400 overleden weeskinderen zouden in een anoniem massagraf liggen in Schotland. Ze woonden allemaal in hetzelfde weeshuis dat door katholieke nonnen werd geleid, schrijft The Guardian.
Het gaat om Smyllum Park in Lanark. The Daughters of Charity of Saint Vincent de Paul zwaaiden er meer dan een eeuw de scepter. De instelling sloot in 1981 haar deuren. Er woonden in totaal meer dan 11.000 kinderen.
Twee mensen die als kind in Smyllum Park woonden vertelden eerder dat veel kinderen er werden mishandeld en vernederd. De nonnen ontkennen dit, maar het is wel opvallend dat het sterftecijfer er drie maal hoger was dan gemiddeld.
BBC Scotland en de krant Sunday Post besloten daarom de overlijdensakten van weeshuisbewoners te onderzoeken. Ze vonden er 402. Slechts twee zijn officieel begraven. De rest van de kinderen ligt vermoedelijk ergens in een anoniem massagraf. Onlangs werden ook al in het West-Ierse Tuam de stoffelijke resten gevonden van 800 baby’s en kinderen die destijds in een weeshuis woonden.
‘Maggies’ heten ze, de jonge Ierse vrouwen die opgeborgen werden in ’Magdalene’ kloosters. Omdat ze ongewenst zwanger waren, opstandig of gewoon mooi. Hun kinderen werden afgenomen of gebruikt bij experimenten. ’Je heet nu Philomena, zeiden ze tegen me.’
Wat gebeurt er met iemand als hij / zij erachter komt dat diegenen die hij / zij als vader en moeder beschouwt niet zijn biologische ouders zijn? Wat voelt een dochter als ze te weten komt dat ze als kind gestolen is van haar echte moeder?
Vragen die zich aan mij opdringen als ik rond middernacht al zappend beland bij het Spaanse televisieprogramma ‘se enciende la noche’. Het gaat over ‘los bebes robados’, gestolen baby’s.
De uitzending gaat over de jeugdige slachtoffers van dictator Franco, die tot aan zijn dood in 1975 aan de macht was in Spanje. Zeer jonge kinderen van republikeinen werden weggehaald bij hun familie. Hun ouders waren vermoord tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936 – 1939) of zaten in de gevangenis.
DE AFSTANDS BABY’S
Tussen 1925 en 1986 kwamen zwangere Ierse meisjes in het opvanghuis van de katholieke nonnen van Bon Secours hun onwettige baby’s baren, om de kinderen er dan veilig te laten opgroeien. Ongehuwd zwanger raken was in het streng katholieke land immers een grote schande, aldus de Standaard.
Het was de bedoeling dat de meisjes na de bevalling elders in Ierland hun heil zochten. Uit geschiedkundige documenten blijkt dat hun kinderen na hun vertrek echter zwaar verwaarloosd werden. Enkel de kinderen die gezond bleven hadden het geluk dat ze ter adoptie werden aangeboden, of verkocht werden aan rijke, kinderloze echtparen.
Vrouwen die ooit bevielen in wat ‘The Home’ werd genoemd, zijn van plan om hun kind als vermist op te geven om verder onderzoek mogelijk te maken, meldt de Britse krant The Daily Mail. Het massagraf wordt binnenkort volledig opengelegd. Vermoedelijk gaat het om meer dan 800 skeletten.
Mea Culpa United heeft vanaf 2010 de afstandbaby’s benoemd en naar voren gebracht in de Tweede kamer waar niemand van de politieke partijen reageerde?? CDA keek een beetje raar of er al niet genoeg ellende uit de katholieke beerput naar boven was gelepeld, en de andere partijen wilden graag bewijzen.
‘Met zwijgen kruist men de duivel’ zullen ze gedacht hebben, en bij alle andere niet christelijke fracties, want deze immense doofpot geldt ook voor Nederland, Europa. Van heinde en verre kwamen vrouwen (tienermeisjes) naar de vroedvrouwenschool in Heerlen, daar bestond een gesloten afdeling Hooghees waar Irene van Wesel het volgende over schreef:
De oude Vroedvrouwenschool is een plek van leven en van dood: nieuw leven en ouderdom, van sterfte en herstel. Tegenstellingen die voelbaar zijn in de omgeving. Niet alleen nu, maar ook in het verleden. Honderden kinderen stierven hier voor, tijdens of na de geboorte. Iets dat vroeger werd weggemoffeld, waar een moeder geen verdriet om mocht hebben. Vaak kreeg zij haar kind niet eens te zien. De Vroedvrouwenschool was daardoor ook in haar eigen tijdperk niet alleen een oord van vreugde, maar ook van diep verdriet. Kinderen werden begraven op het kerkhof te Heerlerbaan, zonder naam en zonder steen. Een praktijk waar men achteraf bezien spijt van heeft. In 2005 werd ter nagedachtenis aan deze kinderen het ‘Vlinderhuisje’ geplaatst. Een 
bronzen kistje met talloze vlindertjes dat het kerkhof siert, direct naast zijn ingang. De vele bloemen en knuffels rond het kunstwerk laten zien dat zelfs na al die jaren, deze kinderen allerminst vergeten zijn.
MCU vind dat men verder moet gaan dan knuffels en bloemen, en een zeer onnozel ‘spijt’. MCU heeft statistieken over deze afstandbaby’s, ter nagedachtenis aan verboden verlangens, de tijd dat de duivel zijn kruis ………
zie: Gevallen meisjes
Nieuws over de afstandsbaby’s…150.000 vrouwen stonden hun baby af
Een uittrekbaar condoom voor al uw katholieke obsessies