http://www.youtube.com/watch?v=g_HhwinPw-M
BELLEN BLAZEN
BELLEN BLAZEN
Opengebarste tranen van zilver
Geluk in vochtige draden ingesponnen
En je weet het vervliegt
In schimmige lijnen langs de horizon
Die opeens naast je ploffen
Op je gaan liggen
Het is niet je huid die gestreeld wordt
Maar het water dat de hemel niet aankan
Causaal verband
Er doet zich weer een groot schandaal achter de schermen van de compensatie commissie voor.
Ik heb het causaal verband uiterst pijnlijk laten indexeren door een 60 jarige erkende psychotherapeute. (wordt waarschijnlijk volgens de nog immer geheime nieuwe richtlijnen niet als volwaardig geaccepteerd)
Ook een verklaring van het causaal verband, welke volgens de bevindingen van mijn huisarts, in mijn dossier laten bijvoegen.
Mijn advocaat mr. mevrouw V wil logischerwijs wachten op die nieuwe nog raadselachtige richtlijnen van de compensatie commissie met het insturen van mijn schadevergoedingseis, haar begeleidend betoog en met die 2 deskundige verklaringen, teneinde deze slopende zaak nog voor mijn hier allemaal door vervroegde dood af te ronden. Echter….
Zij heeft 4 (!!!!!) maanden geleden te horen gekregen, dat de compensatie commissie bezig was met nieuwe richtlijnen voor de vaststelling van de diverse schadevergoedingen.
Mijn advocaat wilde dus wachten met haar juridisch betoog om dat betoog af te stemmen op die nieuwe richtlijnen. Lijkt mij zeer plausibel.
Ik belde haar op om te vragen hoe het nou eindelijk – na die 4 maanden wachten – zit met die richtlijnen. Of zij die ontvangen had?
“Neen” was haar antwoord.
Ik belde daarop een bekende medewerker van de C.C. om hem te vragen, wat hij hier nu zelf van vond, om zo lang ons, slachtoffers, in deze steeds niet af te sluiten nachtmerrie-misère te laten voortleven. Dag en nacht en inmiddels al vanaf februari 2010!
Hij adviseerde mij mijn advocaat aan te sporen nu zo gauw mogelijk dat dossier met mijn causaal verband gegevens en eis aan hem toe te sturen.
Daarop lk legde hem uit, dat dit pas gaat gebeuren wanneer mijn advocaat uw nieuwe richtlijnen binnen heeft. Die zou de commissie toch in 1 middag samengesteld moeten hebben?!!!
Hij antwoordde daarop, dat die richtlijnen “nóg” niet klaar waren. Tevens voegde hij eraan toe, dat wanneer mijn schadevergoedingseis eenmaal bij hen binnen zou zijn, wordt ie opgestuurd naar de dader zijn plaatsvervanger, in mijn geval naar broeder van Dam. Hij zou dan weer binnen 6 weken daarop moeten reageren. Van Dam kan dan volgens het C.C. lid ook nog eens enkele malen 6 weken uitstel vragen voor zijn reactie.
Dit is zeer unfair play! Géén inzage geven van die richtlijnen, maar wél die richtlijnen hanteren bij de toekenning van de schadevergoeding. Mijn advocaat is althans tegen mij zeer verontwaardigd over deze (hun) gang van zaken.
Ondertussen zit ik zonder enig aanbod van een, door van Dam betaalde, verwerkingstherapie en kan ik door die 2,5 jarige spanning van deze hele rot geschiedenis mijn werk niet meer uitvoeren. Ik functioneer als mediator nu niet zolang ik achter deze zwartste bladzijdes van mijn leven geen punt kan zetten. Ik voel het leven langzaam mij verlaten door de spanning en al dat onrecht. Kortom, de C.C. laten ons ouder en ouder worden, in een zenuwgestel slopende sfeer van onzekerheid en angst voor met name hun, nog door mij te verwachten, oneerlijkheden na de aanvankelijk absolute ontkenning van broeder van Dam van hetgeen ik met zijn broeder Gabriël had meegemaakt. Want ik ben deze 2,5 jaar 25 (!!!) jaar ouder geworden, volgens mijn goede vrienden, die mijn verhaal daarachter niet weten. Bij mijn overlijden (en ieder ander slachtoffer) hoeven zij nog maar 50% uit te betalen van het bedrag waar ik c.q. wij recht op zou(den) heb(ben).
Dat speelt zich allemaal af, zonder hun gewetens blikken of blozen, onder het kruis van Jezus. Gedirigeerd door Rome? Wat zou de ware Jezus hiervan vinden?
Hoe kunnen we, na zulke ervaringen, ons nog thuis voelen bij deze kerk van Gods liefde? Dat is blijkbaar voor hén geen enkel probleem.
Het is omdat ik niet geheel met mijn vertrouwde religie en kerk wil breken, waarom ik nog steeds niet ben ingegaan op het nog immer geldende nationale mediapodium welk mij is aangeboden. Hoelang ik dit zo nog volhoud is onzeker.
W. D.
Ik heb het causaal verband uiterst pijnlijk laten indexeren door een 60 jarige erkende psychotherapeute. (wordt waarschijnlijk volgens de nog immer geheime nieuwe richtlijnen niet als volwaardig geaccepteerd)
Ook een verklaring van het causaal verband, welke volgens de bevindingen van mijn huisarts, in mijn dossier laten bijvoegen.
Mijn advocaat mr. mevrouw V wil logischerwijs wachten op die nieuwe nog raadselachtige richtlijnen van de compensatie commissie met het insturen van mijn schadevergoedingseis, haar begeleidend betoog en met die 2 deskundige verklaringen, teneinde deze slopende zaak nog voor mijn hier allemaal door vervroegde dood af te ronden. Echter….
Zij heeft 4 (!!!!!) maanden geleden te horen gekregen, dat de compensatie commissie bezig was met nieuwe richtlijnen voor de vaststelling van de diverse schadevergoedingen.
Mijn advocaat wilde dus wachten met haar juridisch betoog om dat betoog af te stemmen op die nieuwe richtlijnen. Lijkt mij zeer plausibel.
Ik belde haar op om te vragen hoe het nou eindelijk – na die 4 maanden wachten – zit met die richtlijnen. Of zij die ontvangen had?
“Neen” was haar antwoord.
Ik belde daarop een bekende medewerker van de C.C. om hem te vragen, wat hij hier nu zelf van vond, om zo lang ons, slachtoffers, in deze steeds niet af te sluiten nachtmerrie-misère te laten voortleven. Dag en nacht en inmiddels al vanaf februari 2010!
Hij adviseerde mij mijn advocaat aan te sporen nu zo gauw mogelijk dat dossier met mijn causaal verband gegevens en eis aan hem toe te sturen.
Daarop lk legde hem uit, dat dit pas gaat gebeuren wanneer mijn advocaat uw nieuwe richtlijnen binnen heeft. Die zou de commissie toch in 1 middag samengesteld moeten hebben?!!!
Hij antwoordde daarop, dat die richtlijnen “nóg” niet klaar waren. Tevens voegde hij eraan toe, dat wanneer mijn schadevergoedingseis eenmaal bij hen binnen zou zijn, wordt ie opgestuurd naar de dader zijn plaatsvervanger, in mijn geval naar broeder van Dam. Hij zou dan weer binnen 6 weken daarop moeten reageren. Van Dam kan dan volgens het C.C. lid ook nog eens enkele malen 6 weken uitstel vragen voor zijn reactie.
Dit is zeer unfair play! Géén inzage geven van die richtlijnen, maar wél die richtlijnen hanteren bij de toekenning van de schadevergoeding. Mijn advocaat is althans tegen mij zeer verontwaardigd over deze (hun) gang van zaken.
Ondertussen zit ik zonder enig aanbod van een, door van Dam betaalde, verwerkingstherapie en kan ik door die 2,5 jarige spanning van deze hele rot geschiedenis mijn werk niet meer uitvoeren. Ik functioneer als mediator nu niet zolang ik achter deze zwartste bladzijdes van mijn leven geen punt kan zetten. Ik voel het leven langzaam mij verlaten door de spanning en al dat onrecht. Kortom, de C.C. laten ons ouder en ouder worden, in een zenuwgestel slopende sfeer van onzekerheid en angst voor met name hun, nog door mij te verwachten, oneerlijkheden na de aanvankelijk absolute ontkenning van broeder van Dam van hetgeen ik met zijn broeder Gabriël had meegemaakt. Want ik ben deze 2,5 jaar 25 (!!!) jaar ouder geworden, volgens mijn goede vrienden, die mijn verhaal daarachter niet weten. Bij mijn overlijden (en ieder ander slachtoffer) hoeven zij nog maar 50% uit te betalen van het bedrag waar ik c.q. wij recht op zou(den) heb(ben).
Dat speelt zich allemaal af, zonder hun gewetens blikken of blozen, onder het kruis van Jezus. Gedirigeerd door Rome? Wat zou de ware Jezus hiervan vinden?
Hoe kunnen we, na zulke ervaringen, ons nog thuis voelen bij deze kerk van Gods liefde? Dat is blijkbaar voor hén geen enkel probleem.
Het is omdat ik niet geheel met mijn vertrouwde religie en kerk wil breken, waarom ik nog steeds niet ben ingegaan op het nog immer geldende nationale mediapodium welk mij is aangeboden. Hoelang ik dit zo nog volhoud is onzeker.
W. D.
Mars tegen de vrijlating Michelle Martin
Mars tegen de vrijlating/marche contre la libération de Michelle Martin
Nu zondag 19 augustus 2012 neemt onze groep “Mensenrechten in de Kerk” deel aan de Mars tegen de vrijlating van Michelle Martin.
Wie met ons mee wil opstappen: afspraak om 13.45 u. voor de ingang van het Noordstation, voor het beeld met de 2 wielen.
Dimanche, le 19 août 2012, le Groupe des Droits de l’Homme dans l’Eglise, participera à la Marche Blanche à Bruxelles contre la libération de Michelle Martin.
Rendez-vous à 13 h 45 devant l’entrée de la Gard du Nord, devant la statue avec 2 roues.
Vous pouvez nous reconnaître à la pamflette de notre groupe.
San Deurinck, overleden vorig jaar maakte voor de werkgroep een spandoek met volgende tekst:
“Werkgroep Mensenrechten in de Kerk
20 jaar strijd
Ook al zijn uw zonden rood van het bloed, ze zullen blank worden als sneeuw.
Maar alleen nadat gij alles hebt bekend en bereid zijt om genezing en vergiffenis te ontvangen.”
Ons standpunt: pleidooi dat geen gunstmaatregelen (zoals vervroegde vrijlating) kunnen voor kindermisbruikers.
De kerk is zeer snel in het helpen van daders… maar laat jarenlang de slachtoffers van die daders in de kou staan.
Namens de stuurgroep mensenrechten in de kerk
Linda Opdebeeck, Gert Verstraete, Marc Dewit, Norbert Bethune en Rik Devillé
San Deurinck
Geloof en Licht
De vroegere bisschop van Brugge, Roger Vangheluwe, is opnieuw beschuldigd van seksueel kindermisbruik. Een man die nu 30 jaar is, zegt dat hij als tiener jarenlang is misbruikt door Vangheluwe. Dat zou zijn gebeurd in het Vlaamse dorp Loker, bij de grens met Frankrijk.
De man heeft een klacht ingediend bij de rechtbank in Brussel. Dat melden Vlaamse media.
Ontslag
Vangheluwe nam in april 2010 ontslag als bisschop, nadat hij had toegegeven dat hij een neefje seksueel had misbruikt. Later bekende hij ook het misbruik van een tweede neefje. In een interview sprak Vangheluwe vorig jaar vergoelijkend over zijn gedrag.
Voor deze twee zaken kon hij niet worden vervolgd omdat ze zijn verjaard. Maar volgens de Vlaamse omroep VRT kan Vangheluwe wel worden vervolgd als er nieuwe klachten komen die nog niet zijn verjaard.