De meeste parochianen zijn pastoor Michael Proksch spuugzat. De carnavalsvereniging De Törvers is kwaad op parochieherder die vorig jaar prins Geert III (homoseksueel) de hostie weigerde. En communicantjes vertrokken naar andere parochies in de stad. Wim Doesborgh over hoe een eigenzinnige herder zich van zijn schaapjes vervreemdt. „Hij lijkt me echt contactgestoord.” aldus Wim Doesborgh, de Limburger
Nou, de schaapjes blèren niet meer als vanouds…zelfs niet meer in het bronsgroen eikenhout, en laat men zich niet meer geestelijk terroriseren door de kerk.
Natuurlijk, de kerk in zijn geheel heeft er weer niets mee te maken maar blijkbaar lijdt deze Proksch aan een persoonlijkheidsstoornis zoals die wel vaker te zien is bij mensen die in een geïnterneerde, van seksualiteit verstoken identiteit moeten zien te dealen. Hun coping is dermate frustrerend dat zij, heel kenmerkend, zich afsluiten, ramen en deuren dicht om niet geconfronteerd te worden met aardse verleidingen of andere 
geneugten.
Prins Geert 3 die zijn tong uitsteekt om de hostie te ontvangen is voor priesters ’n congruentie die deze coping niet aankan, en zeker niet voor mensen die in een seksuele koker terecht komen.