Gisteravond, 6 november 2021 gekeken naar de film Grace a Dieu op NPO 2. Ik was steevast van plan om niet te kijken want deze ellende kennen we ondertussen wel omdat ik, en niet alleen ik, doodmoe worden van de katholieke kerk en haar manipulatieve tengels ervoor zorgen dat archieven gesloten blijven, tevens mij als klokkenluider overal dwars zit, (boycot als singer-songwriter). Daarbij kregen en krijgen ze nog steeds hulp van vooral zuidelijke media en OM, de doofpot maffia.
Waar gaat de film over…..
Alexander leeft in Lyon met zijn vrouw en kinderen. Op een dag ontdekt hij dat de priester die hem misbruikte nog steeds met kinderen werkt. Hij besluit actie te ondernemen, vooral tegen het systeem rondom het misbruik, en krijgt al snel steun van twee andere slachtoffers van de priester, François en Emmanuel. Ze willen de “muur van stilte” doorbreken die over hun lijden hangt. De gevolgen van hun actie zullen niemand ongedeerd laten.
Vandaag en morgen verwacht ik weer reacties omdat de film ook een interne blik werpt op de twijfels en loyaliteit laat zien van de slachtoffers nadat ze decennia zijn voorgelogen en het narcistisch karretje van onschuld moesten zien te ontwijken. Nu gaat het in de film nog menselijk en beschaafd toe maar hier wordt met een flinke zak geld van Deetman ‘Klokk’ opgericht; koepel organisatie voor slachtoffers seksueel geweld en alleen zij, ‘de Klokkers’ anderhalf miljoen subsidie kregen om de boel te traineren (ondanks de verjaring) en verdeel en heers toe te passen. Ik werd als radicaal en met extreme standpunten (???) door toenmalige leden weggezet. Een methode die de kerk al vaker heeft toepast om stoute kinderen als ondergetekende, te isoleren.
Het pedo nest van de arme broeders Franciscanen gevlucht naar Ohio, USA en daar ook weer misbruik zaken aan het licht kwamen verdwenen ze helemaal van de radar. Dat ze (media bazen) nog op de een of andere manier controle houden zou mij niet verbazen omdat ze gelinkt zijn aan criminele activiteiten in het verleden en wie weet in de toekomst….
En nu beminde gelovigen…mijn eerste lied dat ik schreef als 14 jarig jongen en weer ’thuis’, na jaren pedo internaat Bleijerheide..een zalige tijd bij de broeders.