Het verweerschrift
Zaterdag via mijn advocaat het verweerschrift van de zusters Augustinessen van st. Monica ontvangen, 
de wereld op zijn kop!! Maar dat was te verwachten. Ook IK heb goede herinneringen aan een bepaalde zuster van deze orde. Zij was daar moeder overste en vriendin van mijn moeder, zij kende elkaar uit Utrecht (mijn geboortestad) van de Poortstraat.
Na een hoop ellende thuis was mijn moeder zo lief om haar te vragen mij op te willen nemen in hun orde voor een opleiding kinderverzorging in het klooster te Sittard, en natuurlijk dat deed zij maar al te graag.
Na eerst een tijdlang hard werken (en dat was zeker niet aan mijn opleiding) van zes uur s’ morgens tot elf uur s’ avonds werd ik uiteindelijk ziek, ik woog nog maar 43 kilo, en had bloed in mijn ontlasting. Ik heb vier weken plat gelegen als een ZOMBIE daar in Sittard. Moeder overste was zo lief om af en toe even langs te komen, zij nam dan de koorts bij mij op, echter niet “ daar waar het hoort” . Het opnemen van de koorts geschiede met haar vingers waarbij ze bij zichzelf ook haar “ temperatuur” opnam.
Telkens vroeg ze of ik in wilde treden, eerst novice, dan mocht ik in het begin mijn eigen kleding aanhouden echt heeeel lief, eindelijk iemand die mij waardeerde, respect voor mij had.
Uiteindelijk ben ik zelf strompelend de gang opgelopen om naar huis te bellen, op de vraag of de lieve zusters mijn ouders al hadden ingelicht over mijn ziek zijn kreeg ik telkens te horen dat zij niet te bereiken waren.
Ik kreeg mijn liefhebbende moeder aan de lijn, na twee dagen kon ik doodziek mee met een busje nonnen en een flesje 7-up naar Hilversum, daar hebben mijn ouders mij opgehaald, nog bedankt zusters, na een lang gesprek met een franse non moest ik beloven om terug te komen en mocht ik uiteindelijk weg.
Thuis gekomen kwam de huisarts, eerst aansterken was zijn devies, ook hier ging het misbruik gewoon door ECHTER door het misbruik van de moeder overste kon ik nog wel wat hebben, ik dacht dat het zo hoorde!!!
Ik ben haar echt dankbaar voor de leerzame en fijne tijd die ik bij de zusters Augustinessen van st. Monica heb mogen doorbrengen
DE ZUSTERS VAN DE LIEFDE
Ik ga gewoon door,IK GEEF NOOIT OP, ben vanzelfsprekend bereid mee te werken aan het komende onderzoek over “ meisjes en vrouwen” .
Wordt vervolgd, reken maar!!.
Anita Bosch-Wiss
Rhenen
