Steekvlam politiek

Bisschoppelijke steekvlam politiek?

De Brugse bisschop Lode Aerts verklaart (26/01/2017) dat hij de zaak Vangheluwe in Rome zal aankaarten. Is die zaak al niet 7 jaar geleden in Rome aangekaart? En heeft ook de voormalige aartsbisschop Léonard dit al niet verklaard in 2010? Wat is de zin hiervan, dit nu nog eens te verklaren? Hebben de bisschoppen daar de voorbije 2.500 dagen nergens een moment voor vrij gemaakt om hun woorden in daden om te zetten?

Bovendien beginnen wij ons af te vragen: zijn de andere (minstens) 141 pedofiliedossiers uit het bisdom Brugge wel degelijk naar Rome gestuurd met de vraag om strafmaatregelen? Dezelfde vraag kan je stellen aan de bisschop van Hasselt, Patrick Hoogmartens. Zijn ook door hem de (minstens) 74 dossiers naar Rome doorgestuurd? Waarom staat Roger Vangheluwe nog altijd tot op heden vermeld in het jaarboek van Brugse priesters? Idem voor al die andere daders? Welk signaal zendt de nieuwe bisschop van Brugge uit door zowel kanunnik Antoon Vansteeland als kanunnik Koen Vanhoutte, die beiden symbool staan voor het beleidstijdperk van bisschop Vangheluwe, op te nemen in zijn beleidsploeg? Getuigen de verklaringen van de huidige bisschoppen van Brugge en Hasselt niet louter van een steekvlam politiek?

Hoe kan de vicaris Champagne van het bisdom Hasselt verklaren dat hij de mentor en persoonlijke begeleider is van de nu geschorste diaken J.J. en toch niet op de hoogte bleek van de ravage die die man op moreel vlak heeft aangericht in de katholieke gemeenschap? Was er niet door alle bisschoppen en oversten beloofd bij de besluiten van de parlementaire onderzoekscommissie ter zake dat elk bisdom en elke congregatie grondig hun personeel in opleiding zouden screenen? Hoe komt het dan dat dit in Hasselt weer eens niet is gebeurd? Op z’n minst moeten wij besluiten dat de huidige screening niet deugt.

Pijnlijk is ook de verklaring van bisschop Hoogmartens, dat de diaken – die ondertussen al 25 jaar kinderen begeleid op de Filippijnen – zelf de beslissing heeft genomen zijn priesteropleiding ‘op te schorten’.  Zo hoeft de bisschop zelf geen verdere beslissingen te nemen. Deze werkwijze lijkt wel een trend in dergelijke netelige kwesties in het bisdom Hasselt. Binnen enkele dagen gaat de storm weer liggen, verwachten zij. Na de mediastorm kan weer rustig naar de modus “Wij zijn van Kanegem en wij weten van niets” worden overgeschakeld.

Anderzijds, de onthullingen van de laatste dagen hebben weer eens bewezen dat nog vele slachtoffers in stilte lijden aan het seksueel misbruik uit hun kindertijd. Hoopvol is het dat telkens meer mensen moedig en fier getuigen en het carcan van het eeuwig stilzwijgen doorbreken. Zij zijn onze eerste therapeuten.

27 januari 2017

Werkgroep Mensenrechten in de kerk

Linda Opdebeeck, Stephan Houtman, Marc Dewit, Norbert Bethune, Emmanuël Henckens en Rik Devillé

www.mensenrechtenindekerk.org

www.mensenrechtenindekerk.be