Jekaterina Samoetsevitsj, een van de leden van de Russische punkband Pussy Riot, roept op tot een Nederlands embargo op Rusland.
Zowel als het gaat om culturele uitwisseling als om economische samenwerking zou Nederland de relaties moeten verbreken om aan president Vladimir Poetin duidelijk te maken dat het niet akkoord gaat met de manier waarop er wordt omgegaan met de vrijheid van meningsuiting in zijn land.
Terwijl 2013 juist het jaar is waarin wordt stil gestaan bij de eeuwenoude betrekkingen tussen Nederland en Rusland, zou een cultureel- en economisch embargo goed zijn, meent Samoetsevitsj. “Poetin zou daardoor voelen dat zijn repressie serieuze gevolgen heeft. Om op te komen voor de vrijheid van meningsuiting roep ik daarom persoonlijk op tot een embargo.
(reactie Bert Smeets): als documentaire maker en muzikant die al jaren met het Russisch Pskov ensemble, de groep Ey Uchnjem optreedt, ben ik geen voorstander van een boycot / embargo. Zelf heb ik met mijn documentaire ‘Fishing for Amber’ aan den lijve ondervonden hoe de politieke, maatschappelijke verhoudingen liggen maar wil de dialoog juist nu nastreven. Zij, de Russen, hebben sinds de val van de muur, het verdwijnen van het communisme eindelijk een weg ingeslagen van integratie en samenwerking. Mijn vrienden van Ey Uchnjem komen in alle vrijheid naar ons land, net zoals ik in alle vrijheid nu ruim een decennia naar en door Rusland reis. De Russische gastvrijheid, de Russische ziel zal het probleem van de vrije meningsuiting op haar manier, op den duur overwinnen. Isolatie is het verkeerde middel, als Poetin mij uitnodigt vertel ik hem hoe veel ik van zijn land hou, dat ik tegen de gevangenschap van de leden van Pussy riot ben, ik zal hem vertellen dat Rusland zijn weg moet gaan in het vinden van en het omgaan met minderheden, dat ieder mens recht heeft op vrijheid maar dat vrienden, vrienden zijn en blijven, en die laat je niet vallen.
De afgelopen twintig jaar zijn in Turkije 350.000 tot 400.000 kinderen seksueel misbruikt? Aldus de Telegraaf vanochtend. Het blijkt uit rapporten van sociale diensten / kinderbescherming (ze zouden toch eens een andere naam voor deze club moeten bedenken), ook allemaal niets gezien, gehoord de afgelopen twintig jaar. Kwam onlangs pastoor Schafraad nog tegen op de Servaas brug, ja je hoeft hem niet te vragen naar broeder Otho, Monulphus of seksepietje want dat waren gewoon broeders, pater ofm 2 die seksuele voorlichting gaven. Goed, toch dat wij voorgelicht zijn geworden door pater Landric die precies wist hoe de seksuele verhoudingen lagen. De enorme betrokkenheid van broeder Otho via zijn lichaam en ziel kennis te maken met geweld en misbruik. De kinderen in Turkije die vertonen ‘stoornissen’ diezelfde stoornissen die wij bij de compensatie commissie moeten aantonen (al onze mislukkingen op een rijtje) de secondaire victimisatie loopt de spuigaten uit, lage bewijslast tot het moment dat er uitbetaald moet worden, staan de aegon jongens klaar om je streng te beoordelen. De vriendelijke klachten Cie. laten je geduldig aan het woord, daarna moet iedereen met harde bewijzen komen. Nederland beschermd haar weldoeners van weleer, en is die Demmink nu wel of niet in Turkije geweest?
De Nederlandse overheid biedt onderdak aan bedrijven die betrokken zijn bij mensenrechtenschending.
Het onderzoeksbureau SOMO heeft dit in een dinsdag gepubliceerd onderzoek gedaan naar grote, grensoverschrijdende bedrijven in de grondstoffensector met een dochteronderneming in Nederland. De overheid slaagt er volgens SOMO onvoldoende in dergelijke bedrijven effectief te reguleren.
De bedrijven zouden onder meer betrokken zijn bij schendingen zoals geweld van milities, moord, ontheemding en milieuvervuiling. Ook zouden ze belastingen ontduiken met behulp van Nederlandse belastingverdragen met andere landen.
Jongetje (Jelle) brengt symbolische wiite roos naar beeld Franciscus om in het reine te komen met misbruik / mishandeling jongensinternaat St.Maria ter Engelen Franciscaner orde te Bleijerheide, Nederland. Het verloren verleden van de Engelen jongens.
Paus Franciscus betreurt het feit dat er een ‘homolobby’ is binnen het Vaticaan, een machtige groep homoseksuelen binnen de curie. Italiaanse media suggereerden begin dit jaar dat deze lobby door middel van chantage macht wilde krijgen. De lobby zou achter het besluit van paus Benedictus XVI om af te treden, hebben gezeten. Paus Franciscus erkent daarnaast dat er binnen het Vaticaan corruptie plaatsvindt.
(reactie MCU) Door middel van chantage? Dat klinkt ons bekend in de oren, ze weten van onfrisse zaken en houden elkaar goed in de gaten in de grote katholieke doofpot homolobby. Echter wat de reden is om Benedictus te laten af treden is moeilijker te doorgronden hoewel zijn Bayrische homo freunden jarenlang onder zijn leiding hun gang konden gaan.
MC media schreef hierover:
Joseph Ratzinger was aartsbisschop van Munchen-Freising. In het Beierse stadje Bad Tolz stond pastoor Hullerman lange tijd bekend als pedo-seksueel waar met medeweten van toenmalige aartsbisschop Ratzinger pastoor Hullerman sinds 1976 in verschillende gemeentes werkte en steeds opnieuw jongens kon misbruiken. De carriere van Hullerman begint in Essen waar hij sinds 1979 in opspraak raakt. De kerk plaats hem over naar Munchen waar Hullerman van Ratzinger in therapie moet Psychiater Werner Huth ontdekt al snel dat Hullerman niet te behandelen is en waarschuwt meerdere malen het aartsbisdom. Hij, Hullerman was bang voor het verliezen van het priesterschap, een zeer twijfelachtige motivatie aldus psychiater Huth. Hullerman zag zichzelf niet als dader maar als weldoener zoals je vaak ziet bij pedofielen, volgens psychiater Huth. In een ordinariaatsvergadering is deze zaak besproken in het bijzijn van Ratzinger omdat het advies Hullerman niet meer te laten werken in het bijzijn van kinderen, niet opgevolgd werd. Psychiater Huth vermeld nog dat pater Hullerman hem ook voorloog over hoeveel alcohol hij nuttigde of hoeveel seksuele contacten hij had. Ratzinger negeert het advies en zet de pastoor Hullerman aan het werk in Grafing. Als Ratzinger al kardinaal in Rome is wordt Hullerman in 1986 veroordeelt en door het bisdom naar het stadje Garching gestuurd. Vandaaruit komt hij in 2008 naar Bad Tolz zonder dat iemand over het pedo-seksuele gedrag van Hullerman werd geinformeerd. In het stadje Garching werkte Hullerman twintig jaar lang met jongeren. Een van de slachtoffers heeft pas kort geleden aangifte gedaan. Een van de slachtoffers uit Essen werd door het ordinariaat aangepakt na een e-mail waarin het slachtoffer verzocht voor een regeling en excuses en beschuldigd van afpersing. Hullerman kan niet meer in Bad Tolz wonen en ging terug naar bisdom Essen, met pensioen. Het bisdom in Munchen geeft over deze kwestie geen commentaar.
Paus Benedictus bood onlangs zijn excuses aan voor het vele geweld dat in de historie van de kerk veelvuldig is voorgekomen, en dat hier duidelijk sprake was van misbruik van het christelijke geloof, tegenstrijdig met zijn ware karakter. Aldus Benedictus / Ratzinger.
Het ware karakter is een vage typering van de leider van een instituut die zich Jezus volgeling noemt, de ethische opvatting heeft met alle geweld te breken. Als het nu ging om fouten of kleine, strafbare feiten maar een paar eeuwen lang gedreven worden door waanzin, in een keten van bloedige oorlogen betrokken zijn tot het meewerken met de Nazi’s, de ellende van verkettering, vrouwenverbranding, inquisitie rechtspraak, het geweld op internaten, de medische experimenten, om dan op een Zondagmiddag in Assisi waar de ons bekende Franciscanen hun inspiratie uit putten, even een excuus te maken.
Het ware karakter streeft hier naar macht, daar gaat het de kerk om, zonder geld en macht is er überhaupt geen karakter, en kan het de wereld niets verkopen dan een onttroonde God en een uitgedoofd heilig vuur dat geen enkele priester, bisschop ten toon heeft kunnen spreiden. Dit stoffige, bevuilde narcistische kerkgenootschap draait de ware identiteit van het geloof zelf de nek om.
Het ware karakter was en is ver te zoeken als op een snuiverige manier Simonis ontkend dat de top er niet van af wist. Ik sprak de taxi-chaufeur twee dagen later na Simonis beroemde uitspraak in Pauw en Witteman, de eerwaarde naar huis reed. Die vertelde dat Simonis zijn schouders ophaalde toen zijn woordvoerder op zijn blackberry allerlei boze reacties binnen kreeg. De oud-bisschop / kardinaal kon het niet veel schelen, de taxi-chauffeur herhaalde het: ‘Simonis haalde zijn schouder op en keek naar buiten, het interesseerde hem geen lor’, zijn ware karakter verborgen voor de buitenwereld maar heeft Benedictus Simonis op zijn flikker gegeven? Dat zou pas van karakter getuigen.
