En toen was er de aarde

In het complete heelal zijn honderden miljarden sterrenstelsels als de Melkweg. Elk stelsel heeft waarschijnlijk tientallen miljoenen sterren. Vermoedelijk hebben vrijwel al die sterren een of meer planeten. De foto hiernaast is slechts een minuscuul deeltje van het heelal. De vraag of God bestaat lijkt bij honderd miljard planeten wel een erg intensieve taak die slechts tekort schiet in het beantwoorden van deze vraag. God is alles wat wij niet kunnen vatten, en dit is dus misschien wel een wezenlijk aspect want zonder heelal geen aarde. Honderden miljarden sterrenstelsels gingen ons voor of waren wij eerder dan die andere sterrenstelsels? In ieder geval ga ik u niet vervelen met een les empirische filosofie, ik heb in ieder geval het idee dat wij samen op deze planeet een speciale verbintenis hebben, ons verhaal kunnen doen, ons bestaan lust en zin geven. We draaien rond elkaar als kleine planeetjes gelijk het heelal uit zwarte gaten licht en materie toveren. Er zit iets onvermijdelijkst in al die bewegingen die wij maken, ongrijpbaar in een wankel houvast terwijl wij dezelfde kant uit slingeren. Mijn gevoel zegt…goed vasthouden en juichend verder zwaaien! God zwiert mee!