Het overgrootte deel van de reacties op ‘ik mag het wel zeggen’ artikel waren positief veel mensen reageren heel solidair en het doet goed dat er ook vanuit mijn familie weer eens een reactie kwam. Want een aantal reacties ging juist over ‘loslaten’, en ‘genieten’ dat je naar de toekomst moet kijken’?? Een onmogelijkheid zonder glazen bol en een kreet, die ik haast niet meer kan horen. Sinds de zeventiger jaren heeft een of andere idioot dat bedacht om snel je trauma’s / problemen weg te zeilen maar zo werkt het brein niet. Het brein is een soort matrix dat opeenvolgende boodschappen op elkaar stapelt en zich in je kop willekeurig los / vast zet.
Hebben we nog iets om vooruit te kijken dan deze laatste avond 2017 op naar 2018? Wees voorbereid zoveel je wilt maar het verleden wordt altijd door de toekomst herzien en dat kan pas later wanneer je er achter bent dat je mis zat of beter had moeten handelen want de toekomst bouwt voort op het verleden en niet andersom. Het verleden speelt altijd een dubbele, onzekere rol. Bijvoorbeeld op internaat had je de fijne straf om je te isoleren in het #metoo post-kerk misbruik schandaal, veel verschil met deze vrouwenopstand is er niet, er worden dezelfde argumenten gebruikt als: ‘waarom hebben jullie zo lang gezwegen’. Ja, waarom kun je niet beter spreken van ‘hoezo konden jullie niet spreken’? Dat zou meer emoties losmaken met de ‘dader mea culpa vraag’….is het soms altijd mijn schuld? Hadden de daders (de kerk) niet eerst moeten # spreken?
Moesten wij het meteen vertellen, en ja ik heb het meteen verteld als tienjarig jongetje op internaat arme broeders Franciscus Bleijerheide maar mijn omgeving heeft nu, zelfs nu nog altijd een lankmoedige houding tegenover daders. Nu misbruik van kinderen is lang, te lang onder de pet gebleven en heeft de kerk ons, mea culpa united (onze stichting /actie) vanaf 2010 willen isoleren en let wel het is de dader-organisatie. Nu krijgen we een beetje erkenning van kardinaal Eijk (meneer Smeets is ziek geweest) maar geen katholieke krant bericht erover dus alle aardige woorden zijn vergeefs en komen, althans bij mij, niet aan. Kranten als de Limburger geef ik recentelijk bij persconferentie in Utrecht antwoord op de slachtoffer-dader matrix en niets verschijnt in hun roomse censuur blad. L1 dito, Volkskrant, NRC geen woord over de dader-slachtoffer verhouding want de kerk betaald wel voor genoegdoening en erkenning maar daders nee, die kennen ze niet (ook bij het OM onbekend…vreemd 10.000 tot 20.000 slachtoffers maar geen dader(s)….’wir haben es nicht gewusst’.
Goeie roetsj gelukkig geen internaten én kerkelijke commissies meer want die zwijgen nu ook….volgend jaar!