Nieuwe identiteit Mea Culpa

Eindelijk op zoek naar een nieuwe identiteit. Natuurlijk als je je charme verliest, je schoonheid, je normen en daarbij ook nog je geloofwaardigheid, dan zul je wel moeten.

Het CDA neemt het voortouw en wij kunnen alleen maar volgen, zoals tot nu toe alle CDA’ers doen in de strijd tegen kinderporno en aanverwante geestelijken uit eigen kring die zich de afgelopen 50 tot 100 jaar misdragen hebben. In alle stilte, in alle discretie kon men de eigen zwakte camoufleren. Op naar het radicale midden, en daar kunnen we  wel wat verwachten na het Deetman rapport, radicaal want mevrouw Toorenburg hoopt midden dit jaar op de monitoring van Deetman. Nee, Madeleine doe het zelf, onderneem zelf iets, samen voor mijn part, anders zullen wij radicale stappen ondernemen.

Ook Mea Culpa ziet zich opnieuw in de spiegel. Wat is er de afgelopen 2 jaar bereikt, wat hebben we los gemaakt? Waar heeft het naar toe geleidt en wat hebben mensen er aan gehad. Zijn ze er beter van geworden, slimmer, bewuster of voelen ze zich juist belazert. Waarom is er zoveel geslijm onder slachtoffergroepen die vriendjes politiek als hoogste goed bedrijven. Waarom lost het voor de een iets op en voor de ander helemaal niets of je nou wel of niet met de kerk praat. Verwarrend voor Wim Eijk die uit zichzelf geen eerste stap durft te zetten. Hoewel hij was uitermate vriendelijk toen hij mij zag, en Mea Culpa pleit heus niet voor eeuwige vijandschap. Ook hebben wij geen subsidie aangevraagd van 7 ton bij VWS, want we willen niet dat de belastingbetaler voor de ellende van de kerk opdraait. En oh ja, professor Wolters heeft onze sympathie en erkennen zijn expertise.

Wij hechten aan onafhankelijkheid, directheid, het uiten van emoties bij zinnige, steekhoudende argumenten. Nu dan de top tien slogans voor een al lentegroetend Mea Culpa

1)    Een openbare biechtstoel midden op het (kerk)plein 

2)    De vervuiler bepaalt niet langer

3)    OM verjaarde zaken om discretie te betuigen voor de kerk

4)    Herziening scheiding tussen kerk en staat (maatschappelijk debat)

5)    Vooruit gaan kijken als overlever

6)    Radicaal over het gehele spectrum wanneer het betreft misdaden tegen de menselijkheid

7)    Een school(opleiding) voor het geweten

8)    Een doel om het verleden te overstijgen

9)    Hulpverlening als solidariteitsprincipe

10)  Mensen die geweld hebben meegemaakt, psychisch lijden met recht benaderen

        en rechtvaardig belonen.

 

 

Discretie is een deftig woord voor doofpot

Onderzoeksrechter Wim de Troy wil volgens de Franstalige Brusselse krant Le Soir nagaan of de katholieke Kerk een weloverwogen doofpotpolitiek heeft gevoerd in verband met seksueel misbruik door geestelijken. In dat geval kan zij vervolgd worden als een criminele organisatie.

Afgelopen Woensdag schudde ik nog hartelijk de hand van aartsbisschop Wim Eijk die ik recht op de man vroeg:’ Meneer Eijk wat vindt u ervan dat u de baas bent van een criminele organisatie die misdaden tegen de menselijkheid heeft gepleegd’. De fotografen klikten (zeker die van de Telegraaf) en Wim dook weg.

Het parlement, de Tweede kamer zal die ook wegduiken, want wij vinden, nu nog steeds na twee jaar actie voeren, een schande dat de kerk haar gewelddadigheden tegen kinderen niet heeft onderzocht in de Cie Deetman zodat zij mee gewogen konden worden in de Lindenbergh categorieën. Juist in het Deetman rapport wordt aangetoond hoe de kerk haar daders beschermt, nu nog, vorige week, ‘moeilijk te onderzoeken dat geweld’!!!! We zaten er vijf meter vandaan, net een half uur daarvoor waren wij aan het woord, en aartsbisschop Eijk beschermt de naam van het instituut, imago schade moet beperkt, de morele opvatting niet naar kijken, wat met kinderen is gebeurd.

We vallen in herhaling, de RKK flikt het nog steeds…daders te beschermen. Zij leven volgens hun canonieke regels, kijk wederom naar de uitleg Wim Eijk Hoorzitting Tweede kamer Woensdag 18 januari; kan er een parlementslid opstaan en zeggen, even die canonieke regels terug in het biechthok, maar hier zijn we in het parlement, en leven wij in een rechtstaat.

Over strafvervolging bestond, staat te lezen in het Deetman rapport, hing een grote mate van discretie. Nu, na al deze bevindingen en de nog levende daders die zoals we vernamen van minister Opstelten, kunnen de plegers niet vervolgd worden, noch haar instituut. Vreemd, zij hebben het verborgen gehouden en er gebeurt niets? Beetje onbegrijpelijk voor de 10-000 tot 20.000 slachtoffers seksueel misbruik. Een discrete strafvervolging politiek meneer Deetman die het aantoont maar het woord doofpot niet in zijn mond neemt. Discretie is een deftig woord voor DOOFPOT. Het beperkt de imago-schade! 

Toekomstig kardinaal Wim Eijk, leg ons nu eens uit hoe moeilijk het was om geweld te onderzoeken. Ons inziens is het seksueel misbruik veel moeilijker te onderzoeken daar het stiekem gebeurde met medeweten van andere broeders, zoals in het geval van Bleijerheide, waar broeders elkaar chanteerden. Het geweld was zichtbaar op de speelplaats, in de refter, in de kloostergangen, zichtbaar voor ieder kind, voor iedere broeder die niks ondernam om kinderen te beschermen. Vraag het iedere geestelijke, broeder, non en laat ze liegen dat ze niks gezien hebben…wil je mensen echt kwaad krijgen….hou dan een openbare hoorzitting met clerici.

Twijfel

twijfel over die zooi op mijn tafel

twijfel, ik zal het opruimen

twijfel over het lot

zal ik bewegen

twijfel over het eten

verpakt in plastic, kraakt het

twijfel, alles is al gekozen

het ijs moet breken

het ijs moet breken

al sta ik er nog zolang op

in de zomer

lentes, weken

het ijs onder mijn voeten laten zweten

daar in het diepe, aan het hoge plafon

vertellen haar ogen vol licht en zwart mededogen

striemen in de avondhemel

als er een antwoord is

geen vragen, edelachtbare

 

De vervuiler bepaalt

Industrie rond slachtoffers is op gang gekomen. Is er nog ergens kritiek te horen op bisschoppen, Deetman of KNR? Er wordt met geldbedragen gesmeten alsof Sinterklaas een gat in zijn boot heeft geslagen om er nog wat geld uit te laten stomen. De koopmansgeest waart door ‘Hoorzitting’ Tweede kamer afgelopen Woensdag waar iedereen zijn eigen standpunten nog eens mooi mocht herhalen.

7 Ton voor de vrijwilliger bij het nieuwe meldpunt, en 500 miljoen, en ja hoor de expertise zit bij de mannenhulpverlening groep, voor die andere Ton, die mij ooit verbood om over geld te praten.

Zij bepalen blijkbaar, net zoals de kerk, hoe alles geregeld moet worden. Vallen de stukken nu op z’n plek? Vreemd, dat de kritiek zo slap als een vaatdoek door de gangen van de onderzoekscommissies gaan. Zij hebben elkaar gevonden zoals bleek uit de vele hartelijke ontmoetingen tussen KNR en de zelfhulp slachtoffergroepen. KNR zat op de achterste rij om alles goed in de gaten te houden, zij dulden immers geen pottenkijkers, de daders die vrij rondlopen in hun contreien. En jullie dachten dat we allemaal hetzelfde doel hadden????

Het zwarte gat en het onbekende kind

Gisteren was een historische dag want de scheiding tussen kerk en staat kan niet beter geillustreerd worden dan door het Deetman rapport bespreekbaar te maken in de Tweede kamer. In 2010 gloorde er al een soort ‘tussenland’, een ‘betweenland’ tussen kerk en staat, door het  onafhankelijk onderzoek naar alleen seksueel misbruik in de RKK dat opeens bleek te bestaan uit allerlei losse mini staatjes en parochie eilandjes dat zich in profetische zin al eeuwen probeert te ontrekken aan wereldse zaken. Deze keer was het de beurt aan de Tweede kamer om de eindconclusie tegen het licht te houden in deze scheiding van kerk en staat, de staat die de kerk toestaat haar eigen canonieke wetten en regels ten opzichte van de misdaden die het begaat, toe te staan. Scheidingen zijn nooit leuk, en zoals altijd zijn de kinderen de dupe. Zij zijn de kleine offerblokjes waarop de machtsdrang van zowel kerk en staat hun grondvesten bouwen en ze zijn desastreus: 10.000 tot 20.000 kinderen zijn misbruikt, volgens het Deetman rapport, vreemd zo’n getal, laten we het een naam geven…het onbekende kind. Het zwarte gat ‘tussen’ de canonieke ‘lekkende dak’ aanpak van KNR en bisschoppen en aan de andere kant het onafhakelijk protestant Deetman mandaat het fysieke/ psychische geweld niet te onderzoeken, en hiermee vanaf haar start vele mensen botweg uitsloten, vandaag konden de Tweede kamer fracties de nodige achterkamer fricties opvangen van de aanwezige sprekers.

In het prenatale Deetman tijdperk melden zich bij Mea Culpa honderden mensen die het kerkelijk onderzoek niet zagen zitten. Ook waren er mensen die zowel onze oproep volgden om niet mee te doen, maar ook veel mensen wilden hun verhaal kwijt, de psychische nood was groot. Eindelijk mocht het. Het behoeft geen uitleg dat de mensen die niet hebben meegedaan dan meteen ook outlaws zijn, buitenbeentjes of querelanten, als je opkomt voor je recht. Dit was wel echter het geval, en hopelijk heb ik mijn punt gemaakt in de Tweede kamer want wij zullen en willen altijd een ‘verzetsgroep’ blijven; daar in Den Haag kun je het beste de allianties smeden, de fluistercampagnes tussen de ene kerkelijke groep en slachtoffergroep, waarnemen. Mogen we insider als outsider zijn…en blijven?

Terug naar het het Deetman rapport want daar ging het vandaag toch om, ik citeer: ‘de onderzoekscommissie wijst erop, zo schrijft ze op pagina 780, (gaat over internaat Bleijerheide) dat er inmiddels civiele juridische claims tegen de congregatie zijn ingediend. Vreemd, ik ben voorzitter van dit lastige clubje, en indiener van een civiele procedure door mr Pennino maar er is geen enkele claim neergelegd en wachten op toestemming van de rechter dat de voorlopige getuigen verhoren, kunnen beginnen.

Echter er is niets beslist. De vraag is nu gerechtvaardigd als men ook aan de staat een vraag stelt:’ wass haben sie gewusst’? Waarom duurt het zo lang, wil de staat recht wegduwen van deze verjaarde drama’s. Dan kunnen ze een voorlopig getuigenverhoor toestaan want anders gaat het stilzwijgend de rijksarchieven in, en zou het niet veel beter zijn België te volgen, zoals mr Bierenbroodspot aangaf?

Aartsbisschop Wim Eijk zal zijn misdaden tegen de menselijkeid moeten verantwoorden, hij kan zich niet ‘laten’ beroepen op het canoniek recht. Dit is een grove schoffering van de Tweede kamer en de rechtstaat dat hij en zijn huichelbroedertje van Dam hun regels kwamen uitleggen in de kamer. Wim Eijck staat niet met een hoog mutsje op de kansel maar gewoon als staatsburger uit te leggen waar zijn instituut toe in staat is gebleken, ondanks de vele regels, constituties en celibaatsdwang, werden in zijn instituut kinderen geslagen, misbruikt, babys werden onthecht in de vroedvrouwenscholen en ruw afgenomen, verhandelt, moeders tot baarfabrieken opgeblazen, en zij spraken er niet over, 50 jaar niet, 100 jaar niet, en zij wisten het niet!

Als in de Islam, in moskeeën 10.000 tot 20.000 kinderen zouden zijn misbruikt, of dit nu vijf of vijfduizend jaar geleden zou zijn gebeurt, zou het land te klein zijn. Politieke partijen zouden over elkaar heen tuimelen. ‘Laat de vervuiler betalen’ roept meneer van der Steur, en gelijk heeft onze VVD vriend maar dan niet nadat eerst de vervuiler bepaalt. Want zij, de kerk, Eijk denken nog met hun circusnummertje hun amorele apenleer door te kunnen drukken, de Tweede kamer, de samenleving zou hun tot de orde moeten roepen; genoeg onderzocht, nu invallen in de kerkelijke archieven. Te paard!

Over strafvervolging bestond, staat te lezen in het Deetman rapport, hing een grote mate van discretie. Nu, na al deze bevindingen en de nog levende daders die zoals we eergisteren vernamen van minister Opstelten kunnen de plegers niet vervolgd worden, noch haar instituut. Dan heeft Opstelten toch niet goed het Deetman rapport gelezen want het rapport toont aan dat zij daders beschermden en de kinderen aan hun lot overlieten. Hun organisatie, hun goede naam was het allerbelangrijkste…fuck them!

Ik heb dan ook aartsbisschop Wim Eik het handje geschud, en hij riep enthousiast: ‘meneer Smeets’! ‘Meneer Eijk wat vindt u ervan dat u de baas bent van een criminele organisatie die misdaden tegen de menselijkheid heeft gepleegd’, riep ik. De fotografen klikten en Wim dook weg.

Dan valt wederom het vluchtgedrag op van de bisschoppen wanneer zij in hun gespreksnotitie aan de kamer via de Cie Deetman heeft gesignaleerd dat er in de Nederlandse kerkprovincie een gefragmenteerde bestuurscultuur was, zeker in het verleden, wordt er rap aan toegevoegd, waardoor informatie over daders van seksueel misbruik van minderjarigen weinig of niet onderling werd uitgewisseld tussen de bisdommen, ordes en congregaties.

Hoe krijgen ze het klaar, weer schuiven ze het van hun bord, en wij vragen de bisschoppen, knr met klem dit ‘ich bin unschuldig’ gedrag, ja je gaat er Duits van praten, mee op te houden.

Einde brief gespreksnotitie Eijk, van Dam, ‘Wij zijn van harte bereid de bestrijding van het seksueel misbruik de helpende hand te bieden aan andere sectoren en organisaties in de maatschappij. Kan de aartsbisschop meegedeeld worden dat hij net als de kapitein van de Costa Concordia terug aan boord moet, gaat u onmiddelijk terug lul, dit gesprek wordt opgenomen, maak schoon schip in uw eigen organisaties want er worden nog steeds daders beschermt. Huichelachtige verwijzingenen naar misbruik dat immers overal voorkomt, is wederom het afschuiven van verantwoordelijkheid; een stevig mea culpa…maxima, grote schuld, is the answer. Zij zouden zich moeten realiseren dat we in een rechtstaat leven, en steeds minder mensen in de kerkstraat.

Mea Culpa aangeslotenen willen geen secundaire victimisatie door al te veel RKK bemoeienis, eisen een Europees onderzoek naar de misbruik methode RKK, het in acht nemen van de rechten van het (onbekende) kind.

Nu even pauze dames en heren: het voelt of je na twee jaar voor een ravijn tot stilstand komt, snel het uitzicht bewondert, en daarna de keuze hebt of om naar huis te gaan of je naar beneden te storten net zoals in dat liedje: tell Laura I love her‘, alleen wij hebben niets te vertellen! Maar zwijgen doen wij niet. Namens Anita, Willem, Corrie, Leo, Peter, Ed, André, Ad, Frank, Erwin, Rik, Linda, Ellen-leen, Ruud, Barbara D, Barbara B, Lieve, Hans, Ben, aan allen en het onbekende kind dat nooit meer in een zwart gat hoeft te zien.