Het heeft een tijd geduurd maar hier dan iets van de achtergronden van ‘de weg naar verzoening’.
Echt close zijn we nooit geworden met de RKK, daarvoor is er een te grote afstandelijkheid, met woorden wordende slachtoffers nu wel gepamperd maar helaas hebben we niemand van de kerk gezien. Wij zijn wel naar hun pastorie / bisschopspaleizen / vergader plekken getogen ontmoetingen in de Tweede kamer maar er ontbrak iets: empathie.
Nadat we samen dit project deden kregen we wel meer begrip voor elkaar echter het doorbreken van de ‘zwijgcultuur’ zit ze niet lekker.
Zoals ik al in de documentaire zeg ‘er zijn conflicten en, dat zweet zal tot in de kleinste poriën, moeten worden uitgeperst’.