Een Belgische rechtbank heeft gesproken: De rechtbank oordeelt hier dat het pauselijk beleid van geheimhouding en stilzwijgen (zie de kerkelijke instructies o.a. in verband met geheimhouding over pedofilie) per hypothese een “beleidsfout” is waartegen de H. Stoel immuniteit geniet als vreemde mogendheid.
De term ‘per hypothese’ is een interessante. Volgens de meest gangbare uitleg kunnen wij stellen dat:
Hypothese
Veronderstelling. In de wetenschappelijke methode vorm je een idee doordat je bepaalde waarnemingen doet. Feitelijk bestaat het uit een grote dosis fantasie, op basis van (soms) eerdere waarnemingen. Het is dan zaak proefopstellingen of experimenten te ontwerpen, zodat je deze hypothese kunt toetsen.
De rechtbank gaat ervan uit dat per hypothese, het feit dat het mogelijkerwijs gebeurd is doordat je bepaalde waarnemingen doet, want de fantasie blijkt groot op basis van (soms) eerdere waarnemingen, zegt zoveel als: alles wat de heilige stoel niet ziet, bestaat doodeenvoudig niet. Bovendien zij zijn een vreemde, zeer vreemde mogendheid. Nemen wij nu het koorts opnemen van broeder Franciscaan Bulletje. 
Bulletje zat met zijn vinger in tientallen kontgaatjes. Je merkte dat, je draaide je om, je zag het, en Bulletje duwde je terug ‘anders kon hij er niet goed bij, kon Bull de koorts niet opnemen’. Ik mocht dit herhaalde malen meemaken en per hypothese was dit een uitmuntend voorbeeld voor een wetenschappelijke methode van een broeder die niet bevoegd was het dokters ambt uit te voeren. Hij mocht in mijn kontgaatje op basis van geheimhouding en stilzwijgen. Het gebeurde bij een vreemde mogendheid die zelf muren had laten bouwen om haar kerkelijke instructies uit te voeren. Beleid om mensen aan te stellen die nooit zijn gescreend, noch bevoegd en ook niks betaald kregen. Hun plezier moest Bulletje wel in zijn fantasie bij stellen op dat stinkende kamertje en ziekenzaaltje waar ik een dikke week gelegen heb met 40 graden koorts. Iedere dag kwam de viespeuk per hypothese, in de veronderstelling dat ik maar gauw weer beter zou worden, de koorts opnemen. Alles op basis van waarnemingen op die smalle buis die hij afklopte want het moest af en toe opnieuw…’het was niet goed gebeurt, ik had weer niet stil gelegen’, gromde Bulletje…en ik..ik was doodziek van het internaat. Ik wilde er weg en kon niet weg. Alles per hypothese in mijn fantasie om te vluchten voor meppende en rukkende Franciscanen aan je bed. Geweld hoorde erbij in die tijd en soms, ja heel soms, ik hoorde het andere jongens ook zeggen, werden ze immuun voor het slaan. Wij genoten immuniteit in onze ziel wanneer iemand je kwam ophalen om voor het weekend internaat even de rug toe te keren, zag je sommige broeders hypothetisch in engelen veranderen. Wij genoten met trotse blikken de ‘beleidsfouten’ en sleepten onze koffers langs onze benen naar huis: ‘heb een goed weekend en kom heelhuids terug’ riep broeder Servatius. Met ongebroken jongetjes was het op basis van waarnemingen mogelijk vele fouten te herstellen.
[youtube]Insert video URL or ID herehttp://www.youtube.com/watch?v=pHT2Ig9jdqg[/youtube]