Externe evaluatie, raad van toezicht, bewegwijzering die de drukte vergroot naar Rome, mediation therapy, de trein die tijdens het rijden van nieuw onderstel moest worden voorzien, allemaal aantekeningen in de tussenrapportage van Deetman, krijgen we wat lessen in soft-management. De bisschop blijft echter, ondanks de commissie bezwaar, rechter in eigen zaak terwijl in de Rooms-Katholieke Kerk in Groot-Brittannië aansprakelijk kan worden gehouden voor seksueel misbruik door priesters. Dat heeft het gerechtshof in Londen dinsdag bepaald. De uitspraak maakt de weg vrij voor schadeclaims van slachtoffers. De rechtbank deed de uitspraak in de zaak van een nu 47-jarige vrouw. Zij zegt als kind te zijn misbruikt door een priester uit het Zuid-Engelse bisdom Portsmouth. De rechters laten vooralsnog in het midden of het misbruik bewezen is, maar zeiden in een voorlopig vonnis wel dat de verdachte zijn gezag te danken heeft aan de Rooms-Katholieke Kerk. Die kan daarom aansprakelijk worden gehouden.
Typisch voor Nederland en haar geliefde polder mentaliteit gaat het hele Deetman circus op weg naar een zinderende, canonieke finale. Gebruik nou andere termen voor ‘gegrond en ongegrond ‘zoals ‘klacht krijg vervolg, namelijk advies’, (een Stevensje) smeer het uit over jaren, rek de procedures, communiceer met een beetje verdeel en heers (het klokkt goed met Deetman), gebruik uw empathisch vermogen. Een kerk die morele management lessen krijgt van Deetman, ik hou van deze omgedraaide wereld. Haal de angel eruit door de bewijslast zo laag mogelijk te houden maar wedden dat als er civiele procedures, zoals de stichting Mea Culpa die gaat voeren, de bewijslast opeens veel hoger liggen. Van den Eijnden van de Minder-broeders, Utrecht sprak klare taal: ‘we kunnen altijd praten, met of zonder mediation. Of je gaat mee met de Bandell / Lindenbergh voorstellen of wij verzetten ons krachtig als jullie een civiele procedure aanspannen’.
Ondergetekende zijn conclusie…deze kerk is niet te vertrouwen en de Deetman constructie (door de kerk geïnitieerd) noemt iemand die ons schrijft: ‘die flauwe kul spelletjes van die man en z’n club zijn te genant zijn om los te lopen’.
De hele spanning ligt in de wens van Deetman om de slachtoffergroepen tegemoet te komen in erkenning. Hoe kan je als commissie om erkenning vragen als ze zelf onvolledig is in haar onderzoek. Ze erkennen immers niet het stelselmatige geweld, psychische manipulatie, opsluitingen, en moedwillig isolement waar kinderen in zaten, en medicatie als verdoving toegediend kregen. Onderscheidend vermogen?
Dan schrijft de commissie:
Nog belangrijker zijn publieke erkenning, inleving en woorden die deze erkenning en inleving de welgemeende klank van spijt en excuus geven. Erkenning, inleving en woorden die de slachtoffers, hun partners en hun familie voldoening geven. Ook voor de vele rooms-katholieke ambtsdragers die zich niet schuldig hebben gemaakt aan seksueel misbruik van minderjarigen of aan betrokkenheid daarbij, is dit van belang. (einde quote)
Welgemeende klank!!! De publieke erkenning hebben sommige bisschoppen zoals Wiertz wel gegeven in het uitspreken van excuses, maar heeft dit geleid tot een erkenning? Verdere verdieping? De bisschoppen hebben altijd gezegd het onderzoek van dhr Deetman af te wachten, nu moeten ze opeens emphatisch gaan doen. Nee, de bisschoppen raken verward van dit protestants eitje van Deetman, en als het niet van harte is, dan houdt het ook aan onze kant op.
Nu is het pappen en nathouden met de organisaties (Klokk) die wel de Deetman lijn volgen, zij kregen al vergoedingen toegestoken en veel deuren gaan vooralsnog open. Handjeklap met diegenen die niet moeilijk doen. Deetman en Klokk regelt en overkoepelt alles intern. Een beetje onkies want het is beter de eindconclusie af te wachten alvorens je te compromitteren aan het nieuwe herkenbare meldpunt waar Mea Culpa in ieder geval niet over geinformeerd is. Ze vergeten snel, ruim 1500 mensen hebben zich het eerst bij Mea Culpa aangemeld en twee zwartboeken gepubliceerd.
Over erkennig houdt de commissie niet op; het volgende citaat:
De Rooms-Katholieke Kerk moet zich inleven in de slachtoffers die als minderjarige binnen katholieke instellingen zijn misbruikt. Ook moet de kerk misbruik erkennen. De Onderzoekscommissie benadrukt met klem dat deze erkenning niet per definitie gelijk gesteld moet worden aan schuldbekentenis (einde quote)
Oh absoluut, zeker MET KLEM een Mea Culpa dat willen ze alleen in het Koninkrijk Gods. Hoe kun je per definitie een erkenning zonder mea culpa uitspreken, dat is ouderwets katholiek zondebesef op zijn best. Zeg dan gewoon we erkennen het niet zoals Simonis, die durft tenminste te roepen ‘wir haben es nicht gewusst. Erkenning maar dan wel op hun voorwaardes, met hun categorieën, condities precies zoals de Lindenberghen en Deetmannen het uitstippelen……voor de kerk!