Naar aanleiding van interview pastoor Schafraad en zijn advocaat van Oosten in de Limburger maken wij, Mea Culpa, bezwaar tegen de eenzijdige berichtgeving, ieder gesprek / interview dat wij met de Limburger in het verleden hebben gehad was sprake van wederhoor door de tegenpartij. Dit ontbreekt in deze ten enenmale.
Dan wordt door Jan Schafraad op zeer triviale wijze gesproken over ‘broeder seksepietje’, en bulletje voor wie de kinderen snel de broek moest laten zakken. Bulletje, alias broeder Monulphus, kan ik u namens meer dan de zestig ‘Engelen jongens’ Bleijerheide mededelen dat deze broeder Monulphus graag zijn vinger verwisselde met de thermometer, kinderen verdoofde, misbruikte, en voor ieder schrammetje bij de teelballen onderzocht. Duizenden kinderen hebben last gehad van deze snelle broeder.
Door verslaggeefster Niki van de Naald werd telefonisch bevestigd dat ‘seksepietje’ de rector betrof die voorlichting en godsdienstonderwijs gaf. Dit kan alleen pater Landric (minder-broeders Utrecht) zijn geweest waartegen ook klachten lopen bij meldpunt RKK, en zijdelings genoemd wordt in het Deetman rapport.
Het opmerkelijke is dat deze klachten zowel tegen Jan Schafraad (broeder Eymard), als pater Landric, en ‘bulletje’ (Monulphus) een door de kerk ingestelde procedure betreft die niet als zodanig door Schafraad wordt erkend.
Schafraad die de publiciteit zoekt om aan te geven dat hij geen vertrouwen heeft in de meldpunt procedure pleit zich zo voor een helft vrij van onderzoek. Voor de andere helft verwisselen wij hem met een ander en laat pastoor Schafraad alvast hangende het RKK onderzoek via een gepensioneerde psycholoog weten, dat maar eenderde van onze herinneringen waar zijn.
Wat zijn herinneringen betreft heeft pastoor Jan Schafraad altijd ontkend dat hij ook maar iets wist. In 2006-2007 heb ik hem in een aantal persoonlijke gesprekken geconfronteerd met seksueel misbruik broeders Franciscanen te Bleijerheide. Ik heb geen persoonlijke klacht tegen Jan Schafraad maar hij reageerde toen stom verbaast, wist van niks, en had hier nog nooit over gehoord. Later tijdens de onthullingen seksueel misbruik RKK in 2010 heeft hij alleen maar ontkend, voor radio, TV (Rondom 10) en kranten. Nu plotseling verschijnt in uw interview: ‘seksepietje en bulletje’.
Ook door advocaat van Oosten beweerde ‘negatieve, gezamenlijk geconstrueerde’ verhalen door ons, Mea Culpa het ‘Engelen dossier’, is juridische kul. Of hij toont aan dat dit waar is en komt de nare advocaat met bewijzen. Het meldpunt is in dit geval een gang naar de civiele rechtstaat, onze verhalen blijken dan opeens niet verjaard?
Van Oosten beweert nogal wat: ‘etterbakken, querulanten, en ze doen het voor het geld’. Ik wil u meedelen dat ik, met meer dan de helft van de zestig Bleijerheide jongens uit het ‘Engelen dossier’, geen klacht hebben ingediend omdat wij geen geld van deze kerk willen.
Wij komen in menige Limburgse media niet meer of nauwelijks aan het woord. Pastoor Schafraad kan van alles gaan roepen dat ‘de jongens hem de baas waren’, ondanks zijn opvliegendheid en de verhalen dat hij evenzeer geweld gebruikte als zijn mede-broeders, is zijn pr boodschap duidelijk: hij was soft, ‘kijk nu naar mij‘! Of je aan iemands zijn gezicht kunt lezen of hij misbruik heeft gepleegd. Het bewijs is Schafraad zelf; de eigen Koepelkerk onderzoeken zijn door Schafraad geïnitieerd; de brieven om ‘zaken na te trekken’ laat Schafraad ook aan iemand over, en werkt van harte mee om de namen van de klagers te publiceren. Zoekt de Koepelkerk nog een nieuwe martelaar om wat volk te trekken, een softe preek over het geweld tegen kinderen in deze wereld, stemt u dan af op deze katholieke draaikont en zijn modder advocaat van Oosten.
Bert Smeets
voorzitter / woordvoerder MCU
komt- ie/komen ze: Schafraad en z’n maatjes:
Jan Schafraad, niet ‘Jan S.’
door Niki van der Naald
Jan Schafraad (73), de geschorste pastoor van de Koepelkerk in Maastricht, ontkent bij hoog en laag dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan seksueel misbruik van oud-leerlingen van jongensinternaat Bleijerheide. Tijd voor een gesprek.
Eén ding vooraf: Jan Schafraad wil koste wat kost niet ‘Jan. S.’ genoemd worden. „Dat klinkt alsof ik een crimineel ben. Ik heb niets te verbergen. Iedereen weet toch al om wie het gaat. Schafraad is de naam”, zegt hij fel. Hij voelt zich weliswaar geen verdachte, maar de onlangs geschorste pastoor beseft ook dat hij voor zijn verdediging zwaar geschut zal moeten inzetten. De ontuchtklachten gaan over de tijd dat Schafraad als broeder Eymar op internaat Bleijerheide werkte, en om die reden betaalt het bisdom zijn verdediging niet. De juridische bijstand die advocaat Geertjan van Oosten verleent, wordt daarom deels gefinancierd door vrienden en parochianen die heilig in Schafraads onschuld geloven.
Het is paasweekend geweest en u stond voor het eerst niet voor een volle kerk.
„Ik voel me sterk, omdat ik dader noch slachtoffer ben. Ik heb vooral medelijden met de klagers. Waar rook is, is vuur. Ik sta in de rook, maar heb met het vuur niets te maken. We kunnen het aantonen.”
Hoe dan? Er liggen drie individuele ontuchtklachten tegen u.
„Ik spreek zoveel mensen die op Bleijerheide hebben gezeten en mij vertellen dat ze nooit zelf met geweld of misbruik te maken hebben gehad. En die daar ook nooit iets over gehoord hebben. Ik was eind twintig toen ik lesgaf. En ik was nog zo jong, zo soft, ik kon die groepen jongens juist helemaal niet aan. Zij waren mij de baas. Ik stond onder aan de ladder.”
Dat anderen zeggen dat ze niets gemerkt hebben, bewijst toch niet dat er niets gebeurd kan zijn?
Advocaat Van Oosten: „Waar het om gaat, is het enorme negativisme over Bleijerheide die slachtofferorganisaties als Mea Culpa tentoonspreiden. Er is een soort collaborative storytelling ontstaan. Op basis van een negatief geschetst beeld, is een gezamenlijke herinnering geconstrueerd. Nu, naderhand, weten we wel dat er dingen zijn gebeurd. We weten dat niet alle broeders goed waren, maar het was over het algemeen een fijne, leuke school. Nog steeds weet niemand, behalve de drie klagers, iets over seksueel misbruik door Jan Schafraad. Dat terwijl de jongens onderling in die tijd heel open tegen elkaar waren.”
Slaan is iets anders dan strelen. Dat u niet gewelddadig zou zijn, zegt niet iets over het misbruik waar u van beticht wordt.
Schafraad: „Kijk nu naar mij, kunt u zich voorstellen dat ik aan een pieleke van een jongen van 14 jaar heb gezeten? Of dat ik een jongen van 17 in zijn slaap bevredigd heb? Ik kom nog niet op het idee zeg. Vreselijk. Bij seksueel misbruik komen ook verstoorde machtsverhoudingen kijken, gebaseerd op angst. Die jongens waren mij juist de baas.”
In 1972 is een onderzoek naar uw functioneren gedaan. Had dat te maken met misbruik?
„Nee, absoluut niet. De andere broeders wilden mij ontslaan. De kloof met hen, qua educatieve aanpak, was zo groot dat ze van me af wilden. Ik was niet de man van de harde hand. Zij wel. Mijn ontslag is vervolgens bekeken door een buitenstaander. Recent hebben we hem gesproken en hij zegt nu: als er maar iets over misbruik door jou in die tijd naar boven was gekomen, had ik het zeker gehoord.”
Over de aanklachten zelf: u noemt ze ‘onwaarachtig’. Dat gaat ver.
„Ik sluit helemaal niet uit dat die mensen iets overkomen is. Ik heb deel uitgemaakt van Bleijerheide, dus ik ben in hun ogen misschien de nog levende personificatie van een vervelende herinnering. Maar ik zweer met de hand op mijn hart dat ik niets onoorbaars gedaan heb. Als ik naar de klachten kijk, dan is dat gewoon interpretatie. Het wordt allemaal zó seksueel ingekleurd. Misschien is er sprake van persoonsverwisseling. Er waren twee broeders op Bleijerheide waar de verhalen over rondgingen. Broeder ‘seksepietje’ bijvoorbeeld, daar werd ook door de jongens onderling over gesproken. En er was een ziekenbroeder bij wie je snel je broek moest laten zakken. Maar ík ben nooit of te nimmer genoemd.” Advocaat Van Oosten: „Dat is dus de reden waarom de pastoor aan oud-leerlingen van die tijd een brief met de namen van de klagers erin heeft gestuurd. Hij wil alleen natrekken wie zich wat uit die tijd herinnert. Jan heeft de behoefte om de mensen te helpen. Hij is en blijft priester en zal zeggen: ‘Als je iets overkomen is op Bleijerheide ga ik samen genoegdoening met je zoeken’. Maar ik, de ‘nare’ strafpleiter zeg: ik sluit niet uit dat de klagers drie etterbakken zijn, die op geld uit zijn. Ga lekker iemand anders lopen beschuldigen.”
De klachtencommissie seksueel misbruik RKK moet zich er nog over buigen. Kan dat oordeel niet beter eerst afgewacht worden?
Advocaat Van Oosten: „Alles wat tegenwoordig riekt naar een beschuldiging wordt al gelijk als waarheid aanvaard. Een slechte zaak. Ik maak me grote zorgen over de behandeling van de zaak-Schafraad bij de officiële klachtencommissie. Afgelopen week kreeg ik een brief van de commissie met de vraag of we de anonimiteit van de klagers willen waarborgen. Dat terwijl drie querulanten via Mea Culpa de grootst mogelijke bagger over een persoon mogen spuien. Want maandenlang, nog voor de schorsing van Schafraad, is er op internet van alles geroepen over ‘de pastoor van de Koepelkerk’. De klagers stemmen al hun reacties ook per mail op elkaar af en wie wordt er teruggefloten? Schafraad. Is dat onafhankelijkheid? Het is onbestaanbaar in een eerlijk proces dat je niet zelf bewijsmateriaal mag verzamelen.”
Het is voor het eerst dat een zaak zo openlijk uitgevochten wordt.
De advocaat: „Maar goed ook. Negen van de tien klachten gaan over het instituut kerk, dat met grote schaamte zit. En in die klachtenbehandeling zegt de kerk al snel: ‘als jij het zegt en het wordt niet weersproken of de persoon is al overleden, verzetten we ons niet tegen de klacht. Hier is je schadevergoedinkje’. Maar nu hebben we te maken met een individu, dat het uitdrukkelijk en hartstochtelijk ontkent. Daar is die hele huidige klachtenprocedure niet op ingericht. Want daar hoort bij dat je aan waarheidsvinding doet. We zullen onze huid duur verkopen om daar de klachtencommissie van te doordringen. Het is niet voor niets dat in het strafrecht een verjaringstermijn geldt. Wie zegt dat een weggestopte herinnering de waarheid is?”
Meneer Schafraad, kan het zijn dat u zelf wellicht iets weggedrukt heeft in die 42 jaar?
„Absoluut niet. Ik heb geen korrel twijfel. Wat waar is, is dat ik in mijn beginjaren een emotionele achterstand heb gehad. Daar ben ik ook intensief voor begeleid. Ik heb de afgelopen tijd naar alles gekeken, naar mijn seksualiteit en naar mijn emotionele ontwikkeling. Het enige dat ik ontdekt heb is dat ik toen, in de beginjaren, wat weinig gevoelig was. Ik wist niet wat sociale afstand was, had niet zo goed door dat anderen zich misschien ongemakkelijk voelden als ik te dichtbij zat. Maar ik heb nooit grenzen overschreden.”
U heeft ook met juridische stappen richting het bisdom gedreigd.
Advocaat Van Oosten: „Wij hebben formeel bezwaar gemaakt tegen de schorsing van Schafraad. Maar het zal niet tot een kort geding komen. We blijven het oneens, maar het bisdom heeft ons duidelijk gemaakt dat het besluit tot het op non-actief stellen op neutrale gronden genomen is. Omdat het nu eenmaal afgesproken is dat zodra er een klacht ligt, iemand voorlopig niet in functie kan zijn.”
Kunt u, gezien alle commotie rondom uw persoon, überhaupt terugkeren als pastoor?
Schafraad: „Ja wat dacht je? Ik denk dat ik volledig gerehabiliteerd zal worden. De parochianen staan achter me. Die drie mensen die nu een klacht over mij ingediend hebben, verwijten de broeders dat ze respectloos met ze om gingen, maar dat doen zij net zo goed met mij. Ik zeg tegen hen: hier ben ik, ga met me in gesprek. Ik wil naar jullie luisteren. Ik word echt niet groter door jullie klein te maken.”
De op non-actief gestelde pastoor Jan Schafraad (rechts) van de Maastrichtse Koepelkerk. Links: zijn advocaat Geertjan van Oosten. foto Michael Kooren
(sorry foto ontbrak).
Nogmaals bedankt voor tijd en energie.
@Crispina
Het interview staat op pag. 2 en 3 in de papieren versie van dinsdag 10 april, gisteren.
De tekst in jouw versie is dezelfde als in De Limburger en het Limburgs Dagblad.
Staat echter niet op internet, daarom vond je het niet.
Ik kreeg deze tekst doorgestuurd. Het zou de transcriptie zijn van het intervieuw van Jan Schafraad en zijn advocaat met Niki van der Naald van de Limburger.
Ik kan het stuk niet verifieren want ik kan dat stuk niet on line vinden.
Misschien kijk ik verkeerd of zo?
Laat dat dan aub even weten.
Maar ik ga er bovendien van uit dat jullie wel over de tekst (kunnen) beschikken.
Wil iemand mij – en mogelijk anderen – dus even de helpende hand toe steken.
Want het is natuurlijk te krankjorum om los te lopen dat er, opnieuw, een stuk in die hele affaire Schafdraad/Bleyerheide, op het internet circuleert waarvan (opnieuw) volstrekt onduidelijk is of dit inderdaad werkelijk de correcte weergave van het bedoelde intervieuw is.
Ik heb het orginele stuk ook niet elders in combinatie met Schafraad en/of zijn advocaat kunnen vinden. Hernieuwd: het kan best zijn dat ik niet genoeg of verkeerd zocht.
Maar mocht dat niet het geval zijn vind ik het vooralsnog belachelijk dat – mocht deze tekst inderdaad de correcte tekst weergave zijn – Schafraad plus advocaat het wel hebben over het open uit vechten, maar niet de verantwoordelijkheid hebben genomen zelf te zorgen dat deze tekst dus door hen geautoriseerd beschikbaar is.
Er worden nogal wat zaken gezegd, zeker door die advocaat. En niet alleen over Bleyerheide.
Onwaarschijnlijk dat , zeker wanneer je met knap grove beschuldigingen gooit over wat anderen met hun vrijheid van spreken doen – notabene slachtoffers zonder wiens keuzes hun mond open te doen het hele misbruik waar ook ter wereld nog steeds ontkend zou worden – en je je zelfs dermate schunnig meent te moeten uitlaten Jan Schafraad, zijn advocaat, zijn “hele parochie” en zijn dit geweld subsidierende vriendjes niet de verantwoordelijkheid hebben (genomen) deze tekst zélf openbaar te maken.
Nogmaals ik kan mij vergissen. Laat mij dat dan aub weten.
Maar mocht het kloppen, help dan aub effe mee door deze tekst aan de brontekst te controleren en daarover uitsluitsel te geven.
Zodat we in ieder geval dit gedonder van borstroffelende Tarzans correct op kunnen lossen.
De Limburger heeft haar eigen belangen.
Borstroffelaars en andere Tarzans ook.
Maar die hebben wij – ook zonder op Bleyerheide te zijn geweest (of zoals ik zelfs maar in de buurt te zijn geweest) óók.
Sorry voor het beroep wat ik dus op jullie moet doen.
Maar ik reken in deze op dat jullie je verantwoordelijkheid even (wél) nemen.
Waarvoor natuurlijk bedankt!
Groetjes
(oh uh, ennuh mocht je dit ook lezen Tarzan: als steeds in Gods schepping
’t is veel mooier dan je denkt, als je denkt is het nog veel mooier)
Jane 🙂
met 2 borsten. !!
Ter herinnering, archief MCU:
https://www.bertsmeets.nl/?m=201111&paged=3
Kardinalen Simonis en Danneels hebben echter niets te vrezen, ook al liegen ze (in commissie) tegen de klippen van de hel op.
Deze meneer Schafraad kwam in mijn leven nadat hij zich had aangeboden om tussen mij en br Valentinus te bemiddelen. Deze meneer Schafraad kwam bij mij over als zeer BRUTAAL en luisteren kon hij niet naar mij. Hij wilde mij niet helpen maar wel de dader verdedigen. Want hij had zoveel goed gedaan in zijn leven.
Jan denk daar maar eens over na. Voor mij heb je je op een voetstuk laten zetten en daar ga je nu van af vallen. Je dacht dat je iedereen naar jou hand kon zetten maar dat lukte jou biij mij niet. Denk eens aan de GELOFTE die jullie gedaan hebben en zijn jullie daar van overtuigd dat je die nog steeds waar maken. Je weet toch wel wat MEA CULPA betekend he?
Met de term “querulanten” geeft moddermeester Van Oosten een goede definitie van de rkk.
En “liegen in commissie” doen tot nu toe alle nog levende daders, niet de slachtoffers.
Die pastoor Schafraad werd namelijk al op 25 mei 2011 beschuldigd.
Tegenover Bert Kreemers, secretaris van Deetman 1, persoonlijk.
Maar die “vergat” het aan de onderzoekscommissie te melden…