UITZICHT

“Unieke uitspraak”.

De voorzieningenrechter heeft op verzoek van het VPKK verlengde openstelling van het Meldpunt gelast. Tot 1 mei 2015.

De voorzieningenrechter heeft geen uitspraak gedaan over de problemen die vrouwen -meer dan mannen- zouden hebben bij het doen van een melding. Dat zou ook erg glad ijs zijn geweest om zich op te begeven, want de feiten tonen dit niet aan. De rechter heeft zich ook niet gebogen over de vraag of slachtoffers na 1 juli mochten rekenen op “erkenning, genoegdoening en compensatie”. Had hij dit wel gedaan, dan had hij kunnen vaststellen dat de praktijk na 1 juli 2014 genuanceerder is dan in de rechtszaal voorgesteld.

Na 1 juli heeft KLOKK bekend gemaakt dat iedereen zich bij KLOKK kon blijven melden om zijn/haar melding in overleg met congregaties en bisdommen tot een goed einde te brengen.

De motie van der Steur van die dag, gesteund door de meeste partijen die actief zijn betrokken bij het misbruikdossier, was daarbij een steun in de rug, want veel congregaties en bisdommen begrepen heel goed dat er een morele verantwoordelijkheid ligt die geen houdbaarheidsdatum kent, maar in essentie principieel is.

Al een jaar wordt ernaar gestreefd de klachtenprocedure te dejuridiseren.

In de uitvoering van het misbruikdossier is duidelijk geworden welke aangeklaagde partijen werk maken van hun verantwoordelijkheid om bij te dragen aan herstel, en welke niet.

Naar de rechter gaan draagt niet bij aan het proces van dejuridisering. Het draagt ook niet bij aan de verandering in houding van aangeklaagden in de procedure. De klachtenprocedure is niet het hoogste doel, want door het sluiten van deze mogelijkheid, gecombineerd met de wens om te voldoen aan de morele verplichting om tot herstel te komen via erkenning, genoegdoening en compensatie, kan juist de weg worden geopend naar andere vormen van “komen tot erkenning”.

Denkbaar is, dat die andere vormen minder belastend zijn voor slachtoffers. Winst dus voor allen.

In dit dossier blijft het van belang om met elkaar in gesprek te blijven en oplossingen te zoeken en te vinden. Door te overleggen hadden we een “slotactie” dit najaar kunnen laten starten.

Daarmee zouden effectief 160 tot 250 mensen die eerder de uitspraak “ongegrond” te horen kregen wellicht erkenning tegemoet hebben kunnen zien.

KLOKK heeft met succes gepleit voor het naar voren halen van deze “slotactie” en niet te wachten tot alle zaken zouden zijn afgerond. Door het Kort Geding heeft dit traject stilgelegen.

Naar wij hopen tijdelijk……

KLOKK wil na de uitspraak van de rechter graag voorkomen dat deze grote groep mensen nu weer langer moet wachten.

De verlenging van de openstelling is een korte termijn oplossing op formele gronden.

KLOKK blijft pleiten voor een duurzame oplossing gebaseerd op het praktiseren van de morele verantwoordelijkheid naar de slachtoffers van misbruik, de erfenis van een periode, waarin de macht van kerkelijk personeel werd misbruikt ten koste van kinderen en kwetsbare jongvolwassenen.

Een erfenis die in sommige gevallen bestaat uit incidenten, maar in een groot aantal gevallen ook uit een verdorven cultuur waarin grootschalig fysiek, psychisch en seksueel misbruik jarenlang kon doorgaan. Dat dit misbruik in sommige instellingen systematisch was en de aard van de handelingen in een groot aantal gevallen als sadistisch is te kenmerken is beschamend en vraagt om inspanningen tot herstel.

Het misbruik rekenen we de “erven” niet persoonlijk aan. Wel rekenen we het ze wel aan, als ze deze zwarte bladzijde uit hun geschiedenis blijven negeren en deze niet oplossen met de slachtoffers en niet bijdragen aan het herstel van wat destijds kapot gemaakt is bij deze kinderen.

Guido Klabbers, 14-10-2014

Voorzitter Stichting KLOKK.