Indianen verhalen (bericht voor de arme broeders Franciscus))

Indianen in de Verenigde Staten moeten enkele gebieden terugkrijgen om hun ”gevoel van verlies” te compenseren.

Dat stelt de speciale rapporteur van de Verenigde Naties. De expert James Anaya heeft net 12 dagen door de VS gereisd voor gesprekken met opperhoofden van indianen in meerdere staten.

”Het gevoel van verlies, vervreemding en minderwaardigheid overheerst onder de indianen”, zei Anaya in een verklaring vrijdag (lokale tijd). ”Duidelijk is dat er nog veel verzoening nodig is.” De VN-rapporteur wees vooral op het gevoelige punt van het verlies van stamgebied, zoals de Black Hills in South Dakota en de San Francisco Peaks in Arizona.

Schikken

Vorige maand heeft het ministerie van Justitie aangekondigd ruim 1 miljard dollar te betalen aan 40 indianenstammen om rechtszaken te schikken over het gebruik van hun grond en bezittingen. ”Stevige maatregelen zijn nodig om de problemen aan te pakken van de oorspronkelijke bewoners van Amerika, Alaska en Hawaii”, aldus rapporteur Anaya. ”De problemen zijn geworteld in een zwart verleden.”

Vele Amerikaanse indianen zijn verdreven of gedood toen de blanke Europeanen het land innamen. De resterende 2 miljoen

indianen hebben doorgaans een lager inkomen en slechtere gezondheid dan het Amerikaans gemiddelde. Zouden de arme broeders Franciscus het gevoel van verlies door de vele aanrandingen, de ontkenning die tot op heden doorgaat, die geen enkele verantwoordelijkheid willen dragen, zich bewust zijn dat dit leugenachtige verleden een onoverbrugbare kloof laat ontstaan tussen de Engelen jongens en de Schafraad volgelingen. Hybride argumenten dat hun beleving boven die van anderen verheven is, publiceren we vandaag wederom een nieuwe mail…dit om het sfeertje verder wat op te vrolijken.

Geachte,

Ook ik heb in 1969 of 1970 een jaar intern gezeten in Bleijerheide en voel me
nu genoodzaakt hier wat over te zeggen.  Vooraleerst wil ik zeggen dat ik zelf
niet sexueel ben lastig gevallen. Maar dit komt door mijn karakter waarschijnlijk
ik liet mij niet doen zoals ze in Belgie zeggen. Maar dit had wel een prijs nl veel
straf en ook veel slaag en dan slaag op de ouderwetse manier!
Ik heb ook dingen gezien op de slaapzalen die je als 10jarige maar moeilijk kuntbevatten. Broeder ? die tussen de bedden door schuifelt en hier en daar blijft
staan of zit. U ziet het vraagteken staan bij (broeder) dat is ook mijn probleem
ik kan u geen namen noemen omdat ik het gewoon niet meer weet.
Wat bij wel bijstaat is de angst die er dagelijks heerste onder ons kinderen
om iets verkeerd te doen en daar dan gestraft voor te worden.
Ik ben op niets uit eigenlijk maar ik hoop wel dat deze mail een bijdrage kan
leveren in de strijd tegen deze kwalijke figuren die de zorg hadden over zoveel
kinderen die al problemen genoeg hadden voor dat ze op Bleijerheide kwamen.

3 gedachten over “Indianen verhalen (bericht voor de arme broeders Franciscus))”

  1. Zo wordt je ter plekke vegetariër als je eens kijkt wie er allemaal die koe bij de hoorns komen vasthouden bij de opening van het openbaar slachthuis.

    Links aan de tafel v.l.n.r.: dhr. Hussmann, directeur van de Domaniale Mijnen, dr. G. Widdershoven, huisarts, C. Duyckers, gemeentearchitect. Rechts aan de tafel v.l.n.r.: dhr. Ragetli, gemeentesecretaris, dhr. W. Kooken, wethouder, Deken van Ormelingen, dhr. H. Hamers, directeur van het slachthuis, burgemeester G.H.A. Habets, dhr. Schins, wethouder. Verder op de foto: wethouder dhr. J. Buck, aannemer dhr. Van Wersch, hoofdopzichter Ondergronds van de Domaniale Mijn, redacteur van de Zuid-Limburger dhr. Bovendeert, mr. P. Ballieux, advocaat-procureur, slager dhr. Hennen van de Einderstraat, kapelaan Geraads van de St. Lambertusparochie, dhr. Willemse, directeur van het St. Jozef-ziekenhuis. dhr. Thomassen, candidaat-notaris en pater Luchesius Moeskops ofm. uit Bleijerheide

  2. @ Zo maar een Limburger,
    dat geloof ik graag, dat een – normaal-sterfelijk mens – nauwelijks iets over de kerkelijke misdaden aan kinderen en minder begaafde mensen wist. Wat er achter versloten hand over de kerk verteld werd, waagde niemand aan de klok te hangen.

    Het Limburgs Dagblad van 28 september 1954 maakt het politieke RKK monopool destijds in Limburg en elders overduidelijk!

    Aanleiding tot dit artikel was:
    “Op 1 mei 1954 brachten de Nederlandse bisschoppen, met aan het hoofd Johannes kardinaal de Jong een herderlijk schrijven (Mandement) uit over de katholiek in het openbare leven. Kernpunten van het Mandement een verbod voor katholieken om lid te zijn van de socialistische vakbeweging NVV en om regelmatig socialistische vergaderingen bij te wonen, socialistische pers te lezen of naar de VARA te luisteren.
    Als sanctie werd genoemd het onthouden van sacramenten. Met het Mandement hoopten de bisschoppen de doorbraakgedachte een halt toe te roepen. Zij noemden socialisme, onkerkelijkheid, humanisme en materialisme als bedreigingen.
    Het lidmaatschap van de PvdA werd ontraden!”

    “Der Fisch stinkt immer vom Kopf her” of ze nu Kardinaal de Jong, Kardinaal Simonis (“Wir haben es nicht gewusst”), Kardinaal Eyk of Bishop Jo Gijsen heten, je kunt ze allemaal in een zak stoppen en er met een knuppel op slaan. Je treft altijd de goeie!

    Het foutieve grondpersoneel was een direct gevolg van hun machtsmisbruik en doofpotmentaliteit. Sterker nog, het stond volgens kerkelijk recht alleen de paus toe om over een bischop te oordelen, en die hield wel wijselijk de “Klappe” dicht.

    De kerkelijke verstrengelingen voerden tot in de laatste hoek van ons maatschappelijk leven (nog steeds…?).
    Zelfs voor openbare uitschrijvingen van de Limburgse Dominiale- of Staatsmijnen was het destijds van groot voordeel onder de hand met bepaalde paters of pastoors een goede “werkverhouding” te hebben, dan stond je helemaal vooraan op de lijst bij de mijnen.
    De financiële middelen die de kerk hierdoor “toevloeiden”, waren enorm.
    In mijn ouderlijk huis kwamen de geestlijken regelmatig op het “zondagseten”, werden met geld gespekt (zogenaamd voor Missie-altaren) en pro deo mee op vakantie naar Zwitserland genomen.

    Welk armzalig kind zou het onder zulke omstandigheden wagen te zeggen, dat hij/zij zojuist seksueel door een RKK geestelijke misbruikt was!? Gewoon belachelijk om er alleen maar aan te denken!

    De hedendaagse RKK roep naar – verjaring – van hun misdaden, kan ik daarom in alle respect en bescheidenheid slechts als een bijzonder perverse vorm van wet misbruik aantekenen.

    fijne zondag nog en hartelijke groeten van een ook-Limburger

  3. En dit is WEL waar,:”Wir haben es nicht gewusst”

    Als gewone sterveling kun je je toch niet voostellen dat door de kerk,aan ons hoge morele eisen gesteld werden, terwijl in de eigen gelederen, enorme “doodzonden” als kindermisbruik tientallen jaren gedoofpot werden.
    Adieu RK kerk!!!!
    Onder uw grondpersoneel gaat te veel fout. Ik kan geen vertrouwen meer hebben in mensen die deze schanddaden, ook nu nog steeds, wensen te verdedigen en/of toe te dekken.

Reacties zijn gesloten.