Ondergetekende wordt genoemd in het verweerschrift van pastoor Schafraad en wordt zodoende partij in een zaak waar hij formeel geen aanklacht heeft ingediend. Nu kan ik mij slechts op dit blog verdedigen of beter mijn menig geven daar de klagers een andere manier hebben gekozen om hun verhaal te doen. Zij zijn daar vrij in, zoals vrijheid een groot goed is in een mensenleven, en ik kies voor mijn vrijheid.

In het LD interview 10 -04 2012 LD1943102516 interview Jan S.met Jan Schafraad en dhr van Oosten rept pastoor Jan Schafraad voor het eerst over ‘seksepietje’. Dit blijkt pater Landric te zijn, in het Deetman rapport bekend als minderbroeder-franciscaan ofm2. Van deze Landric ofm, seksepietje (E.Mains), die in het Deetman rapport genoemd wordt (blz 778 pater ofm2) schrijft Deetman: ‘hij was opvallend aanwezig in Bleijerheide‘. Wij weten van de feestjes, knusse avonden met een goed glas, muziek, gitaar bij de hand en het nodige fysieke contact. Dan wordt door Deetman deze seksepietje ofm2 verwezen naar een ander hoofdstuk blz 690 dat over de minder-broeders Utrecht gaat en daar is ie opeens verdwenen, geen ofm2 te bekennen, pater Landric is ten hemel opgestegen vandaar dat wij hem vandaag nog eens herdenken.

Op blz 698 zet Deetman alle ofm daders nog eens op rijtje. Je gaat vervolgens kijken naar plaats van delict, waar het aantal daders bij staan, lezen we Brummen, Delft, Drachten, Gorinchem, Haarlem!! Heerlen en zo gaat het nog even door met onderaan onbekend / elders 4 maar geen Bleijerheide. Een Deetman raadsel dat de commissie die straks moet oordelen over Landric seksepietje, dat alleen door Deetman zelf kan worden uitgelegd: ‘hoe zit dat nou met die plaatsen van delict’? Wij zullen voor de nodige steun zorgen.

Interessant is wederom de manier waarop met Bleijerheide, jongenspensionaat Maria ter Engelen, wordt omgesprongen, informatie komt mondjesmaat, versnipperd binnen, zowel bij Deetman als bij ons. Nu is duidelijk dat een broer van Seksepietje (pastoor Mains) pastoor was in Kerkrade, hoe de hele club met elkaar is verweven, de mijnen, de parochies, Rolduc, Bleijerheide. Van alle kanten wordt informatie onthouden tot de melding bij politie over vernietigen archieven aan het adres van stichting nalatenschap Bleijerheide, niemand werkt mee, niemand die weet waar de verantwoordelijkheid ligt. Een congregatie die zowel in Brazilië, Noord-Amerika, Duitsland en Nederland opereert, waar de contactgroep olv dhr Bakker onlangs nog zegt mogelijk archieven te hebben gevonden?? Mooi, laat maar zien dan, we zijn genoeg belazerd.

Dan wordt in het Deetman rapport vagelijk verwezen naar de periode dat Seksepietje aalmoezenier was bij de mijnen en ‘wat aanhalig tegen jongens’, maar daar moest niets seksueels achter worden gezocht. Zeker Seksepietje wordt regelmatig genoemd in het ‘Engelen dossier’, naakt uitkleden in de sacristie, en dan de gemoedelijke sfeer op zijn kamer, of daar door de ramen open en zichtbaar naar binnen gekeken kon worden is onduidelijk wel duidelijk is dat Schafraad op 1 april 2009 in een mail aan mij schrijft:

‘Misschien wel aardig te vertellen dat in Bleyerheide in ieder vertrek waar een Broeder met iemand van buiten was een deur moest zitten met een raampje. Dit voorkomt natuurlijk niet alles maar geeft wel aan dat men oog had voor bepaalde zaken’.

‘Voorkomt niet, bepaalde zaken, men had oog’…heel onschuldig geformuleerd maar hier geeft Schafraad toe dat hij, de Broeders wel degelijk op de hoogte waren van misbruik. Ook verwijs ik nogmaals naar mijn documentaire ‘Tussen Kathmandu en Bleijerheide’ waar Schafraad verklaart ‘niets te weten, en de paus naspreekt met afstandelijke excuses.

In het Deetman rapport staat op pagina 777 te lezen: De spreekkamers, de klassen, werkplaatsen en alle vertrekken die toegankelijk zijn voor leerlingen moeten voorzien zijn van deuren met doorzichtige ruiten, zodat buiten te zien is wat binnen gebeurt.

Niet voor niets een opmerkelijke controle, de angst, de aanwezigheid van misbruik spettert ervan af, en dan is er nog het masturbatie gedrag van de jongens. Ook dat wisten de broeders, met name Eymard (Schafraad) die sommige jongens in bescherming nam daar ze straf kregen daar in Onania waar broeder L zichzelf dwangmatig aftrok, 3 x daags. De seksepietjes waren ‘all around’ op Bleijerheide voor en achter de ramen, of zelfs aan je bed. Dat wisten de broeders, allen hadden zij daar weet en kennis van. Er ontstonden allianties, lievelingetjes, er bestond jaloezie onder de broeders en conflicten liepen hoog op zoals bij Eymard die het veld moest ruimen nadat jongens bestraft werden voor het masturberen, en hij het daar niet mee eens was.

Tot slot: ik nodig pastoor Schafraad uit met mij in een openbaar debat te treden. Hij wil zo graag met ons praten, zij de klagers kiezen om moverende reden een andere route, ik ben altijd naar Schafraads pastorie getogen, hij is niet een keer bij mij thuis geweest. Bij deze…u bent van harte uitgenodigd!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

http://www.youtube.com/watch?v=UCSwHYL4rVI

Greens seek law change for Church abuse victims

Updated May 28, 2012 17:05:10

The New South Wales Greens will introduce a private member’s bill that would let victims of sex abuse by Catholic clergy sue the property trust that holds much of the church’s wealth.

The trusts hold billions of dollars worth of the Church’s assets, but in 2007 a court ruled they could not be held financially responsible for the actions of clergy.

Greens MP David Shoebridge says that has allowed the Catholic Church to hide behind a legal technicality, and he wants the law changed.

“In NSW, the Catholic Church does not exist as a separate legal entity,” he said.

“It’s an unincorporated association. The priest who commits the offence is often dead or penniless by the time the case is brought to court.

“What this bill does is it places the property trusts in the position of the Catholic Church as a defendant.

“To date, victims have not had that right to have their damages paid from a defendant with pockets that will be able to satisfy the debt.” (ABC news)

LET’S TALK ABOUT SEX (uit ons archief 2010) Tevens reactie op vorig artikel over egoïsme en oppervlakkigheid

De commissie Deetman moet haar werk herzien of de opdracht, onderzoek naar verhalen over seksueel misbruik in de katholiele kerk, in zijn volledigheid uitvoeren: een ‘sex-crime’ onderzoek waar geen seksuologe in plaats heeft? Is het preutsheid of doelbewuste keuze? Het betreft een zedenzaak, vergrijp in instellingen, internaten en parochies van de katholieke kerk dat over de hele wereld plaatsvond. Toeval? Nee, sex is nooit toeval, het zit in ieder mens, ook als die zich Paus noemt, alleen je vraagt de Paus niet naar zijn hemelse beleving van erotisch getinte gedachten, hoeft ook niet, want dat gaat niemand wat aan. Maar hier, waar kinderen misbruikt, mishandeld en voorwerp van manipulatie zijn in een zwijgcultuur die daarna decennia lang over hun hoofden hing is het zaak om deze priesters die kinderen misbruikten direct te ondervragen naar het seksuele conflict waarmee zij tijdens hun celibatair leven worstelden. Dit onderzoek moet zich dus richten op een grote groep mensen in de kerk; het is wat boud om te beweren iedereen, maar laten we niet discrimineren: iedereen, de bisschoppen, pausen en lieve, hulpvaardige broeders en nonnen. Dit hoort bij een onafhankelijk onderzoek. Door de commissie Deetman aan te stellen heeft de kerk bewust de staat buitenspel gezet.

Hoe zit het met de psychische kant  bij de  geestelijken! Hij / zij die in de imaginaire huid moesten kruipen van iemand die ze moesten naleven voor het geloof: Jan , Piet, Dirk, Cristel of Anna die transformeerden in de heilige Lambertus, Ignatius of Servatius, zuster Benvenuta of zr Cecilia. Gewoon jongens en meisjes uit de polder of het heuvelland die al homoseksuele gevoelens koesterden voordat zij intraden. Zij moesten door deze gedaanteverwisseling hun identiteit opgeven. Waarom? Omdat Jezus dat van hun vroeg om al heel jong hun persoonlijkheid aan te vechten, een raar theaterstukje: ‘volg mij en verloochen uw zelf.’ Een van de mystieke geheimen van de kerk waar het gaat om een volledige afzwering van het ego, het individu kortom. Mooi, maar net als het celibaat is dit niet voor iedereen weggelegd om je persoonlijkheid met een habijt in te wisselen. Met deze priester mensen hadden de slachtoffers te maken.

Iedere wetenschapper heeft hopelijk een visie een doel bij zijn onderzoek (Merkelbach  terug gevonden herinneringen). De poppen bij de Waaijer bolderkar affaire; het wringt tussen theorie en praktijk (Monteiro) maar de voorzitter is trots op zijn topwetenschappers die behept zijn met de merites van hun kennis, logisch maar daarmee wordt de repressieve moraal van de kerk niet blootgelegd, dus daarom…Let’s talk about sex!

Deetman vraagt naar de archieven van de NRC en de Wereldomroep; de NRC vraagt naar de archieven van Mea Culpa (meaCulpa kent ook archieven waarvan de meeste mensen een claim willen indienen), en de kerkarchieven komen later,  ja zeker later! Zij krijgen alle tijd! Voor de waarheidsvinding lijkt deze dossierbelustheid naturel maar geven ze een reden waarom ze de archieven later willen? Nogmaals wij bij meaCulpa hebben ook een archief. Dit is niet te koop, niet inwisselbaar, niet voor wetenschappelijke studie maar om mensen moed te geven dat wij onafhankelijk te werk gaan met een doelstelling die de stichting MCU geformuleerd heeft.

Volgende punt: de verjaring waar Deetman menigmaal aan appelleert bij zijn persconferenties: ‘opletten jongens en meisjes, de meeste zaken zijn verjaard dus weinig strafrechtelijk tegen te doen.’ Deze conclusie is al getrokken en daar passeert Deetman een grens die maar de vraag is of die in Europees verband of rechten van de mens is vol te houden want volgens het hof van Genève verjaard seksueel misbruik en mishandeling niet wanneer het een identificeerbare groep betreft…nou kinderen zijn dit!

Heel betuttelend is de manier waarop besloten bijeenkomsten worden georganiseerd, de slachtoffers hadden immers prioriteit maar wat is het doel, wetenschappelijk of therapeutisch? Of beide? Heer Deetman wordt wakker er zijn mensen die willen er openlijk over praten! Beslis niet voor hen, ieder slachtoffer kan voor zichzelf opkomen!

De slachtoffers moeten blijvend voor zichzelf opkomen, dat is hun lot en geen commissie kan dit lot niet in een of twee praatsessies rechttrekken, een soort van speed-therapy die onverantwoord is. Hoe zit het met de gemelde daders? Krijgen zij een andere behandeling (welke, hoe lang?) een dader heeft toch een strafbaar feit gepleegd? Leven wij in een rechtstaat of in de Kerkstraat? U zegt het maar Deetmannen: wat is hun ware identiteit? De opdracht komt van de Kerkstraat en gaat de conclusie naar de rechtstaat? Nee, eerst terug naar de bisschoppen want die moeten nog reageren. Leuke pot hoor…twee teams van dezelfde club.

Er is sprake van een internationale pedofiele manifestatie in uw gelederen al eeuwen, en u doet er niks aan. De staat der Nederlanden doet er niks aan, Schafraad lult in zijn verweerschrift dat hij samen met mij er wat aan zou doen, aan al dat vreselijke kindergeweld, bullshit hij heeft na een jaar aandringen een vrijblijvend, oppervlakkig verhaaltje afgestoken, en als ik hem niet gepushed had was er niks gebeurt. Vervolgens zit hij pij de première in de verkeerde zaal en kijkt daar gemoedelijk naar een andere film, schuift dan de zaal binnen waar ‘Tussen Kathamandu en Bleijerheide’, wordt vertoond.

Ratzi-Beni..ga eens wat dieper op het kindermisbruik in, en gooi al dat katholieke egoïstische onroerend goed de wereld in, lulhannes!