Brief aan mijn moeder

Hallo Mama (gevonden brief aan mijn moeder uit 2002)
Gefeliciteerd met uw verjaardag. Dank voor het geld maar het lijkt me beter dat u geen geld meer stuurt. Morele steun, menselijke aandacht is warmer en ook nog Christelijker. 
Mijn hele leven doe ik al gekke dingen, het zal wel met mijn behoefte naar contact en ‘de waarheid’ te maken hebben. Ook op internaat zal ik wel een vervelend jongetje zijn geweest maar niemand geloofde je wanneer de broeder met zijn hand in je broekje zat. 
‘Niemand, er is niemand”, schreef ik toen ik van internaat kwam. Toen was ik 14  en begon met liedjes schrijven: 
.
‘Answer, no answer it feels just like a game, no one there’s no one’.
.
Nee, niemand gelooft je, de waarheid is voor anderen slechts een onderdanige poging dingen te verdraaien ter meerdere glorie van hunzelf. Zij, de brave katholieken doen het nooit fout, God staat immers aan hun kant. Nu woon ik randje Maastricht (Wyck), ook een stad waar je, als je op jezelf staat, niemand je ziet staan. Ja, mama wat weet je van mij. Je schrijft, ‘je hebt een moeilijk jaar gehad’, echt van mij heb je dat niet vernomen, ik heb je niet gezien het afgelopen jaar, noch gesproken. De werkelijkheid is…no one, there’s no one en ik was slechts 14 toen ik dit liedje met de schone titel ‘Answer Me‘, schreef. Ook dit lied heb ik op mijn nieuwe CD ‘Soul Child’, gezet. Heeft Marie-Therese je niet gezegd: ‘och mama luister toch eens naar Bert zijn liedjes’!
.
Ook nu zullen er weer een aantal liedjes zijn, die pijn doen. Helaas. Er zijn zoveel dingen die mij pijn gedaan hebben. Het ontkennen van mijn gevoelens bij de dood van papa. Er is tot op de dag van vandaag nooit naar gevraagd. Gewoon een simpele vraag: ‘Bert, hoe heb jij je gevoeld? Is dat zo moeilijk? Kinderen hebben blijkbaar geen gevoelens. Vragen stellen is brutaal en ongehoord want je mag niet voelen in katholiek huize S. echter niemand weet van de straf en isolatie op internaten. Vastbinden in een kinderbedje door nonnen in Bunde. Nee, dit soort mensen doet nooit iets fout. Ik heb nog nooit zo’n stelletje sadisten bij elkaar gezien dan in Bunde / Bleijerheide. Heeft de broeder je verteld dat ik bijna zelfmoord had gepleegd? Nee, dat doen katholieken niet, de waarheid dat is iets voor de hemelpoort en daar heb je helemaal geen stem.
 .
Weet iemand van de achtervolgingen op internaat? Van de isolatie, twee weken op gesloten zitten zonder enige vorm van communicatie. Hoe de broeder jongetjes opstookte tegen me. Ik moest me schuilhouden achter de sportvelden, bij de varkens broeder, ja, die hadden we, een echte, heuse, paranoia varkensbroeder, die daar terug getrokken leefde. Overigens was niks fout aan die man!
 .

Het staat allemaal op mijn CD ‘Soul Child’? Maar wie doet zich de moeite om er naar te luisteren. Ik wist het, niemand luistert, niemand hoort je.

 .
Tony C. iemand die ik nooit zal vergeten, een jongetje van elf / twaalf jaar, die voor me opkwam op internaat, heeft zijn vader ingeschakeld en is verhaal komen halen bij broeder Servatius. Jij echter weet van niks. Typisch zoals dat in het zuiden gaat. Zwijgen, bidden en knielen. Ik heb een CD gemaakt naar aanleiding van dingen die mij gebeurt zijn. Wat is de reactie, ‘weg ermee, flauwekul, we willen het niet horen, daag’, toen brak bij mij echt alles. Nu heb ik mij voorgenomen, ik wijk niet meer voor jullie ontkenningen. Nooit meer, mama. Als u blijft ontkennen wat in iemand’s hart omgaat, wil ik geen deel uitmaken van deze familie. 
foto Ramon Smeets

‘Verlies jezelf’, het devies van Heeroom, hij verwoordde het zo typerend in mijn documentaire ‘Mijn God’. Ik weet dat we allemaal onze menselijke beperking moeten erkennen maar slaafsheid aan een geloof en leugens mogen nooit deel uitmaken van ons leven.

Ja, dit is geen fijne brief, ik weet het maar ik zal niet, nooit meer naar je toekomen, tot je de euvele moed heb om te vragen; ‘Bert, wat is er met je aan de hand, wat voel je, wat is er gebeurd. Ik weet het ‘Bertje moet zich leren direct te onderwerpen’, dat stond al in het rapport van Bleijerheide, ondertekend door overste Adelbertus, die later veroordeeld zou worden voor malversaties maar dat wil je allemaal niet weten en nogmaals mama, ik moet me immers leren te onderwerpen, al veertig jaar’! Maar aan wie / wat, waarom? Aan de ontkenningen en de mooi weer show, die dagelijks om ons heen wordt opgevoerd? Bertje moet zich schikken en dat mama doe ik niet, ik wil niet zielloos ten onder gaan. Dat Nooit!
groet
Bert

https://www.youtube.com/watch?v=20YzJ2D_b6s