De procedure meldpunt is een afgeslankte strafzaak waar de krenten uit de pap, met kuise zegeningen, zijn verwijderd; de OvJ functie, het OM gedeelte is er bewust tussen uit gehaald waardoor onderzoek niet wenselijk noch nodig is, immers Deetman heeft een onderzoek gepresenteerd en zelfs een 2.0 special voor de vrouwen geconstrueerd. We waren er blij mee maar waar we niet blij mee zijn is de magische truc in de procedure waardoor JA’s je slechts van adviezen kunnen voorzien wanneer ze de regels volgen. De regels opgesteld door diegenen die hun betalen, op de pay-roll staan van de KNR, bisdommen; de JA’s hebben een dubbele functie en hoeven zich ook niet in te spannen voor onderzoek. Geen enkel onderdeel Meldpunt doet aan onderzoek wanneer het daders betreft, ze hoeven niet, ze willen niet en ze kunnen niet. Zeker niet wanneer nonnetje-broedertje of ander geestelijk nalatenschap niet meer bestaat.
Dan de levende daders, die mogen zich verdedigen, de manier waarop dit gebeurt is even doorzichtig: ze kunnen van alles beweren (dat doen de klagers immers ook) en niemand die het kan en zal checken. Stel: ik zeg dat niet ik maar een ander misschien wel de dader is. Dat er sprake is van persoonsverwisseling, wat dan? Kunnen de Schepen, Stevensen, Sandersen er iets aan doen? Hebben ze er tijd voor? Worden ze extra ervoor betaald? Het antwoorden luid ‘NEE‘.
Ze hebben niets gezien, gehoord en Pauw en Witteman heeft zich laten misbruiken door die explosieve uitspraak van Simonis ‘wir haben es nicht gewusst‘ een duidelijk geregisseerd signaal van de kerk aan iedereen, ‘hou je kop, ik neem nu alle shit op me maar we komen hier alleen op deze manier uit’. De slachtoffers krijgen geld, zeuren door over het geweld en rare bewegingen als slotacties maar zonder deze almachtige procedure kregen ze zero, zilch, zip, nada, nothing.