Weet iemand iets te vertellen over het hoe en waarom van het houten kruis? Dit staat ongeveer achter de plek waar ooit de aula heeft gestaan. (vraag Martin Krewinkel) over arme broeders Franciscus jongens internaat te Bleijerheide.
(MCU Bert Smeets) Er gaan wat heftige / griezel verhalen over dat kruis. Er zouden kinderen begraven liggen, die door geweld om het leven kwamen. Er hadden zich gruwelijke pesterijen voor gedaan waarna jongetjes zich het leven benamen dan wel heimwee, waarvan de ouders / verzorgers het kind ‘bij de broeders‘, afleverden en zich nooit meer lieten zien. Meestal kinderen door jeugdzorg geplaatst, kwamen ze in een gesloten, in een repressief strak georganiseerd systeem achter vier muren, terecht. De Franciscaanse broeders hadden een aandeel in verschillende overlijdenszaken betreffende deze kinderen. U weet inmiddels alles over het misbruik aldaar, wij MCU zijn als klokkenluider organisatie altijd weggezet als extreem of subversief maar wat extreem en excessief was het geweld en misbruik…bij de broeders!
Je moet maar zin hebben om te wonen in een straat die heet: Bij de broeders, schreef Henk Kuijpers, die zelfs een boek heeft geschreven over belevenissen op internaat Bleijerheide
Stelletje grijpgrage pedofielen waren die ‘geestelijken’, schreef een andere ‘engelen jongen’, Martin.
Misschien dat de jaren de herinneringen mild kleuren, maar ik heb niet echt slechte herinneringen. Valentinus en ik waren niet echt vrienden, Leonardus vond ik streng maar rechtvaardig en Alphons kon ik altijd met een glimlach bekijken. Ik kon het heel goed vinden met broeder kok (de spion) en pater Landric. ‘Bulletje’ was inderdaad eng. Na een bezoek aan de ziekenboeg ben ik uit de etherdamp wakker geworden met een vreemd (letterlijk) onderbuikgevoel… Ik herinner me ook de komst van een erg in sex geïnteresseerde broeder, maar die was al snel weggepromoveerd. Maar samenvattend vond ik het een mooie tijd. Intern heb ik het iets anders beleefd, maar daarover missschien later eens…
Henk reageert hier heftig op: Leonardus was de grootste viezerik, nog steeds als ik dat kerkhof bezoek pies ik op zijn graf. Dan heeft die mijn lulletje voor het grijpen maar kan er lekker niet meer aan.
‘Als ik dat lees …..dan is het me duidelijk …smeerlappen …hoe dan ook ..’, reactie van Theo Hanssen.
Henk schrijft: ‘Dankzij jou heb ik die lange weg via de vele commissies enz. jaren doorlopen, maar mét resultaat. Ben ik in Mestreech, ben ik je zeker ’n hapje en/of drankje verschuldigd als ‘gigolo’ voor die bruingerokte kinder mishandelaars.
PS.
Wij doen nogmaals een oproep aan oud-leerlingen van dit internaat om broeder Eligius iets nader te belichten.
