Wij hebben de afstansbaby’s meermalen op de agenda gezet, het heeft mevr. Toorenburg (CDA) in 2012 aangezet om vragen te stellen aan de minister.
In het debat in de Tweede Kamer over het (eerste) rapport van de Commissie-Deetman op 31 januari 2012 hebben de afgevaardigde, mevrouw dr. M.M. van Toorenburg, en de minister aandacht gevraagd voor (aanvullend) onderzoek naar afstandsbaby’s. Dat heeft geleid tot een onderzoeknotitie, die in een tweede rapport is opgenomen. Het betreft de bladzijden 82 tot en met 97, die op 22 juni jl op verzoek van de heer Deetman aan de plv. griffier van de vaste Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie zijn toegezonden. De vaste Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie heeft voor 10 september 2015 een hoorzitting uitgeschreven. In verband daarmee wordt deze notitie aangepast vanwege het verschijnen van nieuwe literatuur. Het betreft een studie naar de vroedvrouwenschool in Heerlen.
Wim Deetman, Seksueel misbruik van en geweld tegen meisjes in de Rooms-Katholieke Kerk. Een vervolgonderzoek (Amsterdam: Balans, 2013) pp. 82-97.
Nogmaals we hebben veel tijd en energie gestoken in dit afstandsbaby’s dossier. In 2010 drong MCU aan voor een onderzoek, de noodzaak naar de handel in baby’s, te bekijken. In 2012 spoorden wij mevr. Toorenburg aan om te informeren naar dit verborgen drama zoals zich dat ondermeer afgespeeld heeft in Hooghees, de gesloten kliniek naast de vroedvrouwen school in Heerlen waar ongehuwde moeders onder strenge controle konden bevallen.
23 April 2012 deden wij de volgende oproep nadat wij al jaren archieven verzameld hadden en tal van gesprekken, ook met Belgische lotgenoten:
OPROEP AAN DE TWEEDE KAMER
SINDS HET VERSCHIJNEN VAN HET DEETMAN RAPPORT WAAR SPRAKE IS VAN SEKSUEEL KINDERMISBRUIK TUSSEN DE 10.000 EN 20.000 SLACHTOFFERS HEEFT ZICH NOG NIEMAND GEMELD, SLECHTS EXCUSES MAAR GEEN DADER(S) TE BEKENNEN.
WIJ ROEPEN DAN OOK DE TWEEDE KAMER OP EEN GRONDIG PARLEMENTAIR ONDERZOEK TE DOEN NAAR SEKSUEEL MISBRUIK, GEWELD, PSYCHISCH LIJDEN, DE CASTRATIES, DE MEDISCHE EXPERIMENTEN EN DE AFSTANDSBABY’S.
OOK MOET HET DOEL ZIJN VAN DIT PARLEMENTAIRE ENQUETE DAAR GEBLEKEN IS DAT ‘TOEVALSTREFFERS’ TOT DE MOGELIJKHEDEN BEHOORT.
DE TOEGEZEGDE INFORMATIE DIE DE KAMER KRIJGT OVER DE 22 GEESTELIJKEN DIE ZIJN VEROORDEELT WILLEN WIJ MET KLEM INZIEN; TRANSPARANT EN IN VOLLEDIGE OPENHEID.
INITIATIEF MEA CULPA UNITED
Tussen 1925 en 1986 kwamen zwangere Ierse meisjes in het opvanghuis van de katholieke nonnen van Bon Secours hun onwettige baby’s baren, om de kinderen er dan veilig te laten opgroeien. Ongehuwd zwanger raken was in het streng katholieke land immers een grote schande, aldus de Standaard.
Het was de bedoeling dat de meisjes na de bevalling elders in Ierland hun heil zochten. Uit geschiedkundige documenten blijkt dat hun kinderen na hun vertrek echter zwaar verwaarloosd werden. Enkel de kinderen die gezond bleven hadden het geluk dat ze ter adoptie werden aangeboden, of verkocht werden aan rijke, kinderloze echtparen.
Vrouwen die ooit bevielen in wat ‘The Home’ werd genoemd, zijn van plan om hun kind als vermist op te geven om verder onderzoek mogelijk te maken, meldt de Britse krant The Daily Mail. Het massagraf wordt binnenkort volledig opengelegd. Vermoedelijk gaat het om meer dan 800 skeletten.
Mea Culpa United heeft vanaf 2010 de afstandbaby’s benoemd en naar voren gebracht in de Tweede kamer waar niemand van de politieke partijen reageerde?? CDA keek de andere kant uit of er al niet genoeg ellende uit de katholieke beerput naar boven was gehesen en de andere partijen wilden graag bewijzen. ‘Met zwijgen kruist men de duivel’ zullen ze gedacht hebben want deze immense doofpot gold voor heel Europa. Van heinde en verre kwamen vrouwen (tienermeisjes) naar de vroedvrouwenschool in Heerlen, daar bestond een gesloten afdeling Hooghees waar Irene van Wesel het volgende over schreef:
De oude Vroedvrouwenschool is een plek van leven en van dood: nieuw leven en ouderdom, van sterfte en herstel. Tegenstellingen die voelbaar zijn in de omgeving. Niet alleen nu, maar ook in het verleden. Honderden kinderen stierven hier voor, tijdens of na de geboorte. Iets dat vroeger werd weggemoffeld, waar een moeder geen verdriet om mocht hebben. Vaak kreeg zij haar kind niet eens te zien. De Vroedvrouwenschool was daardoor ook in haar eigen tijdperk niet alleen een oord van vreugde, maar ook van diep verdriet. Kinderen werden begraven op het kerkhof te Heerlerbaan, zonder naam en zonder steen. Een praktijk waar men achteraf bezien spijt van heeft. In 2005 werd ter nagedachtenis aan deze kinderen het ‘Vlinderhuisje’ geplaatst. Een 
bronzen kistje met talloze vlindertjes dat het kerkhof siert, direct naast zijn ingang. De vele bloemen en knuffels rond het kunstwerk laten zien dat zelfs na al die jaren, deze kinderen allerminst vergeten zijn.
MCU vind dat men verder moet gaan dan knuffels en bloemen, en een zeer onnozel ‘spijt’. MCU heeft statistieken over deze afstandbaby’s, ter nagedachtenis aan verboden verlangens en aan alle vrouwen die nog steeds zwijgen…nu veertig, vijftig, zestig jaar later.
zie: Gevallen meisjes
Nieuws over de afstandsbaby’s…150.000 vrouwen stonden hun baby af