Beste,
Op de website van vzw Sporen, het tehuis dat vroeger de naam Jeugdoase had (kwam onlangs in DS en op TV), schrijft de huidige directeur onderstaande brief.
Dit is bij mijn weten de eerste keer dat een organisatie dit op deze wijze doet.
Bisschoppen, parochies, instellingen en katholieke scholen waar het kindermisbruik bestond kunnen hier een voorbeeld aan nemen.
Het is wel ruim laat, maar beter laat dan nooit.
groeten,
Rik
—————————————-
Op zaterdag 26 april kwamen getuigen op TV aan het woord die
die in de jaren 1960 tot 1985 in Jeugdoase in Heverlee verbleven.
Jeugdoase is nu een deel van Sporen vzw.
Deze verhalen zijn erg schokkend; de mensen die vertelden over wat ze in Jeugdoase hebben
meegemaakt, vertelden over zweepslagen, vernederingen in groep, braaksel opnieuw moeten
opeten, het moeten leven in lokalen zonder daglicht, de invloed van de sekte van Theunis, en andere
zeer erge dingen.
We weten dat deze verhalen waar zijn; in 1985 is er een rapport geweest van een Werkgroep
Bijzondere Jeugdzorg, een Panoramareportage op televisie, er zijn toen artikels in de krant
verschenen, er is een gerechtelijk onderzoek geweest naar sexueel misbruik (wij denken dat er toen
ook mensen veroordeeld zijn, maar dat moeten we nog verder uitzoeken).
We vinden het heel erg wat er toen gebeurd is.
En we vinden het ook heel erg dat de tekst “40 jaar Sporen” , die we in 2004 over de geschiedenis
van Jeugdoase schreven op onze website, mevrouw Lafosse vermeldde als de “drijvende kracht
achter Jeugdoase” en niets vertelde over de mishandeling en terreur die er toen was.
Nochtans was er minstens 1 slachtoffer dat in 2004 met ons contact heeft gezocht, en verteld heeft
over wat er gebeurd is, en waar we niet goed naar geluisterd hebben.
We vinden het ook heel erg dat we al die jaren niets gedaan hebben voor de slachtoffers; we hebben
er niet bij stilgestaan dat kinderen die mishandeld en geterroriseerd zijn, jaren, tientallen jaren
kunnen nodig hebben om te durven spreken over wat er met hen gebeurd is, en dat we hen hierbij
hadden moeten helpen.
Voor deze dingen excuseren wij ons bij de slachtoffers en hun families.
In de volgende dagen, weken vragen wij raad aan het Centrum voor Slachtofferhulp, en aan andere
organisaties en diensten, hoe we het best de slachtoffers – die dat willen – kunnen helpen, hoe we
hen erkenning kunnen geven voor wat er gebeurd is.Daarnaast zoeken wij zoveel mogelijk informatie over wat er juist in de kranten, het rapport van
1985, in de getuigenissen van toen, staat, om op een eerlijke en juiste manier deze geschiedenis te
vertellen, onder andere op onze website.
Sinds 1985 hebben we een hele evolutie doorgemaakt: het samenwerken met kinderen, jongeren,
ouders en families, het flexibel werken (en thuis en in de leefgroep), het decreet Rechtspositie van de
Minderjarige, de kwaliteitsprocedures, de klachtendiensten, de tevredenheidsmetingen, de
Zorginspecties, … dit alles maakt dat we veel meer open spreken en schrijven over wat we doen, en
dat we meer open staan voor opmerkingen en vragen over hoe we werken, voor inspraak in hoe we
werken.
Nochtans, zoals de kinderrechtencommissaris vorige week nog terecht opmerkte, misbruik en
geweld behoren niet alleen tot het “duistere” verleden; ook nu zijn er situaties waar volwassenen
met kinderen en jongeren in kwetsbare situaties omgaan, bijvoorbeeld gescheiden van hun families
en ouders in de residentiële jeugdzorg, in zulke situaties is het risico op machts- en ander misbruik
steeds aanwezig. In de praktijk gaat het hier in de helft van de situaties om misbruik tussen
leeftijdsgenoten, maar is het ons (professionelen) niet gelukt om de kinderen veilig te houden.
Ook na 1985 hebben we nog “misbruik”situaties meegemaakt – minder ernstig en zeer ernstig – we
hopen, – en denken na over -, dat we daar toen goed mee zijn omgegaan.
Indien je hierover met vragen of opmerkingen zit, of een melding wil doen, kan je altijd contact
opnemen met het Meldpunt Geweld op telefoonnummer 1712, of met het Centrum voor
Slachtofferhulp (bij het Centrum voor Algemeen Welzijnswerk).
Indien jullie hierover rechtstreeks met ons willen spreken, wil ik graag tijd voor jullie maken.
Ook bij de context- en leefgroepbegeleiders, de teamcoördinatoren, onze ombudsdienst, kan je
terecht om hier over te spreken.
Met vriendelijke groeten,
Namens de medewerkers van Sporen vzw,