Eed voor ongeloofwaardigheid

Iedere informatie die belangrijke medewerkers en geestelijken binnen de RK kerk ter ore komen, zullen zij intern moeten “verwerken” volgens de afgelegde eed (http://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=1708) ten aanzien van de Heilige stoel. Hiertegen te verstoten betekend de verwijdering uit het RK ambt.

Deze eed heeft stellig ook de heer J. Bakker, als Chef-econoom van de bischoppen-conferentie en Rechter aan de Kerkelijke Rechtbank, afgelegd. Alles wat hij zegt of doet is eveneens aan deze eed gebonden en/of ondergeschikt.
Tweeledig denken is hem per pauselijk decreet verboden. Voor hem geld het tevens, de wet van God boven de wereldlijke wetten te stellen. 
Zo heeft hij immers onder anderen onder ede verklaard te geloven aan de herrijzenis van Jezus en de onbevlekte ontvangenis van Maria.
Gezien de intelligentie die bij iemand met een hogere beroepsopleiding verondersteld mag worden, is dit een onder ede verklaard onding.
Zijn benoeming tot ridder in de orde van Oranje-Nassau bevestigd daarenboven de enge verbinding tussen Kerk en Koninkrijk (overigens heb ik nergens de reden voor deze benoeming kunnen ontdekken).
Ik heb het al vaker gezegd: “Hoe kun je iemand geloven, die niet aan zichzelf mag geloven?”. 

Deze eed werd in opvolging van het “ultramontanisme” en de daaruit voortvloeiende “Antimordernisteneed” ( van 1910 tot 1967 geldig, zie  http://nl.wikipedia.org/wiki/Antimodernisteneed en die zich uitdrukkelijk tegen iedere uitbreiding van democratie en rechten van de mens richtte) in 1987 door de paus vervangen. 

De recentelijke orthodoxe keerwending in de RK kerk, afgekondigd door de Nederlandse Wim Kardinaal Eyk, mag tevens als terugkeer naar het “Ultramontanisme” gezien worden?

Voor de meesten onder ons betekend dit, dat de tijden en gebeurtenissen in Bleyerheide (of beter gezegd in alle kloosters, internaten, parochies en bisdommen) onder deze wet (Antimordernisteneed) te zien zijn. 
Iets wat tot nog toe met betrekking tot de misbruiksmisdaden van de RK kerk welwijselijk buiten beschouwing gebleven is  (het zou immers een verdere reden ter opheffing van verjaring kunnen zijn). 

Om het iets meer populair uit te drukken; het zou hetzelfde zijn, wanneer men zou beweren dat zonder de heer Ray Kroc (oprichter van de Fast-Food keten Mc Donald’s) de hele wereld zou verhongeren!

Vanuit hun RKK standpunt gezien, zijn jullie, wij met z’n allen, de ongelovige ketters, die op politiek verantwoorde wijze “monddood” gemaakt dienen te worden.
Dit zijn de feiten, die in consequentie niet vergeten of overzien mogen worden bij alle gedachten en handelingen. 

De einige lotgenoten-organisatie die, bewust of onbewust, zich door de katholieke kerk tot nog toe niet heeft laten corrumperen, is en blijft hopelijk MCU. 
KLOKK maakt immers, evenwel bewust  of onbewust, al lang deel uit van het ongeliefde, maar noodzakelijke verdedigings-arsenaal van de RKK.

Kan er sprake zijn van werkelijke scheiding van kerk en staat in Nederland? Van democratie in de goede betekenis van dit woord?

We zullen het zien, 
Jo 102

St. Anna stierf een natuurlijke dood

Bij het katholieke meisjesinternaat St. Anna in het Limburgse dorpje Heel was in de jaren ’50 van de vorige eeuw geen sprake van een sterftepiek.

Nee, maar waar wel sprake van was is dat de kinderen ondervoed waren, slechte, verkeerde medicijnen kregen, onder een straf bewind leefden en liefdeloos werden verzorgd.
U wilt natuurlijk bewijzen:
Een brief rondgestuurd door secretariaat St Anna:

SECRETARIAAT HEEL. Op donderdag 27 augustus heeft U een artikel in de krant kunnen lezen over ongewenst seksuele problematiek en misbruikt binnen st anna binnen een van de groepenleider/ster in St. Anna. In dit artikel worden ook de maatregelen genoemd die St. Anna heeft getroffen om herhaling te voorkomen.

Als je wilt dat zich zaken niet herhalen dan geef je toe dat er misbruik plaatsvond. Openheid in zaken? Nee, slechts maatregelen ter voorkoming, heel verstandig.

(mail aan MCU) Op de radio hoorde ik over de meisjes van St Anna waarvan er velen on korte tijd stierven. Er werd daar letterlijk gezegd:

Van mistanden was er geen sprake: Wel was het zo dat de meer gezonde meisjes hard moesten werken. Als ze dat niet deden
moesten ze in het cachot of ze werden vastgebonden op het span of zo. Dat woord ben ik vergeten. Hoe durven ze dat geen
mistanden te noemen.
Ik heb zelf als negenjarige drie dagen opgesloten gezeten in een werkhok in de kelder met de deur op slot en zonder licht, eten en drinken.
Dat was in het weekend. Ze waren me vergeten. Toen ze me eruit haalden was ik duizelig. Omdat ik niet snel genoeg de keldertrap
opliep kreeg ik een klap tegen mijn hoofd en viel tegen keihard tegen de stenen keldermuur. Vanaf die dag heb ik vrijwel nooit zonder
hoofdpijn rondgelopen.  Ook werd ik wel vastgebonden op het spiraal van mijn bed en moest ik zo de hele nacht slapen.
Dat kwam allemaal bij mij boven. Ik heb nooit als slachtoffer geleefd. Doe het nu ook niet. Maar de fysieke en mentale pijn is mij soms
teveel en de vraag is of ik hiermee oud wil worden. Je bent dat immers niet verplicht! Het enige dat mij weerhoudt is dat het een egoistische
daad is naar mijn vrienden toe.

Dit soort statistische onderzoeken als vanouds niet het totaal aan misstanden en welk medicijngebruik er voorhanden en voorgeschreven werd, en door wie (vaak ondeskundig personeel). Barbituraten zoals Luminal waren in alle internaten te verkrijgen. Kinderen werden verdoofd en seksueel misbruikt. Wij worden met de dag kwader hoe lamlendig en slaafs de media deze berichten op hun zenders knallen zonder met een eigen reportage, inside story’s te komen. Het kleppert en roept iedereen maar na om de waan van de dag te volgen, doch St Anna stierf zelf ook geen natuurlijke dood (dwz geboortedag onbekend, net zoals haar sterfdag) , en kreeg een dochter Maria die op 12 jarige leeftijd werd uitgehuwelijkt aan st Joseph. Joepie!

Mea Culpa’s schadeloosSTELLING

Mea Culpa heeft vanaf het begin 2010 mensen opgeroepen niet mee te werken aan het Deetman onderzoek. Vele mensen hebben ons toen geschreven dat ze achter ons stonden. Ook heeft de helft van al die meningen toch besloten mee te werken aan cie Deetman. Ondergetekende is een van hen die zijn verhaal niet naar Deetman heeft gestuurd (wel ruim een jaar aan tafel heeft gezeten bij Deetman voor andere slachtoffers RKK geweld / misbruik) en ondergetekende heeft geen compensatie aangevraagd. En ik sta hierin niet alleen (dit is dan ook een vervolg artikel op gisteren; Jo 102). Om hoeveel mensen gaat het hier?
Naar ons weten gaat het om duizenden mensen die geen gebruik maken van welke procedure dan ook.
Toch is in Amerika nu een groep die opkomt voor deze groep mensen om alsnog hun verhaal cq eisen neer te leggen. Dit zou heel legitiem zijn wanneer dit door de politiek zou worden opgepakt. De PVV hoeft maar heel simpel de motie Arib te steunen en er is een meerderheid voor parlementair onderzoek. De PVV hoeft zich niet te laten bashen door de Animal cops de nek om te draaien of opeens het boerka verbod niet meer wordt gesteund. Blijkbaar zijn politieke partijen niet meer gehouden aan voorgenoemde afspraken dus waarom zou de PVV nu niet de motie Arib alsnog steunen (waartoe zij neigde op moment dat wij in de kamer bij plenair debat aanwezig waren). Ik zat er met Willem Bosch en wij zagen hoe de PVV op het laatste moment haar steun introk. Er werd toen heel wat gechargeerd richting elkaar (Toorenburg contra Arib in een speciale vrouwen pikorde), met beide ogen gericht op electorale posities en om moreel overeind te blijven.
Nu dan, ik heb al wat kamerleden benadert, en beweging is er, PVV steun alsnog de motie Arib, het ligt er maar wat de verpieteren, en wilt u een zuiver geweten voor al die stemmen die nog niet gehoord zijn?
Lees hieronder een vertaald stuk van Rebecah Commane
door Rebekah CommaneMaandag de 30 april 2012 18:15OVERLEVENDEN van institutionele misbruik pleiten voor de heropening van de beroepsprocedures Raad van Bestuur en voor meer transparantie op de plannen voor een € 110 miljoen trustfonds. Het Recht van Plaats / Second Chance Groep is van mening dat veel mensen niet bereid waren naar voren te komen bij het bestuur en schadeloosstelling te vragen, terwijl het open was, maar ze kunnen nu willen doen. In haar onlangs gepubliceerde jaarverslag van de groep ook wel de regering op om plannen voor de trust fund met 18 religieuze congregaties bijgedragen te publiceren. Recht op Plaats / Second Chance Outreach coördinator voor HSE West, Val Groarke, zei dat de groep zich zorgen maakt dat de overheid hun voor de voeten loopt bij het bedenken van criteria voor de ontvangers van het fonds.
Hij drong er bij de regering aan het fonds aan te vullen op jaarbasis om overlevenden die nog niet naar voren komen, om toegang te krijgen.“I believe that there are a lot of people out there who didn’t get the redress,” Mr. Groarke told the Limerick Post.”Ik geloof dat er veel mensen zijn die niet schadeloos gesteld zijn,” Mr Groarke vertelde dit de Limerick Post.
“Omdat de overheid de zaak had gesloten, we stellen voor om het opnieuw te openen en laat het openstaan ​​voor een paar jaar.
“Net omdat sommigen van ons klaar waren, maar dat betekent niet dat iedereen klaar was”.
Hij zei dat sommige overlevenden van de institutionele misbruik in Limerick hebben ontvangen vergoeding van het Verhaal van Commissarissen, voerde hij de schade blijft resoneren aan.
De heer Groarke is ook wel voorstander voor de kinderen van de overlevenden om het Trust Fund te openen, uit te leggen dat wat er met overlevenden ook gevolgen voor de kwaliteit van leven van hun families heeft gehad.
De Galway / Limerick en het westen van kantoren van de steungroep zijn 693 keer benaderd door klanten vanaf maart 2011 tot en met februari 2012, en in een vijfde van deze incidenten werden demarches met de afhankelijk van een overlevende.
Money doesn’t give you back what you lost, like an education,” Mr. Groarke continued.
“A huge amount of our people have not worked for most of their lives and a lot would have got ‘low class’ jobs.
“Geld geef je niet terug wat je verloren hebt, zoals een opleiding,” Mr Groarke continueert:
“Een groot aantal van onze mensen hebben niet gewerkt voor het grootste deel van hun leven en veel ‘lage klasse’ banen zouden hebben gekregen.

Normale mensen

Laten we eerlijk zijn; de kerken hebben zich in hun lange geschiedenis tot op heden
aan de machthebbers opgedrongen in de rol van een zeer discrete maatschappelijke “reinigings-machine” van religieuze inslag. In ruil daarvoor genoten ze grote macht en vrijheden. Bij hun “uitspattingen” werd en wordt (nog) steeds welwillend of noodgedwongen weggekeken.
De hedendaagse onmacht van politici in omgang met kerkelijke misdaden doet vaker denken aan Goethe’s “Zauberlehrling”, die uitriep: “ Die Geister die ich rief, werde ich nun nicht mehr los!”

Bert heeft een goed punt gezet: “canonieke class-action”!
Een analyse van de actuele commissie-praktijken (o. a. Lindenbergh, meldpuntrkk), laat de slotsom toe, dat we het met een geconcerteerde verdedigingslinie  van de RKK (zogenaamde “class-action” maar dan in omgekeerde richting en werkwijze) te doen hebben.
De RK kerk, als aangeklaagde partij, legt van te voren in een soort van standaard-verdedigingsprocedure de gewenste aanpak vast. Klachten van slachtoffers van kerkelijk misbruik worden alleen en uitsluitend overeenkomstig de vastgelegde collectieve regels behandelt.
Een soort van kerkelijke compensatie-CAO waar iedere “aanvrager” aan gemeten en gewogen wordt.
Door het voorbehoudloos inbrengen van een klacht bevestigt het slachtoffer z’n instemming met deze procedure. Het slachtoffer levert alle gewenste informaties en werk, de RK kerk als beklaagde partij toont zich afsluitend welwillend of legt haar vetorecht in.

Ik heb er al vaak genoeg over geschreven; een van de vele onverdraagzame gevolgen van deze collectieve verdedigingstactiek /-systeem is, dat de daders en de daderorganisaties in de achtergrond verdwijnen en omgekeerd het slachtoffer zich plotsklaps zelf op de “beklaagdenbank” terug vindt.
En in deze positie wordt hij/zij in de hoek gedreven met onder andere de informaties uit de zogenaamde “fijne vertrouwelijke gesprekken” die de kerkelijke leiders met uitgezochte groepjes van slachtoffers gewonnen hebben. Dat is hun goed recht. Ook de klachten en gegevens van andere lotgenoten worden, voor zover bekend, hiertoe samengetrokken. Omgekeerd ervaren wij niets, helemaal niets, wat daders tegenover de kerk ten goede geven.

Zolang zich ieder slachtoffer individueel tegenover een panel van door de kerk uitgezochte academici moet “verantwoorden voor z’n aanklacht”, zal de daadwerkelijk omvang van kerkelijke misdaden aan kinderen moeilijk te achterhalen zijn.

Het mag toch ook niemand ontgaan zijn, dat Zijne eminentie kardinaal Simonis, bewust en tegen beter weten in, de onwaarheid gezegd heeft. Anders als bij “normale” mensen (zie bijv. actueel het Rupert Murdoch proces), bleef dit echter voor de kardinaal zonder enige rechtelijke consequentie! Mag je dan nog verwachten, dat een priester, pater, broeder of non zich aan de waarheid verplicht voelt?!

Wel nu, er moet omgekeerd evenredig ook voor de slachtoffers voor kerkelijk kindermisbruik een adequaat instrument komen; nl. een soort van collectieve aanklacht tegen de RK kerk!
En al was het maar om het evenwicht weer terug te vinden.
Het meldpuntmisbruikRKK is een kerkelijk privé-initiatief met officieus karakter. Het moet daarom ook toelaatbaar zijn binnen dit systeem met een collectieve klacht te antwoorden?!
Alleen dan zullen meer slachtoffers zich melden, omdat ze in eerste instantie niet hun complete levensverhaal moeten openbaren, dat dan ergens in de kerkelijke archieven verdwijnt.

Anders blijft alles als vanouds, zoals het 261 reeds zo treffend noemde.

Hartelijk gegroet,

Jo 102