonnen had niemand het ‘gewusst’.
Hoe vaak werd een kind niet mishandelt en geen enkele broeder of non greep in of kwam voor ons op.
Op het schoolplein, in de refter, op de slaapzalen allemaal geweld, geweld, geweld.
En dan komen nu de turnsters uit de kast?? Welke kast, die stond allang wagenwijd open alle geweld uit het verleden wat publiciteit heeft gehaald en zeker wij, die bovendien misbruik hebben meegemaakt, gaven een duidelijk causaal verband aan.
Zelfs nu wordt een artikel 12 procedure sinds 2012 tegengehouden omdat de rol van de overheid, geheim moet blijven.
Deetman wilde het niet; ieder geval moest individueel bekeken en / of behandelt worden, ieder klacht ging door de molen van een door de kerk gekozen commissie. Commissies met partijdige voorzitters.
Ik heb Deetman daar in het begin op aangesproken maar hij wuifde mijn vraag weg:
.
‘Meneer Deetman u heeft al twintig keer het woord slachtoffer gebruikt en nog geen enkele keer het woord…dader’.
.
Deetman was bang dat ik teveel invloed zou krijgen onder de slachtoffer-groepen met mijn visie om het breder, causale verband te zien. Klabberke Klokk wilde daar ook niet aan, vandaar dat de man 1,5 miljoen subsidie kreeg. Media luisterden niet want ze waren teveel gericht op het seksuele aspect. Pas later kregen de meisjes erkenning voor het geweld maar wij….mannen! Ja, als geweld gebruikt werd werd je opeens een man en was je geen kind meer…wonderen bestaan echt in de RKK.