Het Vaticaan heeft gebrek aan middelen (geld en personeel) om er werk van te maken het seksueel misbruik van religieuzen te onderzoeken of te erkennen.
Het al te rijke Vaticaan dat ineens geen middelen meer heeft als het gaat om slachtoffers (die haar bedienaren zelf maken) bij te staan…
Is er nog een meer lachwekkende en lakse verklaring mogelijk?
Rik Devillé, MRK België, Bert Smeets, Mea culpa Nederland
Het Vaticaan ontbreekt het naar eigen zeggen aan de middelen en het personeel om het misbruik probleem ernstig te bestrijden. De arme kerk, de arme broeders Franciscus gevlucht voor de fiscus, malversaties, de verkoop van gebouwen via een stichting, de vlucht naar Ohio, USA zijn weer terug bij af…en kan kindje Jezus in een strooien bedje binnenkort de PR weer wat opkrikken. Zijn er misschien nog slachtoffers die als vrijwilliger willen werken om het personeels tekort (geestelijk) te compenseren?
Constance Vilanova, journaliste van de Franse krant La Croix heeft een boek gepubliceerd over het spirituele en seksuele misbruik van vrouwelijke religieuzen in de kerk onder de veelzeggende titel: Religieuses abusées – Le Grand silence. Aan de publicatie ging twee jaar onderzoek vooraf. Ze contacteerde onder meer ook de Congregatie voor de Instituten van het Godgewijde Leven, die belast is met het toezicht op de kloostergemeenschappen wereldwijd. Daar kreeg zij van verantwoordelijken te horen dat er geen probleem is.
Religieus misbruik
Constance Vilanova: Mijn boek is geen aanval op het instituut van de katholieke Kerk. Soms hebben slachtoffers wel degelijk begeleiding gekregen. Maar desalniettemin zijn er verschillende schandalen van godgewijde vrouwen die seksueel en spiritueel worden misbruikt. Ik omschrijf ze allebei met de term ‘religieus misbruik’. In mijn boek heb ik getracht om de slachtoffers te beluisteren. Ik trok ook een maand naar Rome. Gewoonlijk kent de zuster haar misbruiker, maar is ze geconditioneerd om niets te zeggen en niet te begrijpen dat er iets mis is (bovendien gelofte van trouw afgelegd buiten staat en haar wetten).
Vilanova erkent dat de kwestie gecompliceerder is dan kindermisbruik, omdat daar van instemming geen sprake kan zijn. Vaak bevorderen asymmetrische relaties misbruik. Die vinden vaak plaats tijdens spirituele begeleiding en meestal met een priester die erg charismatisch is. Daarnaast zijn er nog factoren die het slachtoffer extra kwetsbaar maken, zoals de jonge leeftijd. Thomas Doyle sprak over geestelijke schade in pastoraal verband) waar de hier boven genoemde spirituele begeleiding in het geding komt en nooit onderwerp van de discussie is.
Geen prioriteit
De Franse journaliste trok ook naar de Congregatie voor de Geloofsleer in Rome, maar kreeg daar te horen dat die in tegenstelling tot gevallen van kindermisbruik en het uit het ambt zetten van priesters, hiervoor niet bevoegd is. Het starten van een onderzoek valt dit keer onder het gezag van de Congregatie voor de Instituten voor het Godgewijde Leven. Maar daar stelde Constance Vilanova dat de congregatie niet over de middelen noch over het personeel beschikt om deze kwestie ernstig aan te pakken. Slechts twee mensen zijn hiermee belast, terwijl dit een probleem is van de hele wereldkerk. Zo is het quasi onmogelijk om een follow-up te verzekeren en toezicht te houden op gemeenschappen die problematisch zijn. Ik kan mij ook niet van de indruk ontdoen dat degenen die verantwoordelijk zijn voor de Congregatie voor de Instituten van Godgewijde Leven zich verschuilen achter hun gebrek aan middelen.
Bron: Kipa-Apic