In 1871 zoeken Duitse kloosterlingen een veilig onderkomen in het nu 150 jaar bestaan van onze provincie Limburg. Oorzaak was de ‘culturkampf’. Het door Bismarck gewenste keizerrijk, één Duitsland onder Pruisische leiding had Duitsland na de twee oorlogen sinds 1866, zowel politiek als militair, duidelijk gepositioneerd binnen het verband van de Europese staten. Bismarck richtte zich toen op het binnenland. Daar bestreed hij twee machten die hij als een bedreiging van de nationale eenheid en veiligheid beschouwde: de socialisten en de rooms-katholieken. Dit zorgde voor een uitloop van Duitse congregaties naar Nederland. Interessante geschiedenis daar de Akense congregatie ‘arme broeder Franciscus’ moesten vluchten en verder konden werken aan het opvangen van straat kinderen.
Johannes Hover, oprichter, overste, deed eerst zijn eigen zonen weg om daarna een groep straatkinderen op te vangen terwijl de hele congregatie verhuisde naar….Bleijerheide. Vlak over de grens. De provincie die zichzelf en de 150 jarige lof wilt toezwaaien vergeet echter in hun filmpje de arme broeders Franciscus te noemen. Hun bijdrage, die van de geloofsvluchtelingen, leggen de basis voor het onderwijs en zorg-systeem in onze provincie, aldus de voice-over van de Provincie video. De plaatsen die wel genoemd worden kennen blijkbaar geen seksueel geweld / misbruik zoals Melick, Steyl, Baexem en Gennip in tegenstelling tot de arme broeders franciscaanse uit Bleijerheide. Deze kloosterlingen, zusters , broeders en paters, volgens de video van de Provincie (in hechte samenwerking met Erfgoed Nederlandse klooster archief St. Agatha) leggen een vroom lak laagje over onze geschiedenis, hoe erkentelijk wij deze geloofsvluchtelingen moeten zijn…..ze leggen de basis voor ons onderwijs (kennis) en zorg-systeem! De Bleijerheide broeders zijn te vaak genoemd (in een ander verband). Erfgoed blindheid tot gevolg.