Synopsis ‘Krakende Stilte’

KRAKENDE STILTE

In 2010 ontbrandde in Nederland het grote doofpot schandaal: het seksueel geweld, onthullingen in de RKK.

Zanger-schrijver Bert Smeets richtte Mea-Culpa United (MCU) in 2010 op. Kwam vrijwel dagelijks in het nieuws. Veel talk-shows zoals Pauw en Witteman, journaal, achter het nieuws, Moraalridders, Eenvandaag besteden ruim aandacht aan de dossiers die stichting Mea culpa als klokkenluiders naar voren brachten. Zelfs CNN besteedde zendtijd aan deze Nederlandse beerput waar de commissie Deetman uiteindelijk 10.000 tot 20.000 slachtoffers geconstateerd had. Nu is er een e-boek geschreven door Bert Smeets, en mensen een inkijk geeft in de jaren van geweld, misbruik en opsluiting, waar de gevolgen zichtbaar en hoorbaar worden in… Krakende Stilte.

synopsis

Nadat Bryan als kind door zijn moeder eerst naar de nonnen in Bunde (ZL) werd gestuurd, volgde als snel het strafkamp ‘arme broeders Franciscus’, jongens internaat te Bleijerheide. Bryan was net negen jaar en een jaar later kon hij zijn koffertje weer pakken om tot zijn veertiende jaar te overleven ‘in het katholieke strafkamp, bij de broeders’. Midden zestiger jaren kon hij terug naar huis en zag het licht!! Het groot-puber licht. Bryan volgde al snel ‘de euforische staat van liefde in de ’sixtties’ paralel aan zijn verlangen naar vrijheid en zelfontwikkeling.

Bryan’s vrijheidsgevoel wilde daarna niets en niemand meer volgen doch toen hij in 1969 als vredesactivist de barricaden opstormde in verzet tegen een granaatfabriek in zijn dorp (Waubach / Landgraaf), granaten bestemd voor de oorlog in Vietnam, verliet hij na een succesvolle actie (VPJ, Vrije, progressieve Jongeren) zijn dorp om in Amsterdam zijn zoektocht voort te zetten.

Pas in 2010 kon hij eindelijk zijn verhaal vertellen over de dood van zijn vader, de dubieuze intenties van de franciscaanse congregatie en het verknipte verlangen naar liefde en seksualiteit, kwam het een en ander bovendrijven…..

Link e-book

Bert Smeets

singer-songwriter

voorzitter / woordvoerder

stichting Mea Culpa United

smeetsbert6@gmail.com

https://www.bertsmeets.nl/

https://bertsmeets.bandcamp.com/track/easy-go-down

+31 (0) 6 57 30 82 32

Bert Smeets

singer-songwriter

voorzitter / woordvoerder

stichting Mea Culpa United

Vluchten kan niet meer

Jaarlijks maken twintigduizend Nederlandse mannen zich schuldig aan seksueel kindermisbruik in het buitenland, blijkt uit een rapport van het WODC. In totaal hebben tussen de 131.000 en 171.000 Nederlandse mannen zich ooit schuldig gemaakt aan kindersekstoerisme.

De steekproef werd uitgevoerd onder 9.696 in Nederland woonachtige mannen tussen de achttien en tachtig jaar. Hieruit blijkt dat 2,3 procent van hen ooit in het buitenland seks heeft gehad met een minderjarige terwijl zij zelf volwassen waren.

Twee derde van de ondervraagden pleegde het misdrijf in de afgelopen vijf jaar. Op basis hiervan concludeert het Wetenschappelijk Onderzoek- en Datacentrum (WODC) dat minstens twintigduizend Nederlandse mannen per jaar naar het buitenland afreizen en zich daar schuldig maken aan zogenoemd transnationaal seksueel kindermisbruik (TSK).

Drie kwart van de ondervraagde daders bekent dat ze doelbewust naar het buitenland zijn afgereisd voor kindermisbruik.

Wanneer de 2,3 procent over de hele bevolking wordt omgerekend, betekent dat dat 131.000 tot 171.000 Nederlandse mannen zich ooit schuldig hebben gemaakt aan kindersekstoerisme.

Online ontucht niet meegerekend in percentage

TSK kan ook online worden gepleegd. Daarbij wordt gebruikgemaakt van livestreams, waarbij minderjarigen seksuele handelingen verrichten voor de webcam.

Als mannen die zich daar ooit schuldig aan hebben gemaakt worden meegerekend in het onderzoek, stijgt het percentage daders tot 3,4 procent van de Nederlandse mannen. Opvallend is dat 86 procent van de online daders ook een fysieke vorm van kindermisbruik heeft gepleegd.

Het is voor het eerst dat er een schatting kan worden gemaakt van het aantal Nederlandse mannen dat zich schuldig heeft gemaakt aan kindersekstoerisme…..het is net als de tijd bij de broeders je kon er niet vluchten, noch schuilhouden en geheimhouden als vanouds.

Liever een weiland

Drie Oostenrijkse nonnen in de tachtig zijn vorige week donderdag een verzorgingshuis ontvlucht om terug te keren naar hun gesloten klooster. De vrouwen moesten hun levenslange onderkomen tegen hun wil verlaten. Ze ontvangen hulp van belangstellenden en voormalige leerlingen.

“We hebben sinds een lange tijd weer goed geslapen”, vertelden zusters Bernadette (88), Regina (86) en Rita (82) aan het Oostenrijkse Kronen Zeitungna de eerste nacht terug op hun oude nest.

De zusters waren de laatste drie nonnen van het klooster Goldenstein in Elsbethen, net buiten Salzburg. Eind 2023 werden ze tegen hun wil overgeplaatst naar een verzorgingshuis, omdat het klooster werd gesloten.

Vrienden en voormalige leerlingen van de nonnen schakelden een slotenmaker in om hun oude kamers binnen te komen. Een verhuisdienst hielp de vrouwen met het overbrengen van hun bezittingen.

De eerste dagen zaten de zusters zonder stromend water of elektriciteit. Dat is deze week gedeeltelijk hersteld. Belangstellenden brengen eten langs en de vrouwen zijn gecontroleerd door artsen.

‘Ik ga nog liever een weiland in’

Het klooster werd in 1877 gesticht en was ook een privéschool voor meisjes. Bernadette was er leerling en werd als tiener non in 1948. Regina arriveerde in 1958 en zuster Rita vier jaar later. Ze waren jarenlang onderwijzers op de school en Regina werd er zelfs directrice.

Door de jaren heen nam het aantal nonnen af. De vrouwen lieten in 2023 het klooster na aan het aartsbisdom Salzburg en de abdij Reichersberg. Volgens de afspraak werd de gemeenschap ontbonden maar behielden de nonnen een levenslang verblijfsrecht, zolang hun gezondheid dat toeliet.

Maar door een misverstand pakte de afspraak anders uit. De vrouwen belandden tegen hun wil in het verzorgingshuis. “We zijn weggestuurd”, stelden de nonnen naderhand. Ze beweren dat ze zelfs hun persoonlijke bezittingen niet mochten meenemen. De abdij en het aartsbisdom ontkennen die beschuldiging.

De nonnen zijn vastbesloten om in het klooster te blijven. “Voordat ik in dat verzorgingshuis sterf. Ik ga liever naar een weiland om zo de eeuwigheid in te gaan”, zei zuster Bernadette.