Bekentenissen van een Mea Culpiaan

Het was 10 juni 2010. Het was mijn tweede dag bij Mea Culpa. Samen met Bert bezocht ik Broeder Valentinus. Nu, bijna een jaar later, komen zijn bekentenissen uit. De briefwisselingen eerder op dit blog tussen Hulp & Recht, Schafraad, Valentinus en de heer A T vonden enkele maanden voor ons bezoek plaats. Wij wisten hier op het moment van bezoek nog niet van. Achteraf denk ik dat Valentinus vreesde dat wij hem kwamen opzoeken vanwege deze brief. Door deze kwestie val ik nog meer van mijn geloof. En wel om drie redenen.

1) Hoewel er een schuldbekentenis is van een dader, gebeurt er niets. Als wij toen geweten hadden wat wij nu weten, had er veel kunnen gebeuren qua publiciteit. Het was voorpagina nieuws geweest. Maar nu? Het is erg stil. Van alle kanten. In de media, in de politiek, maar vooral bij de kerk. Als zowel Schafraad als Hulp en Recht hier vanaf wisten, waarom is er dan niks met deze informatie gedaan? Wanneer er in het heden daders van kindermisbruik bekend worden, wordt er acuut actie ondernomen. Robert M. is daar een mooi voorbeeld van. De media staan er bol van. Er vindt rechercheonderzoek plaats. Advocaten zijn ingeschakeld. Er komt een onafhankelijk onderzoek van de gemeente Amsterdam naar misbruik op kinderdagverblijven. Kortom: volop beweging in de zaak. Ik zie weinig verschil tussen Valentinus en Robert M. Er zijn zeker afwijkingen maar de essentie is dat het gaat om kindermisbruik en dat de dader bekend is.

2) Er woont een pedofiel ergens in Nederland. Mensen wonen bij Valentinus in de buurt. Mensen met kinderen wellicht. In de zaak met Robert M. barstte de discussie los dat mensen niet naast een pedofiel willen wonen. In dit geval kan daar sprake van zijn. Ouders willen ervan op de hoogte zijn wanneer er een pedofiel in de buurt woont. De veiligheid van de kinderen dient gewaarborgd te worden. Stad en land zou bewogen moeten worden om ervoor te zorgen dat Valentinus niet meer in de buurt van kinderen mag komen.

3) Laat staan vrijwilligerswerk mag doen in een kindertehuis in Potim, Brazilië. Elk jaar in de vakantiemaanden. Al tientallen jaren. Er dient een onafhankelijk onderzoek ingesteld te worden wat er in dit tehuis is gebeurd. Mensen daar zullen op de hoogte gesteld moeten worden van de achtergrond van deze broeder. Er zijn slachtoffers gemaakt in Bleijerheide. Nu is er een groot risico, gezien de pedoseksuele aanleg van Valentinus, dat het weer heeft plaatsgevonden. Zou hij genezen zijn van zijn woede aanvallen? De kerk heeft zonder blikken of blozen toegestaan hem naar Brazilië te sturen. Sterker nog, leden van de kerk lijken het initiatief in Brazilië ook te steunen. Zoals pastoor J Schafraad. In de brief naar de heer Feenstra zegt hij dat Broeder V zich al jaren inzet voor de school in Potim. Door hem ontvangen vele jaren kinderen onderwijs en opvoeding. ‘heel veel kinderen hebben heel veel aan Frans te danken.’

Ik hoop voor alle slachtoffers van Valentinus dat zij krijgen waar zij recht op hebben. Dat de dader zijn verantwoordelijkheid neemt. Dat het werk in Brazilië onderzocht kan worden. Dat de buurt veilig gesteld wordt waar de heer Frans verblijft. Let’s pray, let’s pray …