‘Vrouwenmisbruik wordt met andere woorden nog altijd cultureel ondersteund. Daarin verschilt het van jongensmisbruik in de kerk. Dat is niet minder erg, maar een priester die jongens betast, is niet extra stoer, een macho die vrouwen ‘pakt’ vaak wel, zelfs onder de machtigste mannen’. De schrijfster is Leonie Breebaart, filosoof en redacteur van Trouw.
Dit is ‘brain pimping’, zulks soort vergelijkingen slaan nergens op. Wij waren kinderen en ga dit niet vergelijken met ‘volwassenen, die hun grensverleggende spelletjes laten uitmonden in seksueel intimiderend gedrag’. Nederland en het afschuiven, Nederland en het oh zo politiek correcte gedrag, en natuurlijk is het allemaal veel erger voor de eigen groep, deze echo aan huiveringwekkende onthullingen. De competitie tussen man en vrouw, tussen kerk en staat, tussen recht en schaamteloos plat laait als nooit tevoren op. Welke bevolkingsgroep / individu treft het niet. Dagblad Trouw, die overigens moeite hadden om direct over het jongensmisbruik te schrijven, in 2010-2014.
Trouw schreef op 12 april 2014 nadat de commissie erkende dat bisschop Gijsen kinderen misbruikte. Wij waren als Mea Culpa United stichting hier direct bij betrokken maar Trouw vermelde ons niet.
Slachtoffer
De uitspraak werd op 11 februari ook gepubliceerd op de website van het Meldpunt Misbruik RKK. Daaruit blijkt dat Gijsen toen (in 1961) als priester van seminarie Rolduc een slachtoffer, toen nog een kind, bij zich liet komen in de kamer van de overste van een jongenspensionaat. Het gaat daarbij volgens bronnen om Bleijerheide bij Kerkrade. Uit de verklaring blijkt dat het kind zich moest uitkleden en laten betasten, onder meer aan zijn geslachtsdeel.
Daarbij zou Gijsen het kind ‘voorlichting’ hebben gegeven over liefde en zaadlozingen. De man heeft de rest van zijn leven grote psychische problemen gekregen. Nog voor Gijsen op 24 juni 2013 stierf, liet hij in een verweer weten er niets mee te maken te hebben. Maar de klachtencommissie is ervan overtuigd dat Gijsen de jongen wel degelijk heeft misbruikt en daarbij misbruik heeft gemaakt van zijn machtspositie.
Er waren twee jongetjes. Ik was dat andere jongetje dat op hetzelfde kamertje in 1961 moest komen in Bleijerheide. Mijn verhaal heb ik al verteld bij Pauw en Witteman. Ik werd later niet erkend door de commissie en ontving geen compensatie. Moest juist het tegendeel bewijzen dat Gijsen op dit jongenspensionaat kwam, terwijl dat andere jongetje gelijk kreeg en Gijsen wel degelijk af en toe bij de ‘arme broeders franciscanen’ te Bleijerheide internaat vertoefde. Dit alles hoort bij het ‘bashen’, het ontkennen van mijn verhaal. Deze ontkenning ‘is part of my life’.
‘HEY AM I INCREDIBLE, INVISIBLE’, living on an island (song Bert Smeets)
Trouw 8 Maart 2013 is het stoer om vrouwen méér te belonen voor misbruik?
Meestal waren mannen het slachtoffer van seksueel misbruik in de katholieke kerk, maar het zijn vooral vrouwen die de hoogste schadevergoeding krijgen uitgekeerd.
Dat schrijft de Volkskrant. De compensatiecommissie van het Meldpunt Seksueel Misbruik RKK heeft tot nog toe de maximale vergoeding van 100.000 euro toegekend aan zeven slachtoffers. Onder hen zijn vijf vrouwen die al op jonge leeftijd zijn misbruikt door katholieke priesters. Die kwamen bij hun ouders thuis en werden gezien als ‘huisvriend’. (Huisvriend komt voor in een dossier van Mea Culpa). Veel priesters waren ‘huisvriend’ in zuidelijke parochies. Ook vanwege de cognac en andere Godskinderen.